That Elementary Jerk! (Jerk Series #1)

Chapter 37: Child Way

"Tumigil ka nga dyan!" pagbulong ko naman nang bigla niyang hawakan ang likod ng leeg ko nang bigla ko namang ikinagulat. "Hehehehe! Mukhang gumaganda ka kay Phil bro Skype ah? Sige puntahan ko lang yung kasama ko" at nagpaalam na siya. Dali dali ko namang sinikuhan si Phyllis. Nakakainis naman kasi siya e. Pinapahiya niya ko.

"NapakaPeeler mo talaga! Peeler Jerk! Bakit mo pa kasi ako pinuntahan e!" pagirap ko naman sakanya pero nginitian niya lang ako at parang tuwang tuwa pa ata siya sa ginawa niya. "You're mine get it?" kumindat pa siya sakin. Nakakainis talaga siya! Ang high blood ko nanaman sakanya. Akala ko tapos na kami sa ganito. Nagsisimula palang pala kami. "PSH! Tumigil ka nga! Hindi bagay sayo! Hindi bagay maging maangas sayo! You're just the baddass elementary jerk whose trying to tease me everytime!" pagrereklamo ko naman sakanya nang bigla niya akong inakbayan! PSH nakakairita talaga siya forever!

"Wow! Bagay kaya sakin maging Baddass! Hahahahaha!" bigla naman niyang tawa sakin at parang nagkung fu pa siya sa harapan ko na parang ewan! Yun bang parang action ng power rangers. Nakakahiya siyang kasama! Tapos mukhang pinagtitinginan na ata kami dito. Bigla naman siyang napahawak sa balikat ko habang hinihingal hingal. Sobra naman kasing makapagpower rangers 'tong lalakeng 'to e. Ang over reacting. "Diba bagay akong maging baddass? Because i'm Baddassly stupid with you" at matapos niya kong sinabihan ng ganun, nagaegyo aegyo pa siya pa siya sakin. Nagpapacute na napangiti naman ako pero nagtatago ako ng pagkangiti sakanya. Ayokong lumambot sakanya.

"Asus! Napangiti ko ang patatas ko o?" bigla naman niyang hinawakan ang baba ko at iniharap sakanya. Nginingitian niya ko sa pagkakahawak niya ng baba ko. Para bang pinapakilig niya ko pero napapangiti naman ako kahit papano. Ang weird ko sakanya no? He may be my number one enemy but on the other side, he's my smile. Nasisira ko na ata yung rule 2 ko sakanya that he didn't amused himself just to played with my feelings. Instead, pinapasaya na niya ko. He just never failed to amused me! Honetly everytime. Wrong timing lang talaga siya minsan. I just remembered him from Jeffrey. It's like, nagiging clone na ata niya si Jeff.

"Ona! Ikaw kasi e! Pinagtitinginan kana kaya? Nakakahiya ka naman kasi! Papower rangers ka pa dyan e may powers ka naman sakin e" napapangiti talaga ako. Sobra kasi yung pagpapacute niya sakin e. Nawawala na yung pagkabitterness ko sakanya. Patuloy parin naman siyang nagaeaegyo as in dinidikit niya kasi yung fist niya sa pisngi niya tapos nganganga siya.

"Wow! Nabalatan na nga kita! Yung balat mo nahulog na sa Peeler. Hindi na kita kailangan ipeel pa. So nafall ka na ba talaga?" ang kapal din talaga ng mukha niya. Well hindi ko alam yung sasabihin ko sakanya pero bakit ba bigla akong napapangiti sa mga sinasabi niya? Parang kanina inis na inis ako sakanya. Ito naba ang epekto kapag sinasakyan siya?

"Ewan ko sayo! Samahan mo nalang ako kunin yung receipt ko for tuition fee" naglakad naman ako nang tumalikod sakanya, expecting that he'll be following me. But nakatayo lang siya kung saan ko siya iniwan. "Huy! Samahan mo 'ko!" aya ko sakanya pero umiling siya habang nginingitian niya ko. Masyado talagang pacute si Phyllis.

"Ayoko hihi! Hindi mo ako sinamahan kanina, so byeeeee!" kinawayan niya pa ako at nagbaby voice pa ito. Nako gumaganti ata siya sakin ah? Nilapitan ko naman siya and this time, parang nilambing lambing ko siya. Huh! I know hindi niya ako matitiis. "P-Please?" as in kinindatan ko din siya. I know it is sucks! SIya kasi ang expert dito e pero sana mapapayag ko siya! Ginaya gaya ko naman yung mga aegyo na ginagaya niya kanina pero mas tinawanan niya lang ako.

