51.Bölüm*Bu Sefer Sen Öp"

Beginne am Anfang
                                    

"ben cevabımı aldım "

Güzel bir yer bulup yerimizi almıştık. Garson siparişlerimizi alıp gitmişti.

Biraz sonra ise yemekler gelmişti. Abime sormaya çekindiğim bir konu vardı hep sanırım şimdi sorsam fena olmazdı.

" abi? "

" efendim "

" sana bakan aile nasıldı? Yani nasıl insanlardı "

Abim yemeğine devam ederek yanıt vermişti.

" çok iyi insanlardı ama şuan yurt dışındalar"

Daha fazla soru sormadım ve yemeğime geri döndüm.

Denizden...

Nihayet Trabzona gelmiştik ateş bizi eve bırakıp kendide kiraladıkları eve gitmişti.

Annanem bana yine aynı odayı vermişti. Bu odayı seviyordum çatı katındaydı ve gökyüzüne bakıyordu. Ayrıca odanın ahşaplığı çok hoştu.

Akşam yemek yemek için aşağıya inmiştim ve yemek hazırlanana kadar bahçeye çıkmaya karar verdim.

Hava esiyordu. Kollarımı kendime sarmıştım

"şşt"

"ateş " diyip güldüm" ne yapıyorsun orda? "

" Senin yanına gelecektim ama sen geldin" diyip tam önümde durdu.

Hava çok güzel yıldızlar çok güzel parlıyordu bu yeşilleri seviyordum.

"Gel benle "diyip aniden elimden tutup kendine çekmesi bir oldu.

" Ateş nereye?dur ya yavaş! Yemek yiycem " dedim.

" kızım gel işte ya"

"Ateş olmaz annem fark edecek "

Aniden omzuna atmasını bende beklemiyodum.

" Ateş bırak ateş indir ateş yapma ya dur!"

"kızım çırpınma lan! "

" Ateşş!! "

" Deniiiiz! "

" Aiiiiyyiiiy!! "

Ateş altta ben üstte yere çakılmamız bir olmuştu.

" Napıyorsun adam"

"Ne yapmışım kadın"

"Sayende yerdeyiz "diye yakındım

"Farkettim " dedi gülüp.

"Ya annem fark edicek şimdii. Yapılırmı böyle gidiyorum ben! "

Diyip üzerinden kalkmaya yeltendim. Ama kollarını belime sarıp buna mani oldu.

Sinirle "ateeş" dedim bu yapacaklarımdan kork demekti ama bir işe yaramadı.

"ben seni özledim ama" o an ne diyeceğimi bilemedim hatta nefes bile alamadığımı hissettim. Ne garip bir hismiş bu tğm vücudumu esir almıştı sanki. Sustum ve gözlerine baktım.

Bakışları gözlerimden odağını aldı ve dudaklarıma yöneldi. O anda dünya kararmıştı tek hatırladığım hızla çarpan kalbimdi.

***

"Deniz iyimisin annecim?" başımda annemin sesini duyuyor ama ona cevap verecek gücü kendimde bulamıyordum. Hafızamdaki silik mum yarım saat önce olanları anımsatmak için yanmıştı. Olanları idrak etmem ve gözlerimi kırpıştırıp yavaşça aralamam ampulden çıkan ışığı yüzüme hucum ettirmişti.

Annem derin bir nefes almış ateşin gergin ifadesi gitmişti.

"buraya ne zaman geldim?" diye bir soru sordum.

"Bahçede bayılmışsın ateş getirdi" annemin böyle demesi ile ateşin anneme bahçede beni bulduğunu söylediğini düşündüm e iyi fikirdi anneme "ben kızını öpecektim o esnada bayıdı "demesinden iyiydi.

Ateşin gözlerindeki muzhiplik ben olayı biliyorum der gibi ışıldadı.

Yutkundum.

Annem iyi olduğuma kanaat getirip odamdan çıkarken ateş göğsünde birleştiridiği ellerini serbest bıraktı. Ve bana doğru yaklaşmaya başladı.

Kollarını başımın iki yanına koyup üzerime eğildi. Bir kere daha kalbşm hızla atarken kurumuş dudaklarımı dilim ile ıslattım ama bu dikkatini daha çok dudaklarıma çekmişti.

"neden benden korkuyormuş gibi bakıyorsun?"

"öylemi yapıyorum?"

"öyle yapmıyorum"

"kanıtla" bir süre düşündüm nasıl kanıtlayacaktım ki?

"nasıl?"

"Bu sefer sen öp beni"

Bir süre sustum ne diyeceğimi bilemedim.

"sen istediğin için yap ama ben dedim diye değil" iki yanımdaki kollarını yastıktan çekti ve uzaklaştı sıcak nefesi yanımdan giderken odamdan çıkıp gitmesi de kısa sürmüştü.

Beni öpeceğinden korktuğumu düşünmüştü oysa ben heyecandan bayılmış ve panik olmuştum.

Bu böyle olmamalıydı.

Bölüm kısa ama kafamı toparlayamıyorum üzgünüm sanırım şimdiye dek yazdığım en kısa bölümdü bu.

Sorularınız varmı?

Bir sonraki bölümde görmek istediğiniz şeyler?

Kendinize iyi bakın görüşmek üzere yazarınız asilliktir.

Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA) Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt