PUCCA: Köprücük Kemiği

PUCCA-KK/12

Sinem ve Mira evlerine dağıldılar ben ise eve doğru yöneldim.
o sırada iki tane önsezi gözümden geçti.

1. önsezi
Sinem karanlık bir yolda yürüyor.
sokak lambaları azıcık olsa da sokağı aydınlatıyor.
Sinem ile bir yere giderken karşımıza kız safkanlar çıktı.

Kızlar hep bir ağızdan,
"Neden bizi bıraktın Sinem?" Dediler.

Sonra içlerinden 2 tanesi Sinem'in kolundan tuttu. Bir kız safkan daha geldi ve Sinem'i bıçakladı...

Bıçaklayan kız bana döndü ve,
"Bunların hepsi senin suçun şimdi polise gidip Sinem'i öldürdün diye şikayet edeceğim yakacağım kızım seni!"

2. önsezi

Ege'nin göz yaşları yanaklarından süzülüyordu.

"Ege? Ne oldu?"

"Gitmek zorundayım 6 yıl görüşemeyebiliriz..."

"Ne? Nereye gidiyorsun?"

1. Gün...

Bugün düşünmeye söz vermiştim.
Aklıma gelen önseziler beni affetmeye çok zorluyordu.
Diyelim ki Sinem'i gruba aldık,
Ya ölüm önsezisi gerçekleşirse?
Üstelik bu önsezide nedensizce safkan bir kız, Sinem'in ölümünün sebebi benim olduğumu söylüyordu.
Belki de Ege'nin önsezisi de benim suçum...

2. Gün...

Uyuyamıyordum. Gece gündüz düşünüyordum belki de Sinem'in ölümü bana zarar getirecek bir sebepten dolayıydı?
Sonuçta Sinem'in safkan arkadaşları önsezide benim suçum olduğunu söylediler. Bu gerçek olursa kesin hapislerde yatardım. Ben katil değildim.
Sadece hak edeni öldürürdüm.
Ben böyle bir kurtadamdım.

Son gün...

Artık karar vermeliyim.
Yoksa... Cevabım çok net hayır demekti. Hem boşu boşuna Sinem'e zarar, kendime zarar vermek istemiyorum.
Saat: 23.59 (gece)

Tık!

Tık!

Tık!

Kapı deliğinden bakınca gelenin Sinem olduğunu anladım.
Derin nefes alarak kapıyı açtım.

"Cevabın hazır mı?" Tam olarak emin değildim ama hayır demeyi garantilemiştim.

Sinem'e cevap vermeden, "İçeri gelsene" Dedim.

Sinem ile oturma odasına geçtik ve deri koltuklara oturduk.
Şu popo terleten koltuklar...
Bir de tam zamanında oturduk koltuklara yani...

Sinem ile iki hatır sorduktan sonra çay yapmaya gittim.
Yine aklıma biberli kahve gelmişti.

"Bekliyorum."

"Dinle sana hâlâ kesin cevap hazırladığımı söyleyemem ama hayır demeyi garantiledim."

"Peki. Sıkıntı değil alışığım böyle cevaplara."

"Ama neden söylediğimi bilmiyorsun. Dinle..."
Sinem kapıdan dışarı çıktı.

Ben ise onun peşinden gidiyordum.

Sinem koşar adımlarla sokaklara daldı ve önseziyi hatırladım...
Eğer onun peşinden gidersem benim suçlu olduğumu söyleyeceklerdi.
Sinem'in ölüşünü görmekte iyi fikir olmazdı.

Yolumu değiştirdim ve hızlıca eve girdim. Sinem ve safkanları camdan izliyordum.
Evet. Sinem'i bıçakladılar.

Hâlâ nedenini öğrenememiştim.
Neden ben geleceği görüyordum?
Bu kurtlara özel özelliklerden değildi. Kesinlikle kendimle alakalıydı.

Sırada Ege'nin önsezisi vardı.
umarım o gerçekleşmez.
gerçi önseziyi ben kontrol ediyorum. Eğer ben hızlıca eve kaçmasaydım, belki de bende sağ çıkamayacaktım.
Yine de Sinem'in ölmesi benim biraz canımı acıttı. Sonuçta ölüm meselesi bu.

Yarın ise herşey değişecek.
elbet bu sokaktan birileri geçecek ve Sinem'in cesedini fark edecek.
Üstelik benim suçlu olduğuma dair bir kanıt yok ama nedense önsezide ki kız senin suçun diye bağırmıştı. Bu konulara kafamı vermek yerine dolaptan rakı şişesini çıkartıp içmek daha iyi olurdu.

Telefonuma mesaj geldi.
Mesajı okuduğumda içimde ürkek bir his depreşti.

"Acilen görüşmemiz gerek." Ege.

Bu acil ne idi?
Ta Ege'nin mesaj atmasını gerektiren önemli bir sebeb olabilir.

"Ne oldu?"

"10 dakika senin evinin önündeyim."

××××××

Dışarı çıktım. Gözüme ilk çarpan Sinem'in cesediydi. Ege gelirse bunu görecekti. Sinem'in cesedini çalılıklara gizledim. Sonra ise Ege geldi ve beni çok acil olan yere götürdü.

"Nedir bu acil olan şey?"

"Efe, Efe nedensizce kaza yaptı."

"Ne? Nasıl?"

"Mira dejavu gibi bişey yaşadığını söyledi yani geleceği görmek falan. Senin olduğun gibi mesela.
Sonra bu gördüğü hayal, Efe'nin araba kazası yapmasıyla aynıymış. Mira, hayalinde beyaz saçlı ama genç duran bir kadın görmüş. Dudakları kiraz gibi kıpkırmızıymış. Bu kadın Efe'nin kaza hayalinden sonra ortaya çıkmış ve kadın, Mira'ya şöyle demiş, "Sakin ol Mira, Bu hayatta ve bu boyutta (Dünya) tek kurtadamlardan birisin ve kızsın.
Benim durumu şöyle anlayabilirsin ve ya şöyle yardım edebilirsin,
bir oyun oynayacağız,
kurallar,
-Önseziyi gördüğünde ona katlanacak, değiştirmeye çalışmayacaksın.
-Beni gördüğünde sözümü kesmeyip istediğimi yapacaksın.
-Dünyaya iki melez gönderdim. Birisi sensin. Diğeri de arkadaşın.
Bu kurallar onun içinde geçerli.
Oyunuma hoşgeldiniz..."

"Ben melez miyim? Mira mı?"

12. Bölümün sonu