Sixty-eight

316 20 33
                                    

Mingyu's

"Isa....dalawa..." nagbibilang ako ng mga librong nabasa ko for the past month. Ang bilis ng oras. Graduation na bukas.

I'm fine. Ata. Ewan ko.

Living my life to the fullest...tsk what a big lie. I am hiding from everything. I'm trying to get away from my happines, Wonu. My dearest Wonu. Hindi bale na ako ang malungkot, basta masaya siya. "Six...Seven..."

Napasinghal ako habang nagbibilang. I'm like Somi after all. I think guilty siya sa ginawa niya. Nakakatawa nga eh, so she was testing things. She was also saying something about what happened and she told me I'm not good enough for Wonwoo, well I guess totoo. But I don't care.

Nagiguilty ako sa sinabi ko, I want to take it back but I have to get away as fast as I can, lalo na ngayon.

Masaya na siya, I can see that clearly. Nakakatuwa, marami na siyang kaibigan. And he is doing great in class. He can even do amazing songs with heartbreaking meanings, probably because of what the idiotic I did.

And me. I am trying to change myself. Although may mga bagay na hindi talaga nagbabago. Tulad nitong puso ko. It is still hard for me to move on, he was the first. First love never dies, ika nga.

I will never forget him.

He is the first and last person that I want to see. He is my wonderwall.

Sa pag-iisip, nakalimutan ko kung saang number ako nagstop.

"...tsk." I clicked my tongue. I'm organizing my room and nagsimula ako sa mga libro ko. Its all about composing.

Okay...I remembered something. Lean on me. Ginulo ko ang buhok ko sa inis. "Mukha kang may pulgas," someone said at pagtingin ko, nakita ko si Coups hyung nakasandal at nakapamewang sa pinto. Graduating na rin pala sila nina Jeonghan hyung at Jisoo hyung. Fifth year, mga Architect. Hanep.

" Oh, hyung." Woah. Halos isang buwan ko na siyang hindi nakakausap. Yes, I blocked them completely.

"Kamusta? Masaya ba mangblock?" Sarkastikong tanong niya sakin sabay lapit papunta sa kinaroroonan ko. Umiwas nalang ako ng tingin dahil nahihiya ako.

Magkakaibigan kami nina Vernon for almost 7 years tapos bigla ko nalang silang blinock ng walang dahilan, I know they are mad at me. Hindi ko pa nasasabi sa kanila ang totoo so malamang magagalit talaga sila. And I don't have any plans of saying it.

"Sorry hyung, hindi ko kayo kinakausap." I looked down, handa ako sa mahabang misa na ibibigay ni Cheol hyung, but instead of talking, he hugged me.

"Alam kong mahirap Mingyu," he said while caressing my back gently, like a father. "Pero kung okay na sayong magopen, nandito lang kami lagi ng barkada. Hindi ka namin pipilitin. Alam namin may dahilan ka." He let fo and then smiled at me.

Hindi ko mapigilan na hindi tumingin sa kanya. Cheol hyung has always been so considerate. Masyado siyang mabait. Hindi ko alam ang gagawin sa kanya. So I just thanked him. "Salamat sa pag intindi hyung." I replied.

He just chuckled softly. Saka ko lang napansin na may dala siyang paper bag. "Here," nilapag niya iyon sa lamesa. "Graduation gift namin nina Jun, Vernon, Hoshi, and Jisoo in advance. Sana magamit mo." He then left.

Binuksan ko yung paper bag, naka stapler pa kasi.

Alam naman pala nila.

----

GRADUATION NA NI NOG KASO WALA SIYA DITO POTUGH
Active now

Jisoo cleared all the nicknames

Healing [MEANIE]Where stories live. Discover now