Love Me, Hate Me

Chapter 6

Chapter 6

The Deal

The fourth quarter is like the main part of the game. This is where they decide who will win and who will lose. Humigpit ang hawak ko sa towel. Habang tumatagal mas lalong nagiging masama ang ekspresyon sa mukha ng aming team.

Paminsan-minsa'y nafa-foul ang kalaban ngunit mas madami pa rin ang hindi napapansin ng referee. They were exhausted from running, defending and offending but they were also tired from the physical abuse they were experiencing from the other team.

I signaled to the coach for a time out. There's three minutes left before the last quarter ends. Hindi ko na kayang nakikita silang nasasaktan. Kahit si Gio na may magandang pangangatawan ay parang napapagod na.

"Why?" tanong ni Gio.

I sighed exasperatedly. "You're losing." I pointed at his chest. "Why are you letting them cheat like that?"

"Hindi lang cheater sa relasyon ang captain nila, pati teammates niya cheater din sa laro," sabi ni Tamara.

Napatingin kaming lahat sa kaniya.

"What? It's true!"

Hindi ko na lang siya pinansin at muling ibinaling ang aking atensyon kay Gio. "Do you have any plans?"

Tiningnan niya lang ako. Hinintay ko siyang sumagot ngunit natapos na ang oras pero wala akong nakuhang sagot mula sa kaniya. Ayaw ring magpapalit ng iba sa mga nakabangko. Siguro'y ayaw nilang maranasan pa ng mga ito ang pamimisikal ng kalaban.

The game continued with the other team still on the lead. The time is closing to its end with a one-point difference. Habang tumatagal ay mas lalo akong kinakabahan para sa kahihinatnan ng laro. Wala na akong pakealam sa deal basta't manalo lang sila.

Napatayo na kaming lahat sa bench nang segundo na lang ang natitira. Hawak ni Gio ang bola at nakadepensa sa kaniya si Erwin. He put on a defense stance and made a jab step. Erwin created a lot of space between and Gio took it as a chance to jump and throw the ball.

Nahugot ko ang aking hininga habang pinapanood ang bola na patungo sa ring. Nagmistulan itong slow motion sa 'king paningin at bumilis na muli ang oras nang may tumunog na hudyat na tapos na ang oras. Tumama ang bola sa gilid ng ring ngunit hindi ito pumasok sa loob ng net.

Bumagsak ang aking balikat. Natalo ang aming team sa puntos na 105-104 kung saan lamang ang kalaban.

Nakipagkamay sila sa kabilang team bago nagpunta sa aming bench. Bukod sa pagod ay mukha silang disappointed sa kanilang mga sarili. Napabuntong-hininga na lang ako. Inabutan ko silang muli ng tubig at towel.

Isa-isa kong ginulo-gulo ang kanilang buhok. Maging kay Gio ay hindi ko pinalampas.

"You did well," sabi ko. "I lost the deal."

Tumingala silang lahat sa 'kin.

"It's not because you lost the game, it's because the team proved to me that you can still play like that even without practice. That's what I want to see."

Napansin kong nanginig ang kanilang mga labi maliban kay Gio.

"Mabebs!" Sabay-sabay silang dumamba ng yakap sa 'kin. Ang nangyari ay natabunan ako ng labing isang higanteng lalake. Pakiramdam ko tuloy ay nagkaroon ako ng mga kapatid.

"Ok na! Ok na! Hindi na ako makahinga!" Natatawang sabi ko sa kanila.

Nang humiwalay sila sa 'kin ay para silang mga tutang nagpapaawa. Muli kong ginulo-gulo ang buhok nilang lahat. Mukhang magiging habit ko na ito sa tuwing nanggigigil ako sa kanila.