Run- Away Bride

Chapter One

Hi, I'm Selene Phieb Perez, 20 years old, a college student . My family own a  Hotel  and I am soon to be a CEO someday .But there was problem one of our employer make a mess and leave our company into a devastating state . He escape with no track  , as a result we're bankrupt and only solution is to marry the mafia. I refused to the idea and now were here in the office with my mom.

"Selene makinig ka sa akin dont be such a stupid ginagawa ko to para sayo " sigaw nya sa akin. 

"Mom listen to me! hindi dahil na lugi tayo sa business ay ibebenta mo na ako sa kanila may ibang paraan pa.!" sagot ko sa kanya.

Ano bang nakain ni mama para ganun nalang sya mag-isip. Tumayo ako sa pagkakaupo at kinuha ang bag ko akmang aalis na ako ng magsalita sya.

"Selene hindi kita ibebenta ipapakasal ka lang.Para rin sa papa mo. Do you even know how his suffering right now andun sya sa hospital laying on the bed with no air cone and not in a private room . Hindi ka ba na aawa!?"  mahinahon nyang sagot. 

My dad suffered from a heart attack. Nang malaman nya ang nangyari sa business ay hindi na nakayanan ng kanyang puso. After  kong marinig ang sinabi ni mama ay nakaramdam ako ng awa sa papa. I calm my self and muling nagsalita

" Mom I am aware of dad's state pero hindi lang ito ang paraan. There's a lot ways we can survive.  I could take part-time jobs, I can sell my car and some furniture in our house or we could ask some help to Aunt Melisa" mahaba kong sabi

Tumingin ng masama si mama sa akin. I can tell hindi naman nya kayang ibaba ang pride nya. 

" Selene do hear what your saying Melisa is our rival  and I would know siya pa ata ang may pakana nito. Noon pa ay hindi na kami mag kasundo ng tita mo. And sell your car, paano na ang pagpasok mo sa school mo." galit nyang sabi. 

My mom and Aunt Melisa our sisters. They were closed enough that they even fallen for the same man. Ang mama ko ang nagparaya hindi na niya kase makayanan ang sakit na nararamdaman. He was the man of her life pero siya rin itong nagloko. Maslalong na doble ang sakit ng malaman niyang ang kapatid niya ang ipinagpalit sa kanya. So hindi ko masisisi ang sobrang pagkasuklam nya kay Aunt Melisa. 

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay nya. "Mom don't worry I can handle it . Its just a car kaya kong magcommute. Kaya ko naring magtrabaho I can take part-time job. We could also ask for help to our other relatives?" 

Tumingin siya sa akin at hinaplos ang pisngi ko. Her hands were warm and soft.

" Things aren't easy Selene, I don't have a choice. It's already planned magpapakasal ka sa kanya. Whether you like it or not. It was arranged since you were only 16 and its your father decision. Kaya please sumunod ka nalang sa amin" mahinahon nyang sabi sa akin.

Nagulat ako sa narinig ko hindi ko akalain na si papa ang may ideya nglahat ng ito. I never thought na magagawa nila akong ipakasal sa murang edad. I feel betrayed hindi ko alam kong anong sasabihin at kung anong gagawin ko. There something inside me na gustong kumawala. Gusto kong magalit sa kanila pero hindi magawa ng katawan ko. Ilang minuto ay may narinig kaming katok sa pintuan and it was her secretary. I tried to calm myself and I was able to regain my composure. Lumapit ako sa upuan na inupuan ko kanina. Kinuha ko ang bag ko at akmang lalabas na ako ng opisina nya ng magsalita sya.

" Selene patawarin mo kami ng papa we only want whats best for you. Umuwi ka nalang muna sa bahay at doon nalang natin pag-usapan ang lahat."

Hindi ako nagsalita at binuksan ko nalang ang pinto. I can't handle the pain I was feeling inside ang gusto ko lang ay umalis sa building na ito at magpakalayo-layo.