ေန႔လယ္ခင္းအလင္းေရာင္က သစ္သားပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ထဲသို႔ ခပ္မွိန္မွိန္က်ေရာက္ေနသည္။ ေနသာေသာ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပတင္းတံခါးမ်ားကို ဟရံုသာဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ အိမ္ထဲတြင္ ေမွာင္ရိပ္က်ေနသည္။ အိမ္ေရွ႕ဖ်ာခ်ပ္ေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းလ်ားေမွာက္စာၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ဆယ္တန္းအဂၤလိပ္ဖတ္စာအုပ္ႏွင့္ ဗလာစာအုပ္မ်ားျပန္႔က်ဲေနသည္။
Dreams do come true သင္ခန္းစာ၏ complete the sentences ေလ့က်င့္ခန္းကို ျပီးေအာင္ ၾကိဳးစားျဖည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ငိုက္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို လက္ဖမိုးျဖင့္ မၾကာမၾကာပြတ္ကာ ဆက္ၾကည့္ေနရသည္။
"ေမွာင္လိုက္တာ ညီရာ.. ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ပါဆို မဖြင့္ဘူး.."
"ေနထိုးတယ္ဗ်..."
ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ ကိုစိုင္းရွိေနသည္။
ဘာမွလုပ္ေနတာမဟုတ္။ လက္ထဲမွဖုန္းျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္ရွုပ္ေနတာျဖစ္သည္။ ဒီေန႔က စေနေန႔ ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့အိမ္ျပန္ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တျခားရက္မ်ားတြင္ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွာပင္ အိပ္ေပမယ့္ စေနညကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္အိပ္ေလ့ရွိသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သြားသြား ကိုစိုင္းသည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကူးမ်ားလို ကၽြန္ေတာ့္နား အျမဲတ၀ဲလည္လည္ရွိေနတတ္သည္မို႔ ေမေမကလည္း ကိုစိုင္းကို သားအရင္းတစ္ေယာက္လို ခင္ေနျပီျဖစ္သည္။
မင္းညီက ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္နဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါဟုပင္ ေဒါသျဖစ္ခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ ေျပာေနေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းကၽြန္ေတာ္ပင္။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားရုပ္မေပါက္ဘဲ ခုနစ္တန္း၊ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားရုပ္မွမေျပာင္း။ လူၾကီးရုပ္ျဖစ္ေအာင္ မုတ္ဆိတ္ေမႊးေပါက္ေစခ်င္သည္မွာ ေသေတာ့မည္။
ခက္သည္က မုတ္ဆိတ္မေျပာႏွင့္ ႏွုတ္ခမ္းေမႊးပင္ ေရးေရးမေပၚေသး။
အခုေတာ့ အိမ္မွာ ေမေမ မရွိ။ ကိုစိုင္းရွိတာပဲဟုကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုစိုင္းလက္တြင္ စိတ္ခ်လက္ခ်အပ္ကာ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕ႏွင့္ သိပ္မလွမ္းေသာ ညီမ၀မ္းကြဲရြာကို ညအိပ္အလည္သြားေနသည္။
YOU ARE READING
မြို့ဟောင်းမြေမှ ချစ်သက်သေ
Romance(ZawGyi & Unicode) "ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းကို မမွန်ရဲ့အနုပညာ စိတ်ကူး နဲ့ ပေါင်းစပ်ပြီး တခြားသူတွေ ရဲ့ ရင်ထဲမှာ စွဲထင်ကျန်ရစ်စေချင်လို့ပါဗျာ.." မမွန်ကိုရင်ဖွင့်လာတဲ့ မောင်လေးရဲ့ စကားတွေအများကြီးထဲက စကားတစ်ခွန်းပါ။ (အကြင်နာမွန်...
