Our Asymptotic Love Story (Published by Bookware Publishing)

Kabanata f(x - 13)

Nanlaki naman ang mga mata ni Salome at Ising at agad inusisa ang kahong inilapag ni Susana at Piyang sa tambakan ng rekados sa kusina. "Ang keso bang iyan ay mula pa sa Europa?" tanong ni Salome at hindi na maitago sa kaniyang mga mata ang pagkamangha.

"Oo Lumeng, dala-dala ito ng barkong Galleon na kamakailan lang ay dumaong na sa Maynila" sagot ni Piyang, agad namang umalis si Susana at bumalik na sa paglilinis ng bahay. "Kung gayon, siguradong napakalaki talaga ng impluwensiya ni Senor Fidel dahil ipinadala pa rito sa San Alfonso ang pinareserba niyang keso" wika ni Salome habang hinihipo-hipo ang malaking kahon na gawa sa tabla.

"Oo naman, kilala ang pangalang Montecarlos lalo na sa Maynila dahil kay Senor Fidel, Samantala dito naman sa San Alfonso tanyag si Senor Patricio" nakangiting saad ni Piyang at mukhang ginanahan pa ito magsalita dahil mag-uumpisa na naman ang pagkwekwento niya. hindi naman lingid sa kanilang kaalaman na sadyang mahilig sa tsismis si Piyang.

"Senor Patricio? Hindi ba't siya ang pinsan ni Senor Fidel?" tanong ni Salome, mag-iisang buwan na rin kasi siyang naninilbihan sa hacienda ngunit hindi pa rin niya nakikilala ang sinasabi nilang Senor Patricio.

"Oo, si Senor Patricio rin ang siyang may ari ng hacienda Montecarlos, kasalukuyang nasa Maynila pa si Senor Patricio bihira lang kasi iyon magawi dito sa San Alfonso lalo na nang lumawig ang kaniyang negosyo at koneksyon sa Ka-Maynilaan" paliwanag pa ni Piyang, napatango-tango na lang si Salome, sisilipin pa sana niya ang kesong nasa loob ng kahon ngunit biglang nagsalita si Manang Estelita na noo'y nakaupo pa rin sa bangkito sa gilid.

"Lumeng, ang iyong niluluto" paalala nito dahilan para biglang maging alerto si Salome at dali-daling kinuha ang sandok at hinalo muli ang kalderetang nasa palayok. "Hindi dapat iniiwan ang niluluto kahit pa gaano ito katagal, dapat ay matuto kang maghintay hanggang sa maluto na ito ng tuluyan" bilin pa ni Manang Estelita, napatango sabay ngiti na lamang si Salome. Habang si Ising ang siyang patuloy na umuusisa doon sa kahon ng keso.

"Manang Estelita, kakasya pa ho ba ang limang bariles ng alak sa tambakan?" tanong ni Mang Berto na noo'y kakasulpot lamang sa kusina habang pasan-pasan sa balikat ang isang malaking bariles ng alak. Nanlaki naman ang mga mata ni Salome. "Maluwag pa naman ata ang imbakan, tingnan mo na lamang Mang Berto" sagot ni Manang Estelita at napatango naman si Mang Berto.

"Ang alak po bang iyan ay mula rin sa Europa?" tanong pa ni Salome at muntikan na niyang maiwan ang niluluto niya upang usisain din ang bariles na dala ni Mang Berto ngunit agad siyang tinawag ni Manang Estelita.

"Oo Hija, kay Senor Patricio ang lahat ng ito na binili niya pa sa bagsakan ng mga produkto at kalakal sa daungan ng Maynila" sagot ni Mang Berto at naglakad na ito pababa sa tambakan, "Sandali lang po Manang!" paalam pa ni Salome upang sundan si Mang Berto na noo'y binuksan ang isang lagusan sa sahig at may hagdan ito pababa.

"Lumeng ano ang sinabi ko ukol sa pagluluto?" tawag pa muli ni Manang Estelita kung kaya't natigilan si Salome at bumalik na lang sa kusina "Hindi dapat iniiwan ang pagluluto" sagot ni Salome at napabusangot ito ng mukha, nananabik kasi siya makita ang imbakan na nasa ilalim ng mansyon.

"Ngumiti ka na hija baka maging mapakla ang iyong niluluto... Ano muli ang sinabi ko kanina ukol din sa pagluluto?" hirit pa ni Manang Estelita. Napahinga naman ng malalim si Salome at sinubukang ngumiti kahit medyo labag pa ito sa kalooban niya.

"Ang ating nararamdaman ay nailalabas sa lasa ng putaheng ating niluluto" sagot ni Salome, napangiti naman si Manang Estelita at dahil doo'y napangiti na si Salome. Hindi niya magawang matiis ang matanda. "Ikaw talagang bata ka, huwag kang masyadong mausisa dahil kung minsan ang pagiging mausisa ay nakakasama" paalala pa ng matanda. Nagtataka namang napatingin sa kaniya si Salome habang si Piyang at Ising ay nagtungo sa lawa ng luha kung saan ginaganap ngayon ang klase ni Fidel.