21 χάπια

Seven pills

Κοίταξα το ρολόι μου και είδα οτι έχουν περάσει 10 λεπτά απο οταν πήρα το πρώτο χάπι και τώρα ήμουν στο έβδομο, μου φαίνεται λες και η ώρα περνάει πολύ ποιο σιγά ,αλλά μπορεί να είναι επίτηδες έτσι, ώστε οι τελευταίες μου ώρες να είναι και οι ποιο μεγάλες.

Μια φορά ήρθα μεθυσμένη στο σπίτι και θα είχα πιεί κιάλλο αν δεν μου είχε πάρει το μπουκάλι απο το χέρι ο Γιώργος. Αυτός και η Καλλιόπη μείνανε όλη νύχτα ξύπνιοι, με πρόσεχαν και ανησυχούσαν για εμένα.

Αλλά ούτε αυτό δεν θυμάμαι, η ανάμνηση εκείνης της μέρας χάθηκε ανάμεσα στα χάπια και το αλκοόλ. Μόνο ο απερίγραπτος πονοκέφαλος μου έμεινε, το πως την επόμενη μέρα πήρα ντεπόν. Αλλά και οι φίλοι μου κάνανε το λάθος να μην μου μιλήσουν ποτέ για αυτό, νόμιζαν οτι εάν χρειαζόμουν βοήθεια θα τους το έλεγα...