Forbidden Love (Ghost Suitor Love Story)

Chapter 35 : GIRLS TALK

~~Dali dali kong tinawagan si Samantha at tinanong.

PATRICIA : Sam , saan ba pupunta si Paolo ? 

SAMANTHA : Uhm . Sa France . 

PATRICIA : France ? Eh bakit parang ang layo naman  Hay buset hindi ko nga pala natanong sa kanya yun.

SAMANTHA : Ah dahil daw may scholarship na nagiintay sa kanya.

PATRICIA : Scholarship ? 

SAMANTHA : Eh diba nga magaling syang magdrawing ? Kaya binigyan sya ng scholarship sa isang Art School sa France. 

PATRICIA : Ah so kailan sya aalis ? 

SAMANTHA : Around 7 P.M. 

PATRICIA : Teka alam mo ba bahay ni Paolo ? 

SAMANTHA : Uhm . 123 Sampaguita Street . Sa may Tondo. 

PATRICIA : Ah sige , puntahan ko na lang sya. 

SAMANTHA : Samahan na lang kaya kita best , para maturo ko sayo yung daan. 

PATRICIA : Sige . Kita na lang tayo doon sa Park. 

~~FEW MINUTES LATER .

~~Nakita ko si Samantha na nakaupo sa park.

PATRICIA : Sam, tara na . 

SAMANTHA : Ano ba yan , ang tagal ha. Alas 5 na. 1 oras pa papunta doon.

PATRICIA : Hala sya , Bilisan na lang natin. 

~~ON THE WAY PAPUNTA SA BAHAY NI PAOLO.

PATRICIA : Sure ka ba talagang wala kayong relationship ? 

SAMANTHA: O come on Patricia. Walang kami , PROMISE.

PATRICIA : Sure ka ha.

SAMANTHA : Sure na sure. 

SAMANTHA : Pero CRUSH ko sya. 

PATRICIA : Crush mo sya ? 

SAMANTHA : Oo nga , crush ko lang naman sya  Atsaka ayoko ngang maging rebound no. 

PATRICIA : Rebound ? So may syota ngayon si Paolo ? *nagtaka*

SAMANTHA : Meron . 

PATRICIA : Ha? *nagtaka* Sino ??

SAMANTHA : Ikaw. Shunga ka talagang babae ka. 

PATRICIA : Ahh. 

SAMANTHA : Kahit anong gusto ko sa isang lalake hindi ako makikipagaway lalong lalo na sa bestfriend ko. Tandaan mo yan.

PATRICIA : So hanggang ngayon hindi pa pala kami nagbrebreak ??

SAMANTHA : Precisely. Hanggang ngayon syota mo pa rin sya.

PATRICIA : Malapit na ba tayo ??

SAMANTHA : Ito na bahay nila. *sabay tigil*

[ PATRICIA ] – Bumaba ako ng sasakyan at pinagmasdan si Paolo. Bakas sa mukha nya ang kalungkutan. Nagiimpake na sya, kitang kita ko siya sa terrace nila. Dala dala ang paintings at mga kagamitan na gagamitin nya sa France. Isang himala na buhay ang kanyang mga magulang sapagkat ang sabi nya sa akin noon ay namatay sila noong 4 na taong gulang pa lang sya.