Let it be

Θλίψη

Θλίψη... Ένα συναίσθημα που συνδέεται με τη δυστυχία.

Πολλοί λένε πως αν είσαι θλιμμένος είσαι και καταθλιπτικός. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα...

Άνθρωποι που προσποιούνται πως νοιάζονται, ενώ στην πραγματικότητα δεν μπορούν να καταλάβουν πότε είσαι πραγματικά καλά και πότε χαμογελάς ψεύτικα... Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διάθεση σου κι ας σε ξέρουν τόσα χρόνια. Είσαι αφελής αν νομίζεις πως σε ξέρουν πραγματικά...

Σε βλέπουν θλιμμένο και απομακρύνονται για να μην "λερωθεί" η ευτυχία τους από τη δική σου θλίψη... "Φίλοι" που υποτίθεται ότι είναι δίπλα σου και σε στηρίζουν, απομακρύνονται για να μην δυστυχήσουν... Για να κοιτάξουν το δικό τους συμφέρον. Κι ας πίστευες πως θα σε στήριζαν όπως τους στήριξες εσύ στις πιο δύσκολες στιγμές τους. Λόγια και πράξεις ψεύτικες για να σε κάνουν καλά, ενώ δεν ενδιαφέρονται καν στην πραγματικότητα. Και το ψεύτικο ενδιαφέρον είναι το χειρότερο. Είναι το χειρότερο γιατί αποκτάς ελπίδες. Ελπίζεις πως τελικά βρέθηκα κάποιος να νοιαστεί για σένα. Αλλά πόσο λάθος ήσουν για ακόμα μία φορά...Απλά θέλουν να φανούν καλοί "φίλοι".

Κι αναρωτίεσαι γιατί δεν σε καταλαβαίνουν; Γιατί δεν καταλαβαίνουν την πεσμένη σου ψυχολογία; Γιατί απλά την προσπερνάνε;

Κι εσύ... Εσύ σκέφτεσαι τι να πεις και πώς να πράξεις για να μην απογοητεύσεις τους γύρω σου... Και ξεχνάς... Ξεχνάς πως η ζωή είναι δική σου και πρέπει πρώτα να κοιτάξεις το δικό σου καλό, όσο εγωιστικό κι αν είναι αυτό.

Αλλά απομακρύνεσαι κι εσύ... Σε αφήνουν να απομακρυνθείς, γιατί νιώθεις πως γίνεσαι βάρος...

Προτιμάς να είσαι μόνος σου και να κλαις και να ξεσπάς παρά να βγεις έξω και να διασκεδάσεις. Και σε παρεξηγούν λέγοντάς σου πως δεν θες να ανήκεις πια στην παρέα. Ενώ ξέρεις πως προτιμάς να μην βγεις έξω γιατί η η διάθεσή σου θα χαλάσει το ωραίο κλίμα της διασκέδασης.

Αλλά δεν καταλαβαίνουν πως απλά δεν είσαι καλά. Δεν καταλαβαίνουν πως κουράστηκες να κλαις και να ξεσπάς. Δεν καταλαβαίνουν πώς νιώθεις και πως νομίζεις ότι πρήζεις τους άλλους με τη θλίψη και τα προβλήματα σου και νιώθες πως γίνεσαι βάρος.

Οπότε απομακρύνεσαι και σε απομακρύνουν... Ενώ εσύ... Εσύ το μόνο που θες είναι μια αγκαλία!! Μία αγκαλιά για να ενώσει όλα τα σπασμένα σου κομμάτια... Αλλά... δεν είναι κανείς εκεί για να σου δώσει αυτήν την αγκαλιά... Δεν είναι κανείς δίπλα σου να σου υπενθυμίσει πόσο μοναδικός είσαι και πως αξίζεις... Δεν είναι κανείς...

Και ξαφνικά εμφανίζεται ένα άτομο... Εκείνο το άτομο που υποστηρίζει πως δεν γίνεσαι βάρος και σε παρακινεί να του μιλήσεις. Εκείνο το άτομο που είναι πρόθυμο να μιλήσει μαζί σου και να σε κάνει να ξεχαστείς. Εκείνο το άτομο που είναι πρόθυμο να σου δώσει την αγκαλιά που τόσο έχεις ανάγκη. Εκείνο το υπέροχο και ξεχωριστό άτομο...

Και έτσι σιγά σιγά γίνεσαι καλά. Περνάει ο καιρός και νιώθεις τη θλίψη σου να φεύγει. Νίωθεις πως επιτέλους βρήκες νόημα στη ζωή και δεν χαμογελάς πάλι ψεύτικα.

Νιώθεις πάλι ο εαυτός σου!!

❌Θα ήθελα να ευχαριστήσω ένα άτομο που γνώρισα μέσω της εφαρμογής και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ με τα προβλήματα μου. Είναι από τα καλύτερα άτομα που έχω γνωρίσει και θέλω να το ευχαριστήσω για όλη την βοήθεια. (Και συγγνώμη που σε πρήζω μερικές φορές). Το άτομο αυτό όταν το διαβάσει, ελπίζω να καταλάβει πως λέω για αυτόν και να μην με βρίσει πολύ που του λέω ευχαριστώ ❤️❤️❌

📍Αυτό λοιπόν ήταν άλλο ένα κεφάλαιο σε αυτό το βιβλίο. Σας ευχαριστώ που με στηρίζετε και σε μόλις μια βδομάδα έχω φτάσει στη θέση 13. Δεν το περίμενα αυτό. Οπότε σας ευχαριστώ little unicorns 🦄

📍Πώς είστε σήμερα; Αν θέλετε να μιλήσετε για το οτιδήποτε στείλτε μήνυμα. Δεν δαγκώνω 😂

📍Αύριο είναι Πρωτομαγιά🌺🌹Τέλεια (νοοοοτ)🎈🎈

-Τα λέμε στο επόμενο little unicorns 🦄

Καλή συνέχεια ❤️❤️