Lirm (Harm x Link)

10. EINDE

Het is een GIF van Dan en Phil ^

En geloof me, dit gaat het slechtste verhaal ooit zijn:

Pov Harm
Joost en Don zijn niet echt beter erop geworden, maar Link, Jeremy en ik zijn wel goede vrienden geworden. De twee jongens letten wel goed op me, bang dat ik iets doe, maar dat zou ik niet durven. Ik ben vaker beneden met mijn ouders op de momenten dat zij ook thuis zijn. Ik doe minder vervelend tegen mijn kleine broertje en ik negeer Joost en Don. Niemand weet van mijn droom af maar dat hoeft ook helemaal niet. Jeremy weet van de verkering van Link en mij af maar verteld het niet door. Mijn broertje weet het ook maar accepteert me gewoon. Ik moet het mijn ouders nog vertellen, maar die accepteren het waarschijnlijk gewoon. Ook de ouders van Link accepteren het waarschijnlijk. Ik ben er trouwens ook achter dat het de schoonouders van Link zijn. Zijn echte ouders zitten in de gevangenis omdat ze hem mishandelden omdat hij homo was. Daarvoor mishandelden ze hem ook al. Dat lijkt mij zo erg. En ik hou van die jongen, dus ik kan er echt niet tegen. Ik zou zin hebben om die ouders in elkaar te slaan. Ik zucht, trek mijn jas en schoenen aan en loop met mijn rugzak om naar buiten. Ik ben echt veel te vroeg om naar school te gaan. Maar ik heb gewoon niets beters te doen. Ik heb gewoon geen leven. Ik kijk een beetje naar de grond en dan weer terug om hoog. Voor me zie ik een herkenbaar lijf lopen. Joost. Ik schrik, wat doet hij hier? Vanaf een afstandje volg ik hem naar een afgelegen straatje. Daar loopt hij in. Ik blijf om de hoek staan. "Hey." hoor ik Joost tegen iemand zeggen. "Hey Joosie." hoor ik een stem terug zeggen, Link. Ik schrik, wat doet Link hier? Is hij echt van plan om mij gewoon te laten stikken? Ik hoor een kus geluid en tril even, van cringe, maar ook van verdriet. "Hoe gaat het met Harm?" vraagt Joost. Link lacht even. "Hij is vreselijk, ik ben zo blij dat ik jou heb." zegt Link terug. Ik voel tranen naar boven komen. Hij was altijd zo lief en dan verraad hij me ineens! Ik neem een diepe hap lucht en stap dan het straatje in. "Als je dat echt vind, zeg het voortaan dan in mijn gezicht." zeg ik hard. Maar vanbinnen voel ik me echt heel klein. Joost krijgt meteen een grijns op zijn gezicht en ergens zie ik spijt in de ogen van Link. Maar voor de rest kijkt hij alleen maar alsof het hem niet boeit. "Je bent vreselijk, wou je dat zo graag horen?" zegt Link. Tranen ontsnappen uit mijn ogen. "Ik had dit nooit van je verwacht Link." fluister ik. Joost slaat zijn arm om Link heen en geeft hem een kus. Je ziet duidelijk aan Link dat hij het fijn vindt. "Het spijt me dat ik je ooit heb gestoord Link, ik ga ook wel gewoon." fluister ik. Dan draai ik me om en ren ik zo snel als ik kan naar Jeremy's huis. 

Bij Jeremy aangekomen bonk ik keihard op de deur. Ik huil zo erg... De deur wordt geopend en ik zie Jeremy staan. Meteen val ik in zijn armen. "Jer." huil ik hard. Jeremy schrikt maar vangt me toch op. "Harm, rustig, wat is er?!" vraagt hij bezorgd. Kijk, hem kan ik hopelijk wel vertrouwen. Ik kijk hem aan, door mijn tranen heen. "H...He het w..aas Liin... Lilink." stotter ik. Jeremy kijkt me niet begrijpend aan en ik probeer rustig adem te huilen. Jeremy wrijft de tranen uit mijn ogen en kijkt me dan met een glimlach aan. "Vertel het maar." zegt hij lief. Ik glimlach heel erg zwakjes terug naar hem. "Ik heb Link gezien, samen met Joost." zeg ik zacht. Ik hoor dat Jeremy schrikt. "Meen je dat?" vraagt hij geschrokken. Ik knik. "Ja, ik zag Joost lopen en volgde hem, toen zoende hij samen met Link en zei Link dat ik vreselijk was." dan begin ik weer te huilen. Jeremy omhelst me en wiegt me zachtjes heen en weer. "Rustig maar Hurmpie." hij wrijft zacht over mijn rug heen en ik verstop mijn hoofd in zijn nek. Ook al is hij kleiner dan mij. Hij is duidelijk sterker dan mij en kan zich beter gedragen... Soortvan. Ik zucht en laat hem los, hij doet hetzelfde. Ik kijk hem even aan, hij kijkt me schattig terug aan. Nou, ik denk niet dat ik Link écht leuk heb gevonden. Eerlijk gezegd denk ik dat ik zelfs nog steeds van Jeremy houdt. Ik veeg mijn tranen weg met mijn mouw en glimlach naar Jeremy. Hij laat een grijns terug zien. "Gaat het weer?" vraagt hij. "Ja, bedankt Jer." zeg ik. Daarna buk ik naar voren en geef ik hem een kleine kus op zijn mond. "Het betekend echt veel voor me." 

---------------------------------------

Ja hoor, na twee (en een half) maanden ofzo, is het dan hier:

HET SLECHTSTE EINDE OOIT

Omg ik ga dood 😂😂😂😂