Umiling ako. "He's right. I should mind my own business."

Hindi ko na sila hinintay pang sumagot at lumakad na ako paalis. Kung babalik ako, hindi rin naman ako makakakilos nang maayos dahil ni Gio. Napilitan lang din naman akong sumama rito. Wala namang mababago kung aalis ako o mananatili ako.

I hailed a taxi and went home. Mas minabuti ko na lang na sagutan ang aking workbook. Nang matapos ako ay kaagad ko itong dinala kay Mr. Olivares. Nagulat man siya sa naging progress ko ay wala siyang nagawa kundi ang tanggapin ito.

Kinuha ko ang aking cellphone at nag-send ng message kay Rex para magpasalamat sa workbook niya. Kung wala 'yon ay baka hindi pa ako maka-graduate next year.

"Oh? Ang aga mo namang nakabalik? Tapos na ang party?" tanong ni Tamara pagkabukas niya ng pinto. Kasunod niyang pumasok sina Yvonne at Jelyn.

Niyakap ko ang aking unan at umiling. "Something happened," mahinang sagot ko. Umiwas ako ng tingin at pinagmasdan na lang ang ulap sa labas ng bintana.

Naramdaman kong lumubog ang aking kama sa bandang harapan. Umupo silang tatlo at kitang-kita sa mga mukha nila ang pag-aalala. Sa tuwing nalulungkot ako, alam kong sila ang pinakanag-aalala para sa 'kin. Alam kong natatakot silang maulit na naman ang nangyari sa 'kin dati.

"Lian, tell us what happened," seryosong sabi ni Jelyn.

Kahit siya ang pinakamakulit sa 'ming apat, siya ang pinaka-concerned sa 'kin pagdating sa ganito. No'ng time na hirap na hirap akong ibangon ang sarili ko, isa siya sa mga tumulong sa 'kin.

Sinabi ko sa kanila ang nangyari kanina sa bahay ni Gio. Hindi ko mapigilang maluha nang ulitin ko sa kanila ang sinabi sa 'kin ni Gio. I thought I became stronger but harsh words still made my heart crumble. The walls I've built up suddenly fell when Gio gave the blow. I know I was never one of them. I know what we're having now is temporary. Ako lang itong mabilis ma-attached sa mga tao na alam kong hindi naman magtatagal sa buhay ko. I'm too stupid to think that they're my friends.

Niyakap ako ni Tamara. "You have us, Lian. You will always have us," aniya habang tinatapik ang aking likod. "But you also became part of their lives. Alam kong maaayos niyo ito."

"She's right, Lian," sabi naman ni Yvonne. "Gio is an asshole but the rest of them are already fond of you."

Sumimangot ako. "Siyempre, si Gio ang kakampihan nila."

Tumawa si Jelyn. "It doesn't matter. Ang mahalaga ay maipakita mo na hindi ka apektado sa nangyari."

"Pero 'wag ka munang um-attend ng training." Humiwalay si Tamara sa pagkakayakap sa 'kin. "Put some distance. That's the only thing you can do for now."

Just like what Tamara said, I didn't attend the training

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Just like what Tamara said, I didn't attend the training. I already informed Mrs. Carandang and Coach Carandang that I will be taking a break. I also asked them not to tell the team about it. Mabuti na lang ay pumayag sila na mag-break muna ako. Akala nila ay nai-i-stress na ako sa academics ko kaya kaagad silang pumayag.

Love Me, Hate MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon