"My Bashful Wife"

(6)"The Ceremony"

Life is indeed difficult,

partly because of the real difficulties we must overcome in order to survive,

and partly because of our own innate desire to always do better, to overcome new challenges,

to self-actualize.

Happiness is experienced largely in striving towards a goal,

not in having attained things, because our nature is always to want to go on to the next endeavor......( --- )

(04.05.15.)
*01.30.18*

- - -

Naalimpungatan si Carla mula sa mahimbing nyang tulog.
ang gaan ng pakiramdam nya parang  ito na ang pinaka mahaba nyang tulog at sarap sa pakiramdam na para bang naka higa siya sa pinaka malambot na kama sa buong mundo..

kama? sa pagkakaalam nya hindi malambot ang higaan nya.

Agad niyang iminulat ang mga mata at napatda sya sa tumambad sa kanya isang magarang kwarto na naghahalo ang kulay puti at itim at ang malaking salamin na sa harap nya kung saan nakikita nya ang sarili nya.

"oh my God, nasaan ako!?bakit wala akong saplot sa katawan"agad nyang inisip ang nangyari kagabi ang matandang intsik nagtagumpay ito sa balak nya kagabi at dahil sa naisip niya napa sigaw sya at pakiramdam nya pinagsakloban sya ng langit at lupa..

wala na syang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak, hindi nya namalayan nang may pumasok at nilapitan sya..

"hey sweetie whats wrong? what happen to you? how are you? do you need anything tell me."

nag alalang tanong ni kent sa babae..

napa angat ng mukha si carla ng maramdaman nya ang mga kamay na nka apuhap sa likod nya.

at ng makita nya ang pina expresive na mata at ang mukha ng lalake ay agad nag balik sa kanya ang mga pangyayari kagabi ang lalaking ito na napagkamalan syang isang bayarang babae.

dahil sa naisip mas lalong napaiyak sya wala na ang iniingatan niya bonus nalang iyong hindi sya napahamak sa matandang intsik kung hindi sa mala adonis na nasa harap nya..

Nahihiya sya rito at iniyuko nya ang ulo alam nya mayaman ito dahil hindi basta basta ang hotel na ito.

naputol sya sa pag iisip ng magsalita ito.

"Dont worry pananagutan kita,.im kent and i know that your name is carla ito magbihis ka at mag che chek out na tayo.

ibinigay ni kent ang dala na damit ni Juvy kanina.

"hindi na kailangan kasalanan ko naman eh uuwi na lang ako please" naiiyak na sabi ni carla.

"No.."

tumunog ang doorbel tanda na may tao, tumayo ito at pagbalik nito ay may dala na itong madaming pag kain..

"Pananagutan ko ang nangyari sa atin by marrying you wether  you like it or not."final na saad ni kent nang makita niya sa mukha nang dalaga ang pagtutol.

"pero sir hindi naman na po kailangang humantong sa ganoon pangako po hindi ko po kayo guguluhin hindi ako magpapakita sa inyo kahit kailan"

nakayukong paki usap ni carla sa lalaking nagpakilalang kent,hindi niya ito kilala kaya bakit siya magpapakasal dito.

iniangat nito ang mukha nya.

"Look at me kanina pa kita napapansin na ayaw mo akong tingnan, dont tell me na nahihiya ka sa akin, sa kabila ng nangyari sa atin kagabi nahihiya ka pa rin? and would you please stop calling me sir Im your soon to be husband gusto ko tawagin mo ako sa pangalan ko or anything you want na itawag mo sa akin except for the word sir"