Will I Give up? [KathNiel Fan Fiction]

Chapter 1 : Memories supposed to FADE.

“Sis?” Si Kuya. Luu! Hindi ba talaga marunong kumatok 'to? Psh!

“Bakit Kuya?” Tanong ko. Ang seryoso ng mukha niya.

“Handa ka na bang makita ulit si Dj?” Tanong niya ulit. Handa na ba talaga ako?

“Hindi ko pa alam eh. Ikaw? Handa ka na bang makita ulit si Ate Erikka?” Sagot at tanong ko sa kanya. Parehas kami ng kapalaran ni Kuya sa pag-ibig. Kami ay sawi! Pero hindi katulad ng ginawa sakin ni Dj yung ginawa ni Ate Erikka.

“Oo? Hindi? Siguro? Nakapag-paalam ka na ba kay Kimpoy?” Mahal pa siguro ni Kuya si Ate Erikka.

“Hindi pa. Kuya? Mahal mo pa ba siya?” Muntik ko ng makalimutan si Kimpoy. XD

“Oo. Wala namang nagbago dun eh.” Sagot ni Kuya. Buti pa ikaw. Hayy.

“Malamang! Sa 4 years natin dito lagi mong sinasabi na “kamusta na kaya si Errika?” “mahal pa kaya niya ko?” “may iba na kaya siya?” Hahaha! Pero seryoso, ano gagawin mo pag nagkita kayo ulit?” Pabiro kong sabi at angseryoso ulit.

“Di ko pa alam. Ikaw? Ano gagawin mo?” Pabalik na tanong niya.

“Wala. Papakita kong wala na. Wala na talaga eh.” Sabi ko sa kanya. Proud ako eh. Haha!

“Weh?” Tanong ulit niya.

“Oo nga!” Sabi ko sa kanya.

“Di nga?” Tanong ulit niya.

“OO NGA!” Sigaw ko sa kanya.

“Woshooo!” Nang-aasar talaga 'to e.

“OO NGA! LUMABAS KA NA NG KWARTO KO KUNG AYAW MONG MASIPA! LABAS! MAG-IMPAKE KA NA DOON!” Sigaw ko sa kanya. Lumabas naman. Haha!

--Kinabukasan---

This is it! Nakarating na kami sa airport. Tinext ko kagabi si Kimpoy pero hindi man siya nagreply :( Nakapag-check in na kami.

FASTFORWARD.....

Gabi na nung makaland yung eroplano at siyempre gabi na rin kaming nakarating sa bahay namin. Naisipan kong maglakad-lakad saglit. Magpapahangin at mag-iisip isip din. Wala pa rin pinagbago 'tong village namin. Pauwi na sana ako kaso may nakabunggo akong limang lalaki. Familiar mga mukha nila.

“Kath???” Sabi nung lalaki. Ehh? Familiar siya pero hindi ko maalala.

“Kath! Huhuhu! Nakalimutan mo na kami? Huhuhu! Kami 'to! Parking 5! huhuhu!” Sabi nung isa pang lalaki. Wait. Parking 5? Ahhh!

“Katsumi? Ikaw ba yan? O.A ka pa rin. Haha! Jokelang!” Tanong ko sabay biro. Haha.

“Ouch lang ah! Hindi mo na nga kami kaagad nakilala tapos in-okray mo pa ko.” Sabi ni Kats. Haha! Adik lang niya.

“Bakla ka ba Kats?” Tanong ni.. Lester? Oo. Si Lester nga. Haha. Tiningnan ng masama ni Kats si Lester.

“Hoy! Tama na nga yan! Para kayong mga ewan.” Luuu! Si Seth na ba 'to?

“Teka lang ah, Kung ikaw si Katsumi, ikaw si Lester, At ikaw si Seth, Sino siya?” Sabi ko sa kanila habang tinuturo ko yung isang lalaki.

