Akala ni Jill Morie ay tapos na ang laban, matapos nilang matalo ang Memoire ay payapa na silang namumuhay ngayon sa Isla Ingrata.
Subalit biglang magbabago muli ang takbo ng kanyang buhay nang dahil sa isang pantatraydor ng kaibigan.
Kailangang lum...
The staff guided us, isa-isa kaming pinakaakyat sa access door papunta sa labas. At nang ako na ang aakayat, tumambad sa akin ang buong view ng Rio de Janeiro. Sumalubong din ang malakas na hangin at hindi ko maiwasang malula at matakot dahil anumang pagkakamali ay maaari kang mahulog pababa. Nakita ko na nakaakyat na rin silang lahat. Narinig ko yung sigaw ni Vince at Palm dahil sa takot.
"Players," it's Rama Melchiore's voice again. "The mechanics for this level is the easiest among all the levels. You must stand and spread your arms like this statue of Christ did." I heard Vince and Finnix's nervous laugh. "But here's the challenge, you have to wait until the sun sets, and whoever lowers the hand or quit will no longer proceed to the next level."
"S-sun set." Sabay-sabay kaming napatingala at nakita na wala pa sa pinakatuktok ang araw, so ito yung ibig sabihin ni Rama Melchiore kanina na meron kaming buong araw para sa daldalan. This is crazy.
We heard his voice again at wala kaming nagawa kundi sumunod sa pinagagawa niya, lahat kami ay napilitang tumayo sa ibabaw ng braso ni Christ, binilangan niya kami at sabay-sabay naming itinaas ang aming mga braso.
"Good luck." Iyon lamang ang huling sinabi ni Rama Melchiore at nawala na ulit ang kanyang tinig. We're all facing the West kung saan aabangan naming lumubog ang araw and that's almost nine hours.
Makalipas ang ilang Segundo ay narinig namin ang pag-alingawngaw ng tawa ni Vince, yung iyak-tawa.
"Manahimik ka nga!" si Jing na sinaway si Vince. Pagkatapos ay muling namayani ang katahimikan.
I don't know for how long we'll last but I we can't just give up. Sinabi ni Rama Melchiore na ito ang pinakamadali sa lahat, gusto kong sumigaw na hindi.
"You can shout all day." Sabi ni Cloud, napatingin ako sa kanya at nakita ko na tagaktak kaagad ang pawis sa buong mukha. "What? May nagawa ba kong mali? Bakit hindi ka ngumingiti, baby?"
"W-wala." Diniretso ko ulit yung tingin ko.
Two hours later, feeling ko mamamatay na ko sa sobrang sakit, ang bigat-bigat na ng dalawang braso ko, gusto nang bumagsak. Damang dama ko yung pawis sa buong katawan at panginginig ng dalawang tuhod ko. Tinignan ko si Cloud at nakitang nakatingala na siya habang nakapikit, naliligo na rin sa sariling pawis, sa kanan ko si Cairo na diretso lang din nakatingin at parang wala lang sa kanya 'to, gayon din sila Eliza.
"Guys." Nandyan na naman yung boses ni Vince, "Ang boring, bakit hindi tayo magkwentuhan?"
"Ugh."
I heard Finnix's sigh.
"Okay, question number one," ayaw talagang tumigil ni Vince kaya tuluy-tuloy lang siya sa pagsasalita, "Bakit nakamaskara si Otis ng pangclown?" walang sumagot. "Uhm, to be honest hanggang ngayon curious pa rin ako kung bakit lagi siyang nakasuot nun eh, sabihin niyo hindi lang ako ang nahihiwagaan? Guys?" Mukhang walang interesadong sumagot sa tanong ni Vince
"Dahil mayroon akong itinatago." Pero nakakawindang nang biglang sumagot si Otis.
"What the... Otis?" si Finnix.
"Woah! Woah!" Vince got hyper again, he cleared his throat at sumeryoso ulit, "Kwento mo naman sa'min, you know we haven't got the chance to talk a lot since you guys betrayed us noong nasa—"
"Wow! Ang lakas! Nagsalita ang hindi naging traydor!" sigaw ni Finnix.
"Bakit, totoo naman ah, kayo kaya unang tumraydor kay Jill. Not once, but twice!"
"Lahat kayo mga traydor." Natahimik sila nang magsalita ako. Kalmado lang naman ang pagkakasalita ko sa kanila pero dama ko na parehas silang natamaan.
"Palm." But Eliza intervened, "Wala kang dapat sabihin sa kanya."
"Dapat na sabihin na ano, Eliza?"
"It's none of your business."
"Eliza—"
"Magkaparehas na magkaparehas kayo ng kapatid mo." Natigilan ako nang marinig ko naman ang boses niya. "Jill Morie."
Jing. Why?
"Parehas kayo ni Karen. Ang buong akala niyo kayong dalawa lang ang pinakaespesyal sa mundong ibabaw, palagi kayo ang bida—"
"Hindi totoo yan." Si Cairo.
"Oh, Cairo, isa ka pa. Baka naman nakakalimutan mo na inagaw mo lang si Karen sa kapatid mong si Pacifico." Napatingin ako kay Cairo dahil wala akong alam sa mga sinasabi ni Jing. "Poor Karen, hindi niya alam dahil hindi mo sinasabi kung anong totoo."
"What truth?" sabi ko pero hindi kumibo si Cairo.
"Shut up, Jinnie."
"At kung inaakala mo na maiinis mo pa rin ako sa pagtawag sa'kin ng ganyan, well, not anymore lover boy. Hoy Jill Morie, hindi ka pa rin talaga nadala ano?" at bumalik ulit sa'kin ang atensyon niya. "Hanggang ngayon kung sinu-sino lang ang pinagkakatiwalaan mo. Kaya ka tinatraydor ng paulit-ulit." Hindi ko maiwasang masaktan sa mga sinasabi niya.
"Wala kang karapatan na sabihan siya ng ganyan." And then Cloud defended me against her.
"Aba, Cloud, ang lakas mo ring magsalita."
"Jing, please, tama na." I never expected that Cloud will plead.
"Jing!" sigaw ko, damang dama ko ang malakas na pagbayo ng dibdib ko, "I'm sorry." I almost lost my voice, and then silence, "I'm sorry kung wala akong nagawa noon para iligtas ka. Cloud's mother killed you, but he killed her in the end—" But Jing just laughed.
"Parehas kaming buhay ngayon ni Margaux, ano pang silbi ng pagsosorry mo? Gumising ka, Jill Morie. The world doesn't need you and yet halos lahat ng tao kailangang magsakripisyo para sa'yo."
"I don't need to be saved! I'm not asking for it!"
"Then wake up. Wake up from your ignorance."
"That's enough," it's Eliza this time. "It's annoying."
Wala nang nagsalita pa. Napatingin ako sa kawalan atsaka napagtanto... Lahat sila... May itinatago. Hindi lang si Otis ang nakasuot ng maskara—lahat sila.
"You know what guys." It's Vince.
"I miss those days when we are all friends."
A/N:
Hey guys! Thanks again for reading!
Additional info for Cristo Redentor's interior structure!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
