Chapter 9

7 0 0
                                    

Ito ako nakabusangot sa nakikita ko. Sandamak-mak na labahan ang pinapalaba sa akin ng unggoy kung amo.

Ito daw ang bayad niya sa pag aalaga niya sa akin. Wow lang ayaw niya akong magkasakit kasi gusto niya akong mamatay sa pagos.

"Sobrang bait makarma ka sana". Inis na saad ko.

Hahawakan ko palang ang mga labahan ay gusto ko na ulit magkasakit.  Biglang lumapit si renren sa akin.

"Ito pa". Inabit niya ang isang tshirt na na hindi pa naman niya sinusuot.

"Ang sakit ng katawan ko pwede bang ipalaundry mo nalang ito?". Sabay pout ko.

"Mukha kang biik na pato". Inisnob niya ako bago ako talikuran.

"Kala naman nito. Parang ano ko yung balbas mo." Sigaw ko. Nagulat ako ng bigla siyang bumalik at tinitigan ako.

"Parang ano?". Sabay ngisi niya.

"BUHOK". Pinandilatan ko siya ng mata bago ko kinuha ang lalabhan ko at pumunta agad sa baba.

"Hahahahaha". Rinig kong tawa ng unggoy na yun. Totoo naman mukhang ano ko yung balbas niya.

Sa sobrang inis ko ay nadamihan ko ang powder sa mga labahan kaya pagtapos ay nagkandahirap akong magbanlaw. Gumamit nalang ako ng downy isang banlaw pero wala pa rin epekto naging dalaaang banlaw pa rin.

Anong oras na ako natapos sa mga labahin ko. Isinampay ko lang ito sa labas sakto naman ay nakadryer kaya mapapadali lang ang pagkatuyo ng mga labahan ko.

Tumungo ako sa sala. "Hayst. Nakakapagod grabe". Pinunasan ko ang pawis ko sa nuo.

"Grabe naman talaga yung grrr. ayoko na maging caregiver wala man lang sinabi ang prof namin noon na all araound pala ang pagiging care giver." Inis na saad ko.

Biglang may umupo sa tabi ko at nagsalita." Yaya pakikuhaan ako ng tubig". Sinamaan ko ng tingin si renren.

"Ano? Hindi ka susunod?". Pang aasar niya.

"Susunod na po sir". Tumayo nalang ako sa sobrang asar ko sa kanya. "Gusto ko ng mamatay". Biro ko sa sarili ko.

Linagyan ko ng asin ang tubig na pinapakuha ni renren sa akin. "Akala mo jan". Sabay tawa ko. Hinalo ko ang tubig at dinala na sa kanya pabalik.

"Sir ito na". Sabay abot ko.
"No, sayo yan." Sabay ngiti niya sa akin.

"Hah? Hindi sayo ito". Biglang sabi ko. Putek malas naman.

"Hindi nga sayo nga yan nakikita kasi kitang pagod na". Masaya niyang sabi.

"Hindi nga sayo nga sayo".

"Bakit may lason ba yan?". Sabay ngisi niya.

"Wala kaya". Sabay ngiti ko ng peke.

"Drink it". Hinawakan niya ang baso ko at akmang papainom sa akin.

"Ako na ako na". Tigil ko.

"Ge". Kinuha ko ang baso at diretsiyo ko iyong ininom. Naramdaman ko ang alat sa lalamunan at gusto ko ng sumigaw sa sobrang alat.

Napaubo ako". Okay ka lang?". Tanong ni renren. Ngumiti lang ako sa kanya. Umalis na aakyat si renren kaya nagtatakbo ako sa kusina at mangiyak-ngiyak sa alat ng tubig na ininom ko.

"Tangina mo merdith karma nga naman". Kumuha agad ako ng asukal at pinapak iyon.

Ang malas ko ngayon. Naku naku merdith mabait naman ang tao ikaw lang itong negga sa buhay.  Magkakasakit ata ako sa bato nito.

Nahimasmasan na ang panlasa ko kaya umakyat ako sa kwarto para maligo. Ang baho ko na dahil sa pawis. Dumako na ako sa bathroom at tumae muna bago maligo ng maayos.

"Parang nabuburyo na ako dito. Nakakamatay kapag hindi ka nakakalabas ng lungga." Habang kinukuskos ko nag libag ko ng panghilod ay may nakita akong ipis.

"KYAAAAHHHHHH AHHHHHHHH IPIS IPIS AAAAHHH". Sigaw ko at nagtatalon sa takot. Ngunit mas nagulat ako sa pagbukas ng pinto.

"BAKIT KA SUMISIGAW OKAY KA LA--". Biglang putol na sabi ni renren ng makita niya akong nakalublob sa bathtub.

"WAAAHHH LABAS MAYAK KA MAYAK". pinagbabato ko siya ng bula.

"Sorry hehe akala ko kasi". Agad itong lumabas dahil sa hiya pati ako'y dali-dali na rin sa pagligo. Pagkatapos ko maligo ay nagbihis na ako. Buti nalang ay hindi pangcaregiver ang suot ko normal na damit lang na gusto ko.

"Hindi lang masungit manyak pa. Wow buti nalang nakatalon agad ako sa bathtub kung hindi. Kyaaahhh makikita niya yung precious love sexy body ko". Bulong ko.

"Mandiri ka nga sa sarili i'm not a pervert. Ikaw ang nagsisigaw at akala ko ay may nangyari na". Biglang sabi ng nasa tabi ko. Hindi ko namalayan na sabay kaming pababa sa hagdan ni renren.

"Baka may ipis kung ikaw takot sa lola mo pwes ako takot sa ipis". Inis na saad ko at takip sa katawan ko.

"Don't expect na pagnanasaan ko ang katawan mo. Malaki o maliit wala aking pakialam." Masungit na sabi nito at ngising tiningnan ang dibdib ko. Sinamaan ko siya ng tingin at bago ko pa siya masapak ay nagmadali na itong bumaba.

"Bwiset!!". Inis na sigaw ko at pumunta na sa likod bahay para kunin ang tuyong mga sinampay.

Kinuha ko lahat ng iyon kaya mabigat ito at di ko na makita ang dahan. Dahan dahan ang paglalakad ko ng bigla akong natapilok ss kung anong bagay.

"AHHH". Tili ko at naglaglagan ang mga dala kong sinampay.

"HAHAHAHAHA". Isang tawa na biglang nagpainit ng ulo ko.

"Bwiset ka renren pasalamat ka amo kita. Bwiset". Inis na inis na saad ko sa kanya.

"Ang cute mo kasi". Sabay ngisi niya.

"Cute mo mukha mo. Alam mi bang nakakapagod sobrang nakakapagod bwiset ka". Agad agad kong pinulot ang mga linabhan ko ng akmang tutulong si renren ay pinigilan ko siya. "Pumasok kana ako na". Walang ganang sagot ko ngunit wala pa ring siyang kibi at pinulot pa rin ang ibang linabhan. "AKO NA NGA!!". Sa sobrnag inis ko ay nasigawan ko siya.

"Okay". Binitawan ni renren ang mga pinulot niya at umalis.

"Ayst. Malas malas ko naman bwiset". Asar ko bago pumasok ng bahay.




Chegaste ao fim dos capítulos publicados.

⏰ Última atualização: Jun 24, 2017 ⏰

Adiciona esta história à tua Biblioteca para receberes notificações de novos capítulos!

Last AutographOnde as histórias ganham vida. Descobre agora