Gökyüzünün Aşkı❤

22.Bölüm

Medya"Yüsra Eyüboğlu

"Hayır"

Emre benden önce davranıp kapıyı açmaya gitti.

"Abişkom"demesiyle emreye sarılması bir olmuştu.Anladığım kadarıyla emrenin kardeşiydi.Bronz teniyle de oldukça dikkat çekiyordu.

"Yüsra neden haber vermedin bana"emre hafif kızgınlıkla sormuştu ama geldiğine bir o kadar sevinmişti.

"Abişkom sürpriz yapmak istedim malum okullar tatil olmak üzere"Yüsra gözlerini bana çevirince

"Merhaba Selin ben emre beyin sekreteriyim"bu ayrıntıya vurgu yapmazsam olmazdı.

"Ah merhaba ben abimin sevgilisi sanmıştım seni sekreter deyince biran şaşırdım.Tanıştığıma memnun oldum bu arada"utanarak yüzüne bakmıştım,Emre'nin de bana baktığını hissedebiliyordum.Allahım hep utanmak zorundamıyım ben ya.Yanaklarım şuan ateş gibi yanıyordu.

"Bende"diyerek gülümsemiştim.

Bahçeye ecemle canın yanına gitmiştik.Yüsrayı görünce baya şaşırmışlardı.Ecem galiba önceden tanıyordu Yüsra'yı.

"Ee güzellik nasıl Londra"canın sorusuyla hepimiz yüsraya bakmaya başladık.

"Ne olsun aynı ama özlemişim burayı be kuzen ahh bu arada birdaha gitmeyi düşünmüyorum burada bir üniversiteye kaydımı aldıracağım"

"Ne" emre yalandan sitem etmişti.Ah bir bilse bu haliyle ne kadar tatlı olduğunu.

"Abişkom istemiyorsan giderim"yüsra çok sempatik bir kızdı.

"Ya gel buraya meleğim iyiki geldin bu habere de çok sevindim,hem yarın şerefine hep beraber yemek yeriz.Sonra istersen istedigin mekana gideriz."o kadar tatlılardı ki gerçekten aralarında imrenilecek cinsten abi kardeş ilişkisi vardı.

Acaba birgün Demir çetin ve Selin de böyle olurmuydu.Kim Bilir???

Ecem sanki ne düşündüğümü anlamış gibi yüzüme baktı.

"Benim uykum geldi de size iyi geceler"

"Selin bir dakika beklesene"ilk önce tuttuğu koluma sonra kendisine baktım.Baktığımı fark edince elini çekti.

"Konuşabilirmiyiz biraz "başımı olumlu anlamda sallayarak içeri geçtik,üçününde bize baktığını hissedebiliyordum.

Tekli koltuğa oturup eliyle karşı koltuğa oturmamı işaret etti.

"Evet seni dinliyorum"

"Ben gerçekten özür dilerim gökyüzü herşey için ben neden böyle davrandığımı bilmiyorum sana karşı,yani kısa zamanda çok olaylar yaşadık böyle olmasını istemezdim."o lanet olası ilaçları kullandığını biliyorum diyemedim.

Seni seviyorum diyemedim.

Bilseydim ilaçlar yüzünden böyle olduğunu asla öyle davranmazdım.

O an gözümden bir damla yaş geldi.Hızlıca elimle silip
"Bende özür dilerim herşey için"dedim.

Aniden iki güçlü kol beni sarmıştı.
Ah kokusu o kadar güzeldi ki doya doya içime çektim.Malum her zaman sarılmıyorum.

Kollarını benden ayırdığında boşluğa düşmüş gibi hissettim kendimi.Gözlerime o kadar içten bakıyordu ki biran zaman dursun istedim.

"Ben uyusam iyi olacak iyi geceler"utanarak söyledim ve benden beklenen bir hareketle yanından hızlıca merdivenleri koşarak kaçmıştım.

Odaya girdiğimde sırtüstü bir şekilde kendimi yatağa atmıştım, tımarhaneden kaçan deliler gibi gülüyordum pek uygun bir benzetme olmadı ama neyse.

O kadar mutluydum ki en kötü anımı bile güzel yapan bir adam vardı hayatımda.Pek hayatımda gibi olmasada.

