"อะ อ๊าา"
ยังไม่ทันที่ปลายหัวหยักจะสอดใส่เข้าไปในร่างบาง ยุนกิกลับยกสะโพกกลมหนีท่อนเอ็นที่ตนได้ถือจ่อรอความกล้าที่หดหายไปกลับมาอีกครั้ง
ไม่.. มันเจ็บเกินไป
"ทะ.. แท ยุนกิ ฮึก เจ็บ"
"เอาน่า ไม่น่าจะเจ็บอย่างที่คิดนะครับ ลองดู"
ได้แต่ขมเม้มริมฝีปากล่างก่อนจะค่อยๆกลั้นใจพยายามทำตามในสิ่งที่ถูกบอกสอนให้เชื่อ
บนตักกว้างที่มีหนึ่งท่อนเอ็นตั้งโด่รอคอยผนังนุ่มดูดกลืนและบีบรัดของยุนกิอย่างสั่นระริก แทฮยองจ้องมองทุกการกระทำไม่ว่าจะขยับน้อยหรือขยับมากอย่างน่าเฝ้าติดตามทุกอิริยาบถ เรือนร่างบางที่ถูกแสงจันทร์อาบทั่วทั้งร่างกำลังท้าทายและยั่วยวนต่อบางอย่างในตัวเค้าเพียงแต่รอโอกาสที่จะเอาคืนหลังจากที่ยุนกิออนท็อปเค้าได้สำเร็จ
"จูบหน่อย.. จะ จะใส่แล้ว"
ใบหน้าหวานค่อยๆโน้มเข้ามาใกล้หน้าแทฮยองเรื่อยๆก่อนร่างสูงจะได้รับสัมผัสแผ่วเบาและสั่นไหวบนริมฝีปากนุ่มนิ่ม
ยุนกิกำลังสั่นกลัวจากการที่ต้องบังคับแท่งร้อนนี้ให้ตกอยู่ในอำนาจของเค้า มันช่างยากแสนยากและคงจะยากเกินกว่าที่จะต้องมาทำเรื่องแบบนี้เพียงลำพัง
สวบ!
"อื้ออออ!~"
แทฮยองคว้าล็อคต้นคอยุนกิไม่ให้ขยับถอยหน้าออกไปเพราะความเจ็บที่โลดแล่นเข้าทำร้ายคนตัวเล็กของเค้าในตอนนี้ เสียงร้องครางในลำคอจากคนบนตักฟังดูเจ็บปวดพร้อมเสียงสะอึกร้องฮือออกมาทำเอาร่างสูงอดเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย
ความเจ็บบวกกับกลิ่นคาวเลือดมาพร้อมๆกันจนร่างบางรู้สึกชาและเจ็บเสียดที่ช่องทางด้านหลังพอสมควร ยุนกิเหมือนรู้หน้าที่ว่าจะต้องทำอะไรต่อ แขนเล็กวาดโอบรอบคออีกคนไว้มั่น แยกขาในท่าควบตักด้วยองศาที่พอดีก่อนจะค่อยๆขยับขึ้นลงเนิบนาบเพราะช่องทางด้านหลังยังปรับสภาพไม่ได้ดีนัก
YOU ARE READING
COMPLEX #taegi
Non-Fictionความรักของผมที่มีให้เค้าในโลกแสนโหดร้ายนี้ล้วนเกิดจากความโลภ ตรรกะ และความกระหาย.. ผมควรจะหยุดความรู้สึกพวกนี้.. หรือสานต่อความรู้สึกของกันและกันเพื่อตัวของผมเอง แม้จะต้องยอมเสียทุกๆอย่าง เค้าก็ยอมเพื่อผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ชื่อ 'คิมแทฮยอง' ...
