Vazgeçilmezim

44.Bölüm

‘’Ne düşünmüştüm?’’ diye sordum tereddüt ederek.

‘’Birlikte sarılıp uyuruz diye.’’

İç sesim kendime gelmem için bir şeyler mırıldanırken ona odaklanmaya çalışıyordum ama biraz zordu. Sonuçta karşım da bir Kerem Sayer duruyordu.

‘’Hani koltuk serttir.’’ diye açıkladı.

Son söylediği ile nasıl bir öküz olduğunu kanıtlamış oldu yine. Ellerimi omuzlarına çıkartıp onu yavaşça ittirdim ama bu benden uzaklaşmasını sağlamıştı.

‘’Çok beklersin canım sen onu. O kızı eve davet edip odam da yatabilirsin demeden önce düşünecektin.Hadi iyi geceler.’’

Birşey demesine izin vermeden odama çıktım. Herife bak ya! Hem kıza odam da yatabilirsin de, sonra gel bana birlikte uyuyalım de. Öküzlükte sertifikat alırdı. O kesin yani.

Hayır bunu geçtim bir de o kıza sarılıyordu. Kardeşim bu herifin sevgilisi var! Hayır yani kıskandığım dan değil ama... Hadi ama bal gibi kıskandım işte! Başka bir kızın ona dokunmasına dayanamazdım. O sadece benimdi. Başkasının değil benim!

Yatağıma yatıp gözlerimi kapattığım da hala aklımda bunlar vardı ve çıkmıyorlardı. Sabaha kadar Eleanor’lu rüyalar... Pardon kabuslar görüp dürmüştüm. Kız resmen kafamdan çıkmıyordu. Şıllık!

Yatağımdan kaldıp odamı toparladıktan sonra mutfağa indim. Kerem ağzına bir şeyler tıkmakla meşguldü. Yanına gittiğim de yanağına bir öpücük kondurdum.

‘’Günaydın.’’

Sakin kalmaya çalışıyordum ama bu o kadar zordu ki... Yine de çabalıyordum işte. Sonuçta Kerem’i kıskandığıma ona belli etmemem gerekiyordu.

‘’Günaydın bebeğim.’’

Eline bir dilim ekmek aldım ve üzerine çilekli reçel sürdüm. Tabii Kerem onu elimden alarak ağzına attı. Ben de başka bir dilim alıp tekrardan reçel sürdüm ve yemeye başladım.

‘’Kerem bu Eleanor’la ne zamandır tanışıyorsunuz?’’ diye sordum dayanamayarak.

‘’ 2 yıl olmuştur.’’ dedi kendine meyve suyu doldururken.

‘’Yani çok yakın arkadaşsınız öyle mi?’’

‘’Evet,yani evet bir yandan öyle.’’

‘’Nasıl yani bir yandan.Anlamadım.Açıklar mısın?’’

Git gide öfkem artıyordu. Elimde ki bıçağı Kerem’e saplamamak için kendimi zor tutuyordum.

‘’Eleanor’la bir süre önce çok yakındık yani. Yani baya yakındık.’’ diye açıkladı.

‘’Anlamadım? Yakındınız?’’

Bu daha çok öfkelenmemi sağlarken Kerem rahatça konuşuyordu. Herife bak ya! Sanki bilerek beni delirtmeye çalışıyor.

‘’Yani yakındık işte,anlarsın ya...’’

‘’Hayır anlamıyorum.’’ diyerek sözünü kestim.

‘’Ya işte bir süre takıldık falan. Yani birkaç ay,öyle işte.’’

‘’Demek takıldınız?’’ diye sordum kaşlarımı kaldırarak.

‘’Evet.’’

Hiçbir şey demeden elimdeki ekmedi olduğu gibi ağzıma attığımda Kerem’in kıkırtısını duydum.

‘’Yavaş ye,boğulucaksın.’’

‘’Bir şey olmaz merak etme.’’ dedim ağzımdaki lokmayı bitirdikten sonra.