Brie VS The Boys {Complete}

BVtB: chapter fifty- nine

''barbs, pwede pakilinaw ang description mo. anong kaisang isa babae na nakakalapit . bakit ako din naman ah.''sabi ko

''sister, ang ibig kong sabihin ay simula nag aral si prince jazz dito naging malamig ang pakikitungo niya sa mga babae. gaya ni prince Xin, siguro nga yun ang dahilan eh kung bakit mag bestfriends sila eh. hehe mga anti sa mga babae.''

HUh? si jazz ayaw niya sa mga babae?? eh hindi naman siya ganyan NOOn..

well hindi din naman siya madaling lapitan noon, mahiyain kasi siya parng ngang autistic ang mokong na yun eh. Napakatahimik, naku kung hindi lang ako makapal ang mukha , hindi sana kami nagkaclose. pero noong nasa school kami ok naman siya ah. kinakauusap niya ang mga babae, humahalibilo ng konti..yung iba nga eh ang lalandi pa -__-

so anong eto sinasabi ni barbie,, Bakit na niya ayaw sa mga babae? could it be because of me?

''at si dawn.. barbs, siya lang ba ang nakakalapit kay jazz?''

''oo, kaya nga nagulat ako eh noong sinabi mo na bestfriend mo si jazz. kasi parang impossible, na may isa pang babae siya napakaclose.''sabi ni barbie

''ganun ba.'' sabi ko

Bakit ganito ang nangyayari? bakit pakiramdam ko masama ang sitwasyon na eto? Lord, naman eh wala na ba talagang pag asa na magkabati kami? :( Bakit Mas lalo mo pinahihirapan ang sitwasyon.

Jazz PoV..

''so ano na jazz, you forgive her already?''

''gusto mong kumain?''sabi ko

''nope, i just ate awhile ago.''

''ahh ok.'' sabi ko

''wait the sec- kanina ko pa napapansin pero, why are you changing the subject everytime i ask you about her!''sambit ni dawn

I thought hindi niya namamalayan . akala ko magiging slow ang isang to na naman. ughhh!! eto na nga ba ang iniiwasan ko eh, ang tanungin niya ako tungkol sa problema ko.

''ahh dawn.. lets not talk about this ok? pagod pa ako. kaya mamaya ko na lang yan iisipin.'' sabi ko tsaka inilagay sa bulsa ang mga kamay ko tsaka tumalikod sa kanya

''So, i was right! You didnt talk to her yet. Unbelievable jazz! I thought we have settled this already. you are gonna talk to her , straighten things out for the both of you.'' sambit ni dawn tsaka humarap sa akin na nakapameywang..

Tch! kulit ng dawnyah na eto. bakit ba kasi nalaman pa niya na nagtatago ako, at alam pa niya kung saan bundok ako nagtatago. Ayun tuloy napilitan ako bumalik dito. Nasira plano ko na babalik ako pagkatapos ng bday ko , kasi medyo may oras na ako nun na makaisip kung ano ang gagawin ko.

''haay naku dawnyah! pwede ba wag mo akong masyadong englishin! dumudugo ilong ko!'' reklamo ko

''eh gago ka pala! alam mo naman that my accent is very funny if i try speaking tagalog. and yet you expect me to speak it!.'' sabi niya sabay batok sa akin

Aish! abnormal talaga ang isang to! kung hindi english ang sasalitain MURa naman! walang pag asang half sushi na eto. Kung di ko lang kaibigan eto eh. hindi ko talaga kakausapin, dugo ang ilong mo!

At ewan ko ba kung bakit nagkalapit kami ng napakaingay na dawnyah na eto. eh hindi naman ako masyado palakaibigan sa mga ibang tao. lalo na sa mga babae.

Basta naalala ko na lang may contest nung first yr namin tapos nagkatunggali kami. at nang nanalo ako dun, nabigla na lang ako ng may lumapit sa akin na babae. na parang baliw na tumitingin sa akin.

Flashback..

''congrats jazz,''bati ni sir adam sa akin ang coach ko sa quizbee