Star-crossed Love

Goodbye?

Hope's POV

Hala! Ba't sinuntok ni V si Sim?

"Teka! Ano bang problema mga 'tol?" Takang tanong ni Renz na pumagitna sa dalawa. Si Josh at Jeorge hinahawakan si V na nagpipilit makawala. Inalalayan namin ni Julian si Sim na marahas na binawi ang mga braso niya samen. Tingnan mo 'to. Siya na nga tinutulungan e!

"Masyado kang hot V e. Sinusunod ko lang naman ang dare nila. Chill!" Si Simon na napasmirk pa. Mas lalo kumunot ang noo namin. Si JC palipat-lipat ang tingin kina V at Sim na may halong inis na may worry.

"Ano bang sinasabi mo Sim?" Asar na si Renz.

"Akala ko ba willing ka na kalimutan 'yang feelings mo na yan kay JC ha. Ano 'to ngayon Sim? Kinakalaban mo ba talaga ko ha?"

Napaainghap lahat sa sinabi ni V. Ba't namin 'to alam?

"Oo! Sinabi ko 'yun! Pero shit wala e! Kahit anong gawin ko siya pa rin e!" Sigaw ni Sim na nakatitig kay JC.

"Gago ka pala e!" Si V na nakawala kela Josh at sinuntok uli si Sim. Dun na sila hindi napaghiwalay.

"Stop it... I said stop it!" Sigaw ni JC. Napalingon si V kaya nagkaron kami ng timing na mapaghiwalay sila.

"Hindi ba kayo titigil? Sinisira niyo ang friendship dahil saken?" Bahagya siyang nagchuckle ng sarcastic. Tapos napailing siya at umalis.

"Jewel... Jewel wait!" Hinabol naman siya ni V.

Natitigilan kami na naiwan sa area. Kanina lang ang saya tapos biglang ganito na ka gulo?

JC's POV

Mabilis ang mga lakad ko papunta sa hotel.

"Jewel!"

Kailangan kong umalis dito. Ako ang nahihirapan sa pagaaway nila.

"Jewel! I said wait!"

Ayoko. Ayoko siyang pakinggan. Kung ako ang hindrance sa friendship nila, ako na lang ang aalis. Natigilan ako sa naisip ko at napahawak sa chest kom Humapdi ang heart ko sa sarili kong idea. Dun ako naabutan ni V at hinablot ang wrist ko paharap sa kanya. Nagunahang umagos ang mga luha ko. He cupped my face ang lean his forhead on mine.

"I'm sorry Jewel." Sincere niyang sabi.

Hindi ako sumagot.

"I just can't handle the scene seeing him kissing you even if just in the cheeks." Amin niya.

Napatingin ako sa kanya.

"V, kung ako ang dahilan para masira ang friendship niyo ni Simon, ako na lang ang lalayo." Hindi ko mapigil ang luha ko.

"No. No." Tarantang tutol niya. "You know leaving me is not the answer. I'm sorry. I promise to hold my temper."

Nibigla ako ng may humila saken palayo kay V.

"Kuya?" Ba't andito si kuya?

"Let's go home princess. Dad and mom told me to fetch you." Hinila niya ako uli pero hawak ni V ang kabilang wrist ko.

"Who told you you can take her?" Si V na madilim ang expression.

"Hah! Common Rivera. Don't act she's yours. Hindi porke your parents are trying to make a deal with ours, ay sayo na si princess. The deal with the Herrera isn't off yet and I think it will never be."

Pinilit kunin ni kuya ang kamay ko kay V pero ayaw talaga ako bitawan ni V. May nga dumating na parang mga bouncer na nakaitim at sinikmuraan si V.

"Kuya! What is this!? Sasama ako wag niyo lang siya sasaktan. Please! Taranta kong sabi. Pero hindi ako pinakinggan ni kuya at kinaladkad lang ako sa sasakyan. Nakalingon ako kay V na patuloy na binubugbog. My heart aches like hell.

"Please! Itigil niyo na 'yan!" Sigaw ko kahit na hindi naman ata nila ako dinig. "Kuya please." Baling ko kay kuya. Nang maipasok niya ako sa kotse dun siya parang nagsignal sa mga tauhan namin na magstop.

Wala akong nagawa nang umandar ang kotse. Si V. Hindi ko siya makita. Gusto ko siya makita. Gusto ko gamutin ang mga sugat niya. Lagi na lang siya nasasaktan saken. With that thought mas lalo akong umiyak.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Tok tok tok

Tok tok tok

Hindi ko pinansin ang mga katok. Nakadapa ako sa kama ko. Hindi ko alam kong anong oras ako nakatulog kagabi. Nakatulugan ko ang pagiyak. Nang magising ako wala rin akong ibang ginawa kundi umiyak. Gusto makibalita kay V pero naiwan ang phone ko dun sa resort.

Flashback... Pagdating ng bahay

"I already called your friends about your things. But don't expect for your phone." Si kuya.

"What!?" Gulat kong tanong.

Go to your room. By tomorrow Dad and.mom will be here. We'll talk.

Flashback done.

Haaaaaaay ano pa kaya ang mas worst na mangyayari saken?

Hindi ako lumingon ng bumukas ang pinto.

"Iha pinapatawag ka nina Dad mo sa library." Ani yaya Celia.

Hindi ako gumalaw. Iniharap niya ako sa kanya at itinayo. Niguide niya ako sa mirror table ko. Hindi ako nagulat sa laki at maga ng eyebags ko.

Sinuklay niya ng dahan-dahan ang buhok ko.

"Iha, alam ko masakit. Pero bata ka pa." Ani yaya. Dun ako napahagulgol.

"Ya, masakit e!" Niyakap niya ako at napayakap na din ako pabalik. Hinagod hagod niya ang likod ko. We stayed like that for awhile.

Nang makalma ko ang sarili ko pinapgbihis niya ako ng pambahay dahil sa nakapajama pa ako. Hindi ko alam kung pano ako nakarating sa library. Andun na sina Mom, Dad and kuya. Agad na lumapit saken si mama nang makita ako.

"Princess! What have you done to your eyes!?" Hindi ako kumnibo sa tanong ni mama. Umupo na lang ako sa upuan na available kaharap si papa.

"What's happening to you Jewel Cassandra!?" May pinipigil na galit si Dad base sa toni niya. "Ganyan ba ang epekto sa'yo ng lalaking 'yun? I've done some research. I guess he's not a good influence. He's such a badboy."

Napatingin ako kay Dad. "No dad-"

Pinutol niya ang sasabihin ko. "Next school year sa t**t University ka na magaaral."

"What!? Dad you can't... No.. But.." Hindi ko alam kung anong dapat sabihin.

"No more buts Cassandra. And expect your fiance to be here always in your remaining summer days. It'a for the both of you. You must get to know each other and be comfortable with each other." Walang emotion na sabi ni Dad.

"Princess..." Sabi ni mama na akma akong hahawakan. Agad akong lumabas ng library at dumeretso sa room ko. Mabilis akong dumapa sa bed and thee again, I cry my heart out.