Gece'nin Kanatlarında

Geçmişin Külleri

Bir kaç gün boyunca evden çıkmayan , hiç konuşmayan, neredeyse hiçbir şey yemeyen ve içmeyen Selin , evde geçirdiği bir haftanın ardından bir karar verdi. Çok düşünmüştü , düşünmeye epeyce zamanı vardı zaten , yapacak pek de bir şeyi yoktu . Almanyaya gidecekti . Alinin oraya gidip bir daha dönmemesi onu ne kadar üzdüysede o pes etmemişti o zamanda , şimdide bazı şeyleri görmek istiyordu , geçmişi görmek istiyordu . O zaman nasıl gittiyse şimdide öyle gitmek istiyordu. Uçak bileti hazırdı küçük  bavulunu yavaşça alarak evinden çıktı , içinde İzmirden ayrılmanın buruk hüznü vardı, belki gidecek ve bir daha dönmeyecekti belki eceli onu orada yakalayacaktı bilemezdi . Ama onun izleri vardı hala orada , belki özlemi azda olsa giderdi . Burası ona dar geliyordu artık. Onun ayak bastığı yere basmak istiyordu. Onun geçtiği yerlerden geçmek onun oturduğu yere oturmak belkide onun yattığı yerde yatmak istiyordu.

Uçağa bindiğinde uzun uzun gökyüzünü seyretti , bir daha göremeyebilirdi . Aklına uçağa bindiği ilk an geldi . Ne kadar da şapşaldı . Ama o zaman tekti , gerçi hala tek ama eğer Ali gitmeseydi belki birlikte yeniden bir ilki yaşarlardı yine , yeniden . Ve bu anı diğer güzel, mutlu anılarının yanında yerini alırdı.
Gözleri daldı bir süre hiç bir yere bakmadı kısa bir süreliğine gözlerini kapatıp hatırlamaya çalıştı . Bazen en unutulmaz şeyleri bile unutuyordu. En gereksiz şeyler ise hala aklındaydı. Aklına getirmeye çalıştı Selin, o günü .

Evden tek başına kaçtığı günü yanında hiçkimse olmadan yalnız başına . Cesur olmak lazımdı bu hayatta , yoksa her seferinde yine kaybeden sen olurdun , üzülen , kahrolan . Ne kadar tehlikeli olsa da her ne kadar annesi onu affetmeyecek olsa da sevdiğini merak ediyordu , doğal olarak. Yüne Alinin dediği olmuştu, onun sözüne gelmişti sonunda . Bundan sadece Şermin ve Ahmet'in haberi vardı . Şermin ile uzun uzun konuşmuşlardı , onu vazgeçirmeye çalışsada kararandan dönmedi Selin , Ahmet'in aldığı uçak biletiyle akşam vakti İzmirden Almanyaya uçtu . İlk kez binmenin verdiği bir heyecan vardı ama bu heyecan Aliyi görmenin heyecanını geçemezdi asla . Korkmuştu ilk başta ama uçakta olmadığını hayal ederek yola devam etti. Yok boyu olacakları düşündü , tahminler yürüttü. Onu orada neyin beklediğini bilmiyordu, zaten bunu bilmeden çıkmıştı bu yola . Sonunda ne olursa olsun razı gelmişti en başta . Onu nereden bulacağını bile düşünmemişti , koskoca ülkede ne yapacaktı ? Ne bir ipucu vardı ne de bir adres . Mektuplar aklına geldi belki oradan yola çıkarak bulabilirdi . Bunları bir kenara bırakıp dışarıyı izledi . Gece mavisini ilk defa bu kadar yakından görüyor olmanın heyecanı vardı . Yanından ayırmadığı defterini çıkarıp bir süre bir şeyler yazdı , içinde ne varsa döktü deftere. İzmir'i bir süreliğine yalnız bıraktığını , annesine hoşçakal mektubu bırakmadan gittiğini . Her ne olursa olsun Aliyi bulacağını yazdı. Umutsuzluğa kapılmak yerine mutluluk yayıldı tüm bedenine çünkü Ali ona bunu öğretmişti.

Uçaktan indiğinde pardesüsünün ipini bağlayarak önünü kapattı, eldivenlerini eline geçirdi . Almanya soğuktu . El çantasından mektuplardan birini alarak göz gezdirdi bir süre . Berlin yazıyordu , Almanya / Berlin . Şehir çok kalabalık gelmişti Selin'e, onun mahallesinin aksine büyük, modern ve çağdaş bir ülke olduğunu ilk bakışta anladı . Ama hiçbir ülkede bulunmayacak huzur vardı İzmirde , aile sıcaklığı vardı ve bu dünyadaki hiçbir ülkede yeterince yoktu .

Burada hiç bir yeri bilmiyordum. Birine de soramazdım , onlar bana ben onlara yabancıydım. Bir süre yok boyu ilerledim, ne kadar da kalabalıktı , hemde bu saatte . İnsanlar saatin kaç olduğunu umursamadan kendini yollara atmıştı anlaşılan. Her yer rengarenk ışıklandırılmıştı , gerçi onlara her gün eğlenceydi. Ayaklarım yavaş yavaş kötü sinyaller veriyordu, bu yüzden kalacak bir yer bulmam lazımdı . Önüme denk gelen bir otele girdim , işim açıkçası yine bir ilki gerçekleştirmiştim. İlk defa otele girmiştim.
Görevlinin beni anlamayacağını düşünüyordum ama yine de şansımı denedim