Joyce's POV
Graduate na kami. Ngayon ko na sana sasagutin si Kris. Hay,.. Joyce, tigilan mo na ang kakaisip mo ng ganiyan. Baliw ba ako? Ba't kinakausap ko na naman ang sarili ko? tsk..
Joyce's Mom: Congrats mga anak.
Kris' Dad: Congratulations Kris and Joyce.
Joyce: Thank you po. TITO.
Kris: Thank you din po. Mangangamusta lang po kami sa mga kaibigan namin. (hinawakan kamay ni Joyce at naglakad)
Joyce: (tingin sa Papa ni Kris)
Lexi: SIs! We made it!!
Joyce: Congratulations sis! Derrick! COngrats sayo!
Derrick: Kamusta na kayo?
Joyce: Huh??
Kris: Okay lang kami Pare. Di ba, Little sis.
Joyce: Ah.. oo. Mauna ako ha.
Kris: Hindi mo ba hihintayin ang kuya mo?
Joyce: Lex, I'll just call you.
Kris: Aba! Hindi ako pinansin.
Parang wala lang sa kaniya ang lahat. Hindi man lang siya na apektohan.
Kris: Hoy!
Joyce: Ano ka ba? Manhid ka ba?
Kris: Huh?
Joyce: Hindi mo ba nararamdaman na nasasaktan ako? (tumakbo)
Bumisita si Derrick sa bahay. Narinig kong nag-uusap sila ni Kris sa kwarto.
Derrick: Kamusta na kayo ni Joyce pare?
Kris: Pare, Okay lang ako noh. Ewan ko ba sa kaniya, ba't sobrang affected siya. Over kung maka react. Sumakay kasi siya sa trip ko eh.
Trip?? All those years, trip lang yun? Panu mo nagawa sakin 'to Kris? How could you do this to me? Manloloko ka! Ginawa mo akong tanga! Isa akong malaking tanga!!
Derrick: Pare, Bakit?
Kris' POV
Alam kong nakikinig si Joyce sa pinag-uusapan namin ni Derrick. Ayoko ko siyang saktan pero kailangan kong gawin, kasi mas lalo ko siyang minamahal, sobra ko siyang mahal. Mas mabuti nang iwasan niya ako at magalit siya sa akin. Sorry Joyce. Alam mong mahal na mahal kita.
Derrick: Pare, Wala na ata siya.
Kris: Hay... Pare. Ang hirap at ang sakit.
Joyce: (knock)
Derrick: (opened the door)
Joyce: (nakayuko) Meryenda niyo. Pina-akyat dito ni Mama.
Kris: Hindi mo ba kami sasamahan?
Joyce: Alis na ako. (lumabas ng kwarto)
Derrick: Nakita mo yun pre? Hindi man lang siya tumingin, halatang umiyak. Tarantado ka kasi eh. Pina-iyak mo ang tao pre.
Kris: Tama na. Nakokonsensya na nga ako eh.
Derrick: Heartbreaker ka talaga. Ikaw na world record.
Ilang araw na din ang nakalipas. Masyado atang nasaktan si Joyce sa mga narinig niya. Ilang araw na rin kasi siyang hindi namamansin. Mabuti na lang at hindi nagalit si Lexi sakin.
Joyce's POV
Siguro nga hindi talaga kami ni Kris ang para sa Isa't isa. So, I decided na ayusin na ang lahat. Wala namang patutunguhan itong pagkukulong ko sa kwarto. Nakatira lang kami sa iisang bahay, isang pamilya na kami ngayon kaya hindi maaari na mag-iiwasan kami. I'll start with Tito Raymond.
