Elk begin kent een einde (VOLTOOID)

39.

Ik doe de deur voorzichtig open.

Ik doe me schoenen en jas uit en loop naar de woonkamer..

Even staat me hart stil..

En hier, hier verandert mijn leven.

____________

Yasin, mijn tante, mijn oom, Walid, Sumeya, Hamza en me broers zaten in de kamer. Er waren ook een man en een vrouw die ik niet kende.

Ik keek mijn broers hun kant op.

Ze keken niet al te blij.

"Uh wat is hier aan de hand?" Vroeg ik.

"Kom even zitten lieverd" zei me tante glimlachend.

Kifesh ze doet opeens zo aardig?

Er kwam iemand de keuken uitlopen..

We keken allemaal haar kant op.

Het was... Farah?!

Ik keek haar verbaasd aan en ze keek me spijtig aan.

Huh ik snap het allemaal niet meer.

"Wat is er aan de hand, ik wil antwoord!!" Zeg ik.

Sumeya is maar aan het grijnzen de heletijd. Tsss ik wil die glimlach van haar gezicht afslaan. (Ik wou echt gaan schelden maar is ramadan dus keep this halal you know). Maar Walid is me voor en klapt haar.

Mijn tante kijkt hem aan met die blik van: wacht maar thuis.

Daarna herstelt ze zich en richt ze zich op mij.

"Je gaat trouwen met hem, zoals ik eerder had vertelt" zei mijn tante.

"Ik ga NIET met hem trouwen"

"Waarom niet, hij is goede jongen" zegt de onbekende vrouw.

Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan.

"Goed? U moest is weten wat hij allemaal doet"

Farah kijkt me vol ongeoof aan.

Ze begint zich denk ik nu pas te beseffen dat Yasin een rol speelde in me leven.

"Wat doe jij eigenlijk hier?" Vroeg ik met me hoofd gericht naar Farah.

"U-uhmm Yasin is mijn broer" zegt ze.

Omg... dit meen je niet.

Ik, Hamza en me broers kijken haar vol ongeloof aan.

Weet je wat ik raar vind? Hamza zit hier zo chill bij alsof er niks aan de hand is.

Alsof hij gewoon wil dat ik aan Yasin word uitgehuwelijkt.

"Je hoeft alleen dit te tekenen en dan zijn jullie officieel getrouwd" zegt mijn tante blij.

Grappig, denk zij ik ga dit tekenen?

Ik begin sarcastisch te lachen.

"Zij tekent niks!" Schreeuwt Mohammed.

"JAWEL!" Schreeuwt mijn oom terug.

"Als zij gaat tekenen word ik jood" schreeuwt Noufal.

Anas stoot Noufal met zijn elleboog tegen zijn arm.

Hij wrijft er pijnlijk overheen.

Iedereen begint met elkaar te ruzieën. Er is een grote chaos.

Ondertussen ben ik gaan zitten en drink ik van me ice thea. Ik weet het is het verkeerde moment maarja ik heb dorst.

Ik zie Hamza opstaan. Als hij langs me loopt trek ik hem bij zijn arm.

"Waar ga je heen?" Vroeg ik.

"Ik ga dit regelen, sorry ik hou van je" zegt hij en hij geeft me een kus op me voorhoofd en vertrekt.

Verbaasd blijf ik voor me uit kijken.

Net wanneer hij er moet zijn voor me, gaat hij weg en laat me achter met deze gek?

"DINA KIJK UIT" schreeuwt Noufal opeens.

Er komt een lamp met hoge snelheid mijn kant op.

Ik ontwijk hem nog net.

Ik begin boos te worden.

"GENOEG" schreeuw ik.

"Ik ga dit NIET tekenen!"

"Dat ga je wel" zegt Yasin met een grijns en hij komt mijn kant oplopen.

"RAAK HAAR NIET AAN" schreeuwt Mohammed die naar mij wil lopen.

Opeens komen allemaal mannen het huis binnenlopen die mijn broers vasthouden.

Yasin houd een pistool tegen me hoofd.

"IK BREEK JOU A JUNK" schreeuwt Walid en ook hij word vastgehouden.

Met tranen in me ogen kijk ik naar me broers. Ze zijn gewoon rood van woede.

"Of je tekent of doei leventje" zegt hij.

Met trillende handen pak ik een pen. Me hand glijd over het blaadje.

Me tante en oom worden ook vastgehouden.

"YASIN JIJ GAAT NU NORMAAL DOEN, BEN JE GEK?!" Schreeuwt Farah hysterisch.

Ze wil deze kant oplopen maar ook zij en haar ouders worden vastgehouden.

Nu zit iedereen vast.

"SNEL IK HEB NIET ALLE DAG DE TIJD" schreeuwt Yessin terwijl hij het pistool harder op me slaap drukt.

"Mijn zoon, doe niks waar je spijt van gaat krijgen" zegt zijn moeder met tranen in haar ogen.

Huilend laat ik de pen vallen.

"Ik kan het niet" zeg ik huilend.

"Oke dan neem maar afscheid van deze wereld" zegt Yasin.

Anas kan zich nog net losmaken. Yasin wil net schieten door me hoofd totdat Anas het pistool verschuift. Het schot komt in me been.

Ik schreeuw het uit van de pijn. Ik begin alles wazig te zien. Ik hoor geschreeuw en daarna val ik weg.

Weg uit het leven? Of word ik wakker en begint de hel pas echt voor mij?

____________

Sorry dat ik een week niet had geplaatst. But hier een deeltje.. mmhhh spannend.

Bijna eten hihi smakelijk alvast allemaal💗

Hoe gaat het bij jullie met het vasten? X