Healing [MEANIE]

Eighty-eight

Narinig ko naman sina Soonyoung at...ewan ko kung sino yung isa, baka si Jihoon. "Naghirap kaming buhatin 'to para lang sa inyo," Soonyoung said. "Kung bakit kasi kalaking tao mo, hindi ka pa rin marunong magskate." Nagtawanan sila. Pero hindi ko pinansin yung huling sinabi ni Soonyoung. Yung pinakauna lang ang pinansin ko. Sabi niya kasi inyo.

"Inyo?" I asked. Kala ko ako lang. Ako lang kasi pinaupo ni Jisoo, but I guess I'm sharing. Hindi naman ako madamot. "Jisoo, umupo ka rin." I signalled. "U-Uh, sure." Umupo siya sa tabi ko. Gusto ko rin sanang paupuin sina Soons kaso dalawa lang ang kasya doon. Umalis sina Jihoon para magskate pa, naiwan kami ni Jisoo.

"Alam mo bang vinideohan ka ni Jeonghan habang sumisigaw ka doon sa gitna?" He started a conversation, "And I heard him saying he won't delete
it, while doing an evil laugh." he chuckled, sinagot ko naman siya. "Aish. Panigurado dahil yun sa mga ginawa ko sa kanya." For sure, it was. Kasi nagkaaway nga kami dati at umalis ako ng wala manlang sorry. "Gumaganti siguro."

He uttered a pfft. Nakitawa nalang rin ako. Jeonghan's such a kid. Pero kanina nagsorry na ako sa kanya sa lahat-lahat. Actually I've talked to every soul here. Saying things I wanted to say, saying sorry and thank you. "Um, sa totoo lang, kinausap ko si Jeonghan..." kaagad niya itong binawi. "I mean, sila pala hindi lang si Hannie, bago pumunta sa bahay niyo kanina," he said with a hint of embarrassment in his voice. "I asked them to let it go. You know, the past events. Binasura nila lahat ng nangyari 4 years ago kasi alam mo naman...kung di ko ginawa yun malamang susugurin ka nila kaagad makita palang nila ang paa mo without being able to understand why you did such things, so I'm really glad na nagkita-kita tayo ulit at bati na kayo nina Jeonghan. Lalo na ni Dokyeom. I heard nainis talaga sa'yo si DK." He sounded so happy, ramdam ko yung ngiti niya. Parang sinusunog na ako ng nakakasilaw niyang aura.

"I'm glad too. Hindi ko inexpect na makikita nila uli ako bago pa ako umalis." He hummed. Again, may narinig akong papalapit sa amin, he is fast, the sound of his shoes tells me. Each second, papalapit ng papalapit ang tunog. "Jeonghan!" Jisoo yelled, sinasaway niya ata kasi napakabilis magskate at nag-aalala si Jisoo na baka matumba siya or something, nagaassume lang naman ako. Hindi sumagot si Jeonghan pero tumigil siya sa harapan namin, I heard the sound of friction he produced, right in front of me, it's like a brake.

Bigla nalang siyang nagsalita. He said, "Jisoo, tara na." in a sweet tune. Natahimik uli sila. "Paano ba yan, babe time muna ako Gyu, bye." Pagmamayabang niya tapos nilayasan na ako. Aba. I sighed. What would I expect? Nasa loob ako ng rink na puro lovers, malamang ako lang ang single at forever alone. Tsk. Nakakabitter.

Naupo ako ng tahimik, kasi kung marunong man akong magskate, hindi pa rin ako pwede dahil baka bumangga ako sa kung saan lalo na't mag-isa lang ako. Mamaya, mabagok pa ulo ko.

Dumadaan sila sa akin tapos saglit na uupo, then aalis rin. Lahat na ata sila, nakadaan dito. I feel happy because woah, sama-sama kami though wala sina Wonwoo. But I also feel lonely. Sino bang hindi? Wala akong makausap.

Everyone's totally having fun. I enjoy listening to their voices. Minghao, Kwan, Soonyoung, Cheol, and Dino were playing tag, ang ingay nila, the others are just skating okaya babe time (tulad nina Jisoo).

Also, someone was beside me, natutulog ata. Because when I attempted to start a convo, he didn't respond. Isa pa, when I touched his hand protected by his glove, he didn't touch back or slap it, so baka tulog talaga. I tried listening so everyone, see who's not talking, kung sino man ang hindi ko narinig, edi siya ang katabi ko.

Hmmm..."KWAN, BILISAN MO NANDYAN NA SI CHEOL!" shouted Dino. Okay, Kwan Cheol and Dino are out.

To my east, I hear some men talking like grandmas and laughingb their asses out. Soonyoung and Jun are out.