Healing [MEANIE]

Eighty-seven

"Thanks sa compliment, mystery sender. Hehehe leleke ke pele neheheye eke enebe- OKAY! NAGULAT AKO NA LALAKI KA..Umm, ano ba 'to kuya? Nafriendzone ka ba o naging kayo? Pero infernes, may anak na siya ngayon, in the end nakahanap siya ng poreber niya, aNO KA NGAYON FRIEND 1, KUNG NAKIKINIG KA MAN, ANO NA-char. Ang sama ko hahaha." Somehow, I can relate. Parang ako yung pinaparinggan. Pabo-Gyu. Tsk. I sit and have my back lean to the bed's board. 

"Pero grabe yun, let's assume, nafriendzone na nga nablock pa. Mga kaibigan, alam nating lahat na masakit mawalan ng kaibigan. Lalo na kapag mahal na mahal mo yung tao, parang tinotorture ka lang, ganern. Pero wow sa'yo sender, kinaya mo yun, I mean ang tibay mo. Anong sikreto mo besh- charing huehue." She joked. I could imagine Seungkwan and his friends. Ganun kasi sila magsalita, they have a different language, nahawa na nga rin kami. I realized....I miss them.

"Kasiii~ maraming tao ang nahihirapan sa moving on stage diba? Bihira lang yung mga taong kayang ishare ang mga ganito  with confidence kasi normally, bitter sila, maririnig mo mga sumisigaw ng 'walang poreber' okaya nakangiwi tuwing valentines or something. So ayun, sana masaya si sender natin today dahil mabibigyang daan na ang unspoken feelings niya dun sa nangfriendzone sa kanya."  Pareho kami ng sitwasyon nung kaibigan nung sender. Parang si Wonwoo lang yung sender. Geez. I smiled bitterly. Kung ano-ano na naman ang iniisip ko. Kasi naman eh.

What a coincidence.

"Okay sabi ko nga ipplay ko na, kanina pa ako dumadaldal. Ehem. Matatapos na ang gabi, malapit na magbirthday ang friend ng sender natin~ It's eleven fifty-four beshies brought to you by BDO, we find ways~" nagcommercial ng mga thirty-seconds tapos balik na naman sa DJ, " Ang kanta na 'to e para sa mga may kaibigan jan o para dun sa mga katulad ni mystery sender na nagmahal, nafriendzone, nagmove on, at nagdedicate 'Pahalagahan niyo sila, before it's too late' sabi ng mystery sender natin sa footnote, jusme hindi ko kasi nakita, SARREH~ Enjoy the song mga HEARoes~"

A husky, cold voice sang, followed by a relaxing melody that could put your  mind at ease. It was familiar, and it is absurd. It's supposed to be new in my ears. Unless dedicated sa akin. Unless I'm that Pabo-friend.

I sang. "Naege gidae gidae gidae~" just once is enough, I controlled myself.

Nakinig ako at inintindi ko ito hanggang sa matapos ang kanta at pilit kong inalala ang mga sinabi kanina ng DJ sa first message ng sender. Unfortunately, I can't recall all of it.

"Thanks for listening, HEARoes. By the way, that's Lean On Me. Halata naman sa title na magkaibigan ang gumawa mga bes. Magkaibigan na may feelings na higit pa sa magkaibigan yung isa, hala ano daw? Pero actually, pwede rin siya sa lovers."  Tama siya. Halata na magkaibigan ang gumawa. Magkaibigan na may feelings sa isa't isa. Pero ang totoo, para sa mga tao ito na may connection sa isa't isa. Sa mga taong nakatali ang mga kamay sa isa't isa. Kung may bond man na namamagitan sa inyo, para sa inyo ito.

It was for us,too. To people who don't know what they are but have this unbreakable string attached to them. Hindi kami magkaibigan ni Wonu, there was no time I looked at him like that. I have something for him more than that. Siya naman, sabi niya mahal daw niya ako, malinaw sa akin iyon. Pero yung kami, no comment. Kasi wala naman talaga akong maicocomment, walang kami eh. So ano kami? After what I've done, deep inside I know hindi na rin kami matatawag na friends. We are strangers now, sadly.

So I was happy he called me 'kaibigan ko' sa letter.

"Don't change channels dahil babasahin pa natin yung last message. Last message is the message that the sender want to say to that certain person he or she dedicated the song to." Pageexplain ni Sanha. She breathed in deeply before talking.