"Hahahahahahaha! Wow! You're really good at these things! But nope. Mas cute padin ako sa mga aegyo na yan at di ako nacucutan! Haha!" Nakakahiya! Ito yung ayaw ko sakanya e. He refuses me everytime! Susungitan ko na sana siya pero instead of doing that, bigla ko nalang hinawakan ang wrist niya. "Gusto mong magpakaladkad kanina diba? Then sasama ka sakin!" alam ko parang ang creepy ng ginagawa ko sakanya pero syempre ginawa ko iyon sa kalmadong attitude. "Come Mr Peeler. Let's go there there!" as in hindi talaga ako sanay na ginagawa 'to pero mukhang nahahawa na ako sa sobrang pagkachildish niya. Ang lakas ng epekto ko sakanya.

Sa pagkakahawak ko naman ng wrist niya ay nagulat naman ako dahil bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Ginawa nalang niya iyon out of the blue. Sa harap ng maraming crowd. Sinwing pa niya ito at naglakad siya na parang bata.

"Lalalalalala!"

"P-phyllis!" nakakahiya kasi e. Parang pinagtatawanan nadin kasi kami ng mga nagbabasketball ngayon.

"Don't mind them!"

"Phyllis!" hindi ko na din maalis yung kamay ko sa kamay niya. Parang nakapikit pa siya. Bigla akong nataranta.

"We're happily walking!"

"YOU! YOU ARE SO HAPPILY WALKING" as in inemphasize ko pa yung pagkasabi kong nun! Nahihiya kasi ako e. I feel so embarrass. Para kasing pinagtitinginan na kami dito e. Lalo na yung nagbabasketball. Sa quadrangle pa naman kami dumadaan kung saan nadadaanan na namin ang basketball field.

"Just don't mind them" patuloy naman niyang sabi sakin hanggang sa parang lalapit na ata samin yung mga basketball players. Nakakatakot. Naramdaman ko namang biglang humigpit ang hawak  ng sakin ni Phyllis sa kamay ko. Naalala ko pa naman na parang lalamya lamya tong si Phyllis. Kaya nagulat nalang ako nang bigla siyang tumakbo na parang muntikan naman akong madapa.

"P-phyllis! Wag kang tumakbo! Nabigla yung paa ko!" hindi ko naman naiwasang sumigaw sakanya. Ito nanaman siya e. Pinagkakatuwaan na naman niya ko. "Just ride at my back!" as in para kasi talaga akong natapilok e! Biglaang takbo kasi siya. Sobrang sumakit! Napapalo nalang ako bigla kay Phyllis.

"Ayoko na. Kung naglalaro lang naman tayo dito, nako wag nalang ako! Sawang sawa na 'ko" masyado na atang nakaactivate ang mood swings ko. Bigla kasi talagang sumakit e. "S-sorry! Just ride at my back. Ayaw mo nun? Peeler at potato, riding each others back" pakanta pa niyang sinabi yung sa part na Peeler and Potato. Pero hindi ako masyadong makapagsalita! Bigla kasi talagang sumakit yung paa ko. Nabigla kasi sa pagkakatakbo. Pero parang may iba sakanya.

Bakit parang nakikita ko na siya sa isang clone na gentleman? No playful hiss. Just the thoughtfulness. At nagsorry siya sakin? First time yun!

Ito na ba yung sinasabi nilang kulam? Syempre hindi! Bakit parang nababago na yung rules na sinet ko sakanya? Hindi ko naman siya kinulam na magbago siya e. Pero how can he be like this kind?

Talaga bang pinanindigan na niya yung epic naming epilogue sa buhay drama namin? Wala naba  talaga kami sa teleseryeng drama? Nalipat na ata kami sa isang palabas kung saan ang----

SINESKWELA? MATHINIK? BARNEY AND FRIENDS? 

Napunta na kami sa mga pambata na palabas? How could that be? Is this one of a kind of a joke?

---

Yay! haha updated lol! ayan na! hihi <3 thanks sa 3k mygad <3 wala akong masabi! haha sorry sa delayed hihi

dedicated kay creamycrake! hoy may sakit ka daw ah?! pagaling! para 2loy pinuyat kita haha

--Jallibilly!