HATIRLA

167 20 0
                                    

Zifiri karanlığın çöktüğü bir şehir de odanın kapısını kilitleyip açtığın o yüksek sesli müziğin hıçkırık seslerini bastırmak için olduğu o geceyi hatırla. Dizlerini karnına kadar çekip ellerini birbirine kenetlediğin geceyi, ağlamaların duyulmasın diye harcadığın çabayı, yanaklarından süzülüp boyununa kadar inen o sıcak gözyaşlarını, avuç içlerinle silişini hatırla. "Bunları hakedecek ne yaptım ben" sorularını hatırla. "Ben üzülüyorum, ağlıyorum ama o mutlu olsun" dediğin yakarışlarını hatırla. Sızıdan uyuyamadığın ya da sabahına ölü uyanmak istediğin o geceyi hatırla. Bir duvar dibine çöküp dinmeyen gözyaşlarınla birlikte bir an önce sabah olmasını dilediğin o geceyi hatırla. Ya da, ya da bir Sezen Aksu parçasında, sert rüzgarı olan o gecede balkona çıkıp dişlerinin birbirine vurarak peş peşe yaktığın sigaraları hatırla. Gözyaşlarından dolayı bulanık gördüğün, eski mesajları açıp o ağlamalı halinle o mesajları okuma çabanı hatırla. Geceyi gündüz edemediğin o geceyi, yanaklarından süzülüp yastığını ıslatan ve yine yanaklarının üşümesine neden olan o gözyaşlarının senden bir geceni alıp heba ettiği o günü hatırla...
Geçmemiş değil mi, belki de  hiç geçmeyecek. Acısı zamanla hafifleyecek, eskisi kadar acıtmayacak, eskisi kadar duygulandırmayacak ve eskisi kadar ağlatmayacak seni. Çünkü alışmak diye bir gerçek var, zamanla olan bir şey... Ve sende zamanla alışacaksın, belki de alışmışsındır, kim bilir.   

Güzel SevmekWhere stories live. Discover now