***
Sabah şirkete Emreyle beraber gelmiştik o ısrarla hala dinlenmem gerektiğini söylesede ben itiraz etmiştim ve sonuç şirkete gelmiştim.

Uzun zamandır gelmediğim için kendimi biraz garip hissediyordum.

Malum Arap şirketiyle olan antlaşmayı bozduğum için birdaha böyle hata yapmayacaktım.

"Selin odama gel"evet artık işe başlıyorduk.Emreyi takip ederek odasına girdim.

"Selin bir süre yoktun o yüzden küçük bir toplantı gibi düşün bunu"

"Sadece ikimiz mi?"gülümseyerek söylemiştim açıkçası komiğime gitmişti söylediği

"Evet neden olmasın"onunda nadir güldüğü anlardan biriydi.Dün ikimizede iyi gelmişti sanırım.

"Anneler günü yaklaşıyor biliyorsun bu yüzden herkesin dikkatini çekecek bir kolye tasarlamayı düşünüyorum seninde buna uygun bir slogan bulmanı istiyorum"anne kelimesi ikimiz içinde buruk bir noktaydı ikimizin de moralinin bozulmaması adına kendimi toparlayıp yanıt verdim.Çünkü onunda zorlandığı belli oluyordu.

"Peki"

"Tamam o zaman çalışmaya başlayalım"

Odama geçip çalışmalara başladım.Evet sadece bir slogan bulacaktım ama güzel bir şey olmasını istiyordum.Can bu işlerin mali durumuyla ilgilendiği için sonradan gelecekti.Ecemin babasının giyim üzerine mağazaları vardı, Amerika'da üniversitesiteyi bitirince İstanbul'daki mağazalardan birinde çalışmaya başlamıştı.

İki saate yakın çalışıyordum sabah da kahvaltı yapmadığım için epey acıkmıştım.Emrenin odasına gidip kapıyı çaldım
"Gir"
Masasında herzanki endamıyla oturuyordu sevdiğim adam

"Yemek molasına gidebilirmiyim diyecektim"

"Bende acıktım istersen beraber yiyebiliriz"

"Çalışanlar yanlış anlar ben ayrı yesem daha iyi"

"Ne anlarlarsa anlasınlar"başımı olumlu anlamda sallayıp çıktık odadan.
Otoparka indiğimizde nihayet derin bir nefes alabilmiştim.Erkekler dahil iki saat bizi incelediler diyebilirim.

Arabaya bindiğimizde ikimizde konuşmuyorduk bu anı ikinci kez yaşıyordum.O zamanki halimiz aklıma gelince gülümsedim.

"Neden gülüyorsun"

"Aklıma birşey geldide "

"Hmm"senin hmm deyişine ölürüm lan.Bende diyorum içimdeki cazgır kız ne zaman çıkacak.

Arabayı durdurduğunda ikimizde indik, geçen sefer geldiğimiz yer kadar güzeldi burası.

Masalardan birine oturduğumuzda yemeklerimizi sipariş edip beklemeye başladık.

Çok şey yaşamıştık beraber onun ukalalığı benim bağırışlarım tabi nasıl öyle birşey yaptım aklım almıyor ama dünden sonra yeni bir başlangıç gibiydik ikimizde.

"Dalıp gidiyorsun"ani sorusuyla başımı ona çevirdim.

"Ah pardon"

"Önemli değil de Demir olayımı kafanı kurcalıyor"

"Evet oda var ama şuan o olayı düşünmek istemiyorum."bu olayı kısa zaman sonra tüm gerçeğiyle Demir çetinin ağzından öğrenmek istiyordum.

garsonun gelmesiyle konuşmamızı sonlandırıp yemeklerimizi yemeye başlamıştık.

Yarım saat sonra can ,Ecem ve yüsranın bizi her zaman gittikleri barda beklediğini söyledi.Bizde eve gidip üstümüzü değiştirdikten sonra yanlarına gitmiştik.

Bara geldiğimizde kulaklarımı kapamamak için zor dayandım ilk kez bara geldiğim için kendimi tuhaf hissetmiştim.

İçeriye geçtiğimizde gözlerimi etrafa çevirirken bakışlarımı belli bir noktaya sabitledim.