Chapter 14: Moment ni Paolo at Jessica, ( a day before the wedding)

Start from the beginning
                                    

Nakalayo nako ng biglang may nangyakap sakin sa likod. I know whose arms are those.

"Ayaw mo naman sa habulan scene no?" Tanong ko sa kanya habang tinatanggal ko yung mga kamay nya na nakayakap sakin.

"Bakit kasi ayaw mo akong pakinggan?"

Napabuntong hininga ako. "*beat* Bakit ba ayaw mo kong lubayan, ha?"

"Ano bang mangyayari sayo pag pinakinggan mo ko?"

"Masasaktan ako." I whispered.

Hindi sya nakakibo. Sabi na eh.

"Tapos sa isang "Masasaktan ako" matatahimik ka na agad? Huh, wala na tayong kailangan pang pag-usapan Paolo. Tinapos mo na lahat satin 7 months ago. Kaya tama na."

"Pero alam kong gusto mong malaman kung anong dahilan ko."

Nagulat ako sa sinabi nya. Yeah.. somewhere inside me gusto talagang malaman yung totoong dahilan. Kasi alam ko, hindi yung Nalunod-ka-na-kasi-masyado-sa-pagmamahal-mo-sakin spiel nya. Alam ko yun. Dahil sya mismo ang nagsabi sakin dati na kung makikipagbreak man sya, may mabigat na dahilan at kailangan talaga nya akong iwan. Hindi yong ganon kababawa na dahilan lang.

"Bakit Pao, pag nalaman ko ba kung ano yung dahilan mo, may magbabago ba? Magagawa ba kitang mahalin ulit? Magagawa ko bang patawarin ka? Hindi Paolo. Hindi." Naiyak na ko habang sinasabi ko yan. Napansin ko ding marami ng nakatingin samin.

Nilapitan nya ko tsaka pinunasan yung mata ko.

"Wag ka namang umiyak oh..."

"Alam mo ba kung bakit kita iniwan Iska? Kasi masyado na kitang nasasaktan. At kailangan ko talagang umalis ng mga panahon na yun. Bumalik ako ng France. At ngayon lang ako bumalik ng Pinas after our break-up. Jessica, you know how much I love you. Hindi kita iiwan ng ganon-ganon lang. Pero nakikita kong nasasaktan na kita ng sobra. At alam kong umiiyak ka lagi, Jess alam ko yun. I'ved been your boyfriend so as your bestfriend for 3 whole years. Kilala kita, di mo sinasabi sakin dahil ayaw mo kong masaktan. Pero ikaw na mismo yung nasasaktan, at ayoko ng mangyari pa yun. Sobrang tanga ko kasi iniwan kita. I'm the biggest jerk in the world. Alam kong maling iwan kita, pero kailangan." Sabi nya.

"Pero Pao mas lalo lang akong nasaktan nung iniwan mo ko. I've been so vulnerable when you left me. Hindi ako makapag-aral ng maayos non. Muntik na kong bumagsak sa lahat ng subjects ko kasi hindi ko na pinapasukan. Lahat ng tao nakikita kung gano ako nasaktan nung iniwan mo ko. Oo nandyan ang barkada pero I felt so alone. No one was there to hold me when I'm crying. No one was there when I needed someone to talk to. No one was there for me Paolo. You're not there anymore."

"I only did what's best for you.."

"What's best for me? Paolo you're the best for me. You're the only one who's best for me. But you left me! It's so hard for me to move on. I thought we're forever Paolo. You promised me. You fcking promised! Pero anong ginawa mo? You just left me with memories. Hirap na hirap akong magtiwala ulit sa mga lalake dahil sayo! Putangina, alam mo bang sobrang sakit non ha?! Sobra! Pakiramdam ko binugbog ako ng paulit ulit sa ginawa mo.. Paolo, tell me. Bakit ka pa bumalik?"

"To get you back. I need you Jessica. I need you back in my life."

Sa puntong yon, nasampal ko sya. "Kung kailan natututo na kong magtiwala ulit sa mga lalake? Kung kailan konti nalang, makakapagmahal na ko ulit? Kung kailan okay na ko? Kung kailan nakabangon na ko ulit? Bakit Paolo, gusto mo ba kong ibagsak ulit? Tama na naman. Maawa ka naman sakin. Sobrang sakit na kasi e. Wag mo ng dagdagan pa Paolo. Wag na.."

"Bakit, akala mo ba hindi ako nasaktan? Nasaktan din ako sa desisyon kong iwan ka."

"Pero mas nasaktan ako Paolo. Mas nasaktan ako."

Ang dami ng nanonood samin. Pero wala na kong pakealam. Sobra na kong nasaktan eh.

"Tigilan na natin 'to Paolo. Ang dami ng nanonood oh. Ayoko namang maging teleserye ang buhay ko ng dahil sayo. Tapos na tayo Pao. Ikaw na mismo ang tumapos nun eh. Kaya tama na. It's so heartbreaking for me to reminisce those memories. Kung ayaw mo na kong umiyak ulit, leave me alone."

Tama naman yung ginawa ko diba? Sobrang sakit na naman kasi eh.

Ayoko na masaktan. Ayoko na.

"If that's what you want. I'll just love you from afar then.." sabi nya. I looked at him and I found sadness in his eyes.

"Goodbye Paolo." at tumalikod na ko at naglakad palayo sa kanya.

This will be the last time that I'll cry because of you.

Goodbye my past.

-----------------------------------------------------------------------------

WEH ANSABEH. =)))

Ayan na po ang Chapter 14 mga ate at kuya. :D

Sorry eto lang nakayanan. XD

Vote. be a fan. Suggest to friends! :D

-Marie<3

Childhood bestfriends or Childhood lovers? (On hold)Where stories live. Discover now