Kuşkularla Dans #wattys2018

25.Bölüm "Seçim hakkı"

Çoookk uzun bir süreden sonra bir bölüm :)
Oy ve yorumları eksik etmeyin ♥♥

Gözü bu sefer cama vuran yağmur taneciklerine takılırken bundan sonra ne yapacağını düşünüyordu. O adama yaptıklarını ödetmeliydi. Bir yolunu bulacaktı. İlk önce evini gösteren kamera kayıtlarını alacak kaçırıldığına dair elinde bir bilgi tutacaktı. Başka zaman bu görüntüleri de kullanacak ve o piçin daha fazla ceza almasını sağlayacaktı.
Hemen ardından Ateş ile konuşacak polis hakkında bilgi alacaktı. Olabildiğince hızlı olacak ve bir an önce bu işi  halledip buradan defolup gidecekti.
Mavi gözlerini gökyüzüne çevirdiği an kulakları sağır edecek güçte bir ses yankılandı ve ona karanlığı bozan bir ışık gökyüzünde belirerek eşlik etti.
Adımları geriye acelece giderken çok sesli olmayacak şekilde bir çığlık attı Duru. O anda geri geri giden ayakları birbirine dolanmış kızın popo üstü yere düşmesine sebep olmuştu.
Düşmesiyle de bir çığlık daha döküldü dudaklarından"Lanet Olsun!"
Öfkeyle solurken yatakta doğrulan Ateş yarı uyur yarı uyanık bir hal ile olanları anlamaya çalışıyordu.
"Duru,Duru nerdesin?" kısık gözlerle etrafa bakıyorken "Buradayım" diye duyulan aciz ses tonu ile bakışları yeri buldu.
"Ne oldu ? Neden yerdesin?" uykulu sesi Çok net bir şekilde belli olan Ateş merakla soru soruyordu.
Yerinden kalkan Duru "Gökgürledi,kaçarken düştüm."
Diye mırıldandı.

Ve hemen ardından konuşmaya devam etti. "O koca poponu kaldırıp benimle mutfağa gelir misin ?"
Düştüğü yerden kalktı ve yatağa doğru bir adım attı. Gözünü ovuşturan Ateş'in boşta kalan elini tuttu ve onu kaldırdı. Bir kaç saniye öylece ellerinin tutulmasıyla kalan Ateş daha sonra Duru'nun elini tuttu.
Birlikte mutfağa inen Duru ve Ateş bir kaç dakika sonra tekrar odaya dönmüşlerdi. Elinde Kocaman bir bardak ile su içmeye devam ediyordu kız.
Dinmiş olan yağmur camda küçük damlacıklara sebep olurken Duru bardağı kenara bıraktı ve cılız sayılamayacak kadar iyi olan bedenini camın önüne attı. Gözleri karanlık sokağı bulurken yan tarafında olan iri cüsseli adamın varlığını umursamadı.

Görünürde olan tek bir sokak lambası adamın silüetini cama yansımıştı.
Kollarını göğsünde birleştiren kız, camda olan adamın yansımasından gözlerini alamıyordu. İkisi de konuşmuyor sadece camdan birbirine bakıyorlardı.
Konuşmak cesaret istiyordu bu ortamda ama ikisininde bu cesareti henüz saklandığı yerden ortaya çıkmamıştı.

Biçimli dudaklar dili sayesinde ıslanırken elleri esefmanın ceplerinde yerini almıştı.
"Özür dilerim."
Ve fısıltıyla birlikte cesaret saklandığı yerden kendini belli etmeye başlamıştı.
"Ne için ?"
Derin bir nefes alan Ateş,kelimeleri toparlayamıyordu. Zengin olan kelime darağacı kız söz konusu olunca duruyor,diyecek bir kelime dahi bulamıyordu
"Sana karşı akşam çok saçma kelimeler kullandım. Hak etmemiştin."

"Hak etmedim öyle mi ? "
Bir kahkaha attı Duru. Bu sefer gözleri adama dönerken "ben neyi hak ettiğim gibi yaşayabildim ki zaten ?" diye sordu. Bedenini kıza döndürdü Ateş.
"Ben sana hak ettiğin bir hayatı vaad ederken sen gözü kapalı beni ittin."
Sitemli sesi ben buradayım diyordu sanki.

"Ne bekliyorsun Allahın cezası? Hemen boynuna atlayıp mutluluk rolü oynamamı mı? Bana daha dün fahişe derken hiç de öyle bakmıyordun!"
Sesi gittikçe yükseliyordu genç kızın. Ona fahişe diyen adama yeni yeni tepkilerini verebiliyordu. Adam kızın tepkisi üzerine kendisine hakim olamadı ve bağırarak karşılık verdi.

"Ne bekliyordun lan?! 'Ütopyam' diye sevdiğim kız evine yarı çıplak bir adam alıyor. Hayatını söndürürüm lan o piçin! Kim olduğunu sanıyor,kim!?"
Burnundan soluyordu Ateş. Aklına gelen yine o anlar onun delirmesine sebep oluyordu. Arkasını döndü elleri saçlarına işkenceler etmeye başlamıştı.