“OUCHHHH LANG ATE KATH! BUTI PA SILA HINDI MO NAKALIMUTAN! AKO NA LIL'BRO MO NAKALIMUTAN MO! OUCCHHHH TALAGA!” Sigaw nung lalaki. Ehhh? Lil'bro? Si JC ba 'to? Geez! Anlaki ng pinagbago niya.! ^o^

“JCCCCCCCCC! Sorry! Hindi kita nakilala! Ang laki ng pinagbago mo eh. Namiss kita.” Sabi ko sa kanya sabay yakap.

“OUCHHH LANG AH! Siya may pinagbago kame wala? Tapos siya namiss mo kame hinde? OUCCHHH!” Sabi naman ni Kats. Luu! Tampo daw ba? Haha!

“Eh. Ako? Kilala mo pa ba ako?” Sabat nung isang lalaki. Paano kita makakalimutan?! Ikaw yung dahilan ng pag-alis ko! Tsk.

“Hindi? Jokelang. Oo. Dj.” Sabi ko sa kanya.

“Pati si Dj naalala! Tayo hindi! Huhuhu! ARAY! Anoba!” Sabat ulit ni Kats, binatukan ni Seth si Kats. Sa totoo lang namiss ko sila.

“Kelan ka pa pala dumating?” Tanong bigla ni Lester. Pagtripan ko muna sila. Haha

“Last year pa.” Sabi ko sa kanila. Hahaha!

“Ganon!? So, ngayon mo pa lang naisipang magpakita samen!?” Galit na tanong ni Lester. Luuu! Haha.

“Actually, hindi. Kung hindi niyo lang ako nakita kanina hindi naman ako magpapakita sa inyo.” Sabi ko sa kanila. Laptrip! Hahaha. Sinamaan nila ako ng tingin.

“At siyempre, Jokelang yun! Kakarating ko lang. Naisipan ko lang maglakad lakad, eh malas ko nakita niyo ko kaagad.” Paliwanag ko sa kanila. Baka patayin ako ng mga 'to eh. Haha.

“Adik ka parin! Pero seryoso, namiss ka namin.” Sabi naman ni Kats. Bakla ba 'to? Ainako!

“Drama! Haha. Namiss ko rin kayo.” Sabi ko sa kanila. “Hm. Sige ah? Uwi na ko. May jetlagged pa ako eh. Byebye! Nice to see you again guys!” Sabay alis ko. Hindi ko na sila hinintay na sumagot. Sigurado naman kasing hindi nila ako papayagan eh.

Pagdating ko sa tapat ng bahay namin naisip ko bigla na okay na pala ako kahit makita ko lagi si Dj. Pagpasok ko sa bahay, nakita ko si Kuya naka-upo tas nakabusangot. Anyaree dito?

“Anyaree sa'yo Kuya? Bat busangot mukha mo?” Tanong ko sa kanya. Sinamaan niya ko ng tingin. Ehh?

“Nakita ko si Erikka.” Sagot niya. Sira ulo ba 'to? Psh.

“Oh? Nakita mo na pala, bat ganyan pa rin istura mo? Mukha kang inagawan ng lollipop.” Asar ko sa kanya. Luuu! Sinamaan ulit niya ako ng tingin. Naka-ilan na ko ng sama ng tingin ah.

“May boyfriend na siya eh.” Sagot naman ni Kuya. Luuu! Wawa. Hahaha.

“Weh? Sinabi niya? Tinanong mo?” Tanong ko naman sa kanya. Tapos umiling siya. Paksht! Confirmed! Baliw nga kuya ko. Hahaha!

“Sira-ulo! Hindi naman pala sinabing boyfriend e. Bat ganyan ka mag-react!? Malay mo boy best friend niya!” Pagalit kong sabi sa kanya. Sinamaan ulit niya ako ng tingin. Pangatlo na 'to.

“Sabagay. Thanks sis!” Sabi niya with a big smile. Haynako! Nag-nod lang ako sabay alis. Gusto ko ng matulog. Inaantok na ko.

Pag-akyat ko nakita yung picture namin ni Dj sa may side ng bed ko. Psh. Memories supposed to fade. Masaya na siya masaya na ko. Thank you sa kanya dahil kung hindi niya ko sinaktan hindi ako pupunta ng Korea at hindi ko makikilala si Kimpoy. Thanks to Dj.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 - KhimKhimFssho. <3