♥CHAPTER11♥

1.1K 100 3
                                    

Φτανουμε επιτελους στο εστιατοριο. Ομολογω πως ειναι πολυτελεστατο ευτυχως που εβαλα επισημο φορεμα! Παραγγελνουμε και ερχεται το φαγητο. Τρωμε και εχει ερθει η ωρα να φυγουμε. Σηκωνομαστε και ανεβαινουμε στη μηχανη. Ειναι ηδη πολυ αργα αλλα ευτυχως δεν εχουμε σχολειο αυριο και μεθαυριο λογω αργιας και τις εκλογες των καθηγητων. Κατι τετοιο. Ομως ο Αρης δεν πηγαινει στο σπιτι.

: Αρη που παμε? Τον ρωταω ανησυχη.

Α: Θα δεις.. Μου λεει καθησυχαζοντας με..

Καποια στιγμη φτανουμε σε ενα δασακι τοτε ο Αρης σταματαει κατεβαινουμε και βλεπω μια σκηνη και αναμενη φωτια.

Α: Θα κανουμε καμπινγκ! Μου ανακοινωνει.

: Βρε Αρη δεν εχω ρουχα να αλλαξω και που θα αλλαξω!

Α: Σου εχω παρει εγω ρουχα! Και σε εχω δει με μαγιο και δεν εχει διαφορα με τα εσωρουχα νομιζω!

: Αχ βρε Αρη πως τα οργανωνεις ολα! Του λεω και του κανω μια αγκαλια. Λοιπον παω να αλλαξω. Του λεω και παω στη σκηνη. Ανοιγω την τσαντα και βγαζω ενα μαυρο υφασματινο σορτσακι με ενα λευκο φανελακι και απο πανω την μαυρη φουτερ ζακετα μου. Τα φοραω και βαζω τα μαυρα σταρακια μου. Χτενιζομαι λιγο ξεβαφομαι και βγαινω εξω.

Α: Σε προτιμω ετσι! Απλη! Μου λεει και μου χαμογελαει.
Εγω τον φιλαω απαλα.

Καθομαστε διπλα στην αναμμενη φωτια και εκεινος βγαζει μια κουβερτα και μου τη βαζει στους ωμους καθως με παιρνει στην αγκαλια του. Κοιταζουμε τα αστερια και συζηταμε για διαφορα θεματα. Κυριως για τα μελλοντικα μας ονειρα, τι πιστευουμε για τη ζωη κτλ κτλ...

Απο ενα σημειο και μετα τα ματια μου κλεινουν..

               Αρης POV

Καποια στιγμη την κοιταζω και τα ματακια της ηταν κλειστα. Αποκοιμηθηκε το μωρο μου! Την σηκωνω σιγα σιγα και την αφηνω απαλα μες την σκηνη. Την σκεπαζω με μια κουβερτα και ξαπλωνω διπλα της.
______________________________

Β: Οχι! Αφησε με! Παρατα με οχι! Αααα! Αρηηη! βοηθειαα!
Μη με ακουμπας!
Ξυπναω και την ακουω να παραμιλαει στον υπνο της. Εχει υδρωσει.. Βλεπει εφιαλτη. Την σηκωνω απαλα και της βγαζω την ζακετα της αυτη μενει με ενα λευκο φανελακι. Θεε μου ποσο σεξι ειναι τωρα.. Πρεπει να αντεξω, δεν θελω να την τρομαξω. Τοτε παρατηρω και βλεπω δακρυα να κυλουν τα μαγουλα της. Την ξυπναω. Εκεινη αμεσως μου κανει μια πολυ σφιχτη αγκαλια καθως κλαιει ακομα..

You And I...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα