Gitara

Chapter 10

Joshua's POV

Kinabukasan, pumasok ako at hinanap si Janessa... Bubwit na babae un, P30 na load ang nasayang ko kaka-sorry, ni isang reply man lang, wala! Pero ehwan ko ba, may dugo yata ng white lady un, kahit sang sulok ng school ko hanapin eh di ko makita... Kaya ahyun, no choice ako kundi maghintay hanggang hapon para makita sya sa Theater class ko...

Pagpasok ko sa room nung klaseng un, nandun si Janessa, nakikipag-usap sa kung sinong bakla... Alam kong bakla kaseh mas malandi pa gumalaw ung kamay nung lalaking (baklang? ) un kesa kay Janessa eh...

Hinaltak ko ung isang upuan palapit kay Janessa tapos, pinaurong ung katabi nya pang isa para dun ako makaupo...(angas noh? )

Ako: Hoy...
Janessa: Tingnan mo nga naman, buhay ka pa?
Ako: Galit ka pa rin ba?

Napatingin sa'min ung bakla (Richie yata pangalan nito...) Nako poh, mukhang laman nanaman ako ng frontpage nito ah...

Ako: (kay Richie) Ikaw, shoo... Dun ka muna sa mga ka-federasyon mo at mag-uusap kame...
Richie: Oh sure, fafa... Kaw pa... (tingin kay Janessa) Sige, Nessy, maya na lang let...
Janessa: Okay..

Pagkaalis ni Richie, tumingin sa'kin si Janessa...

Ako: Nessy? Nickname mo?
Janessa: Sabi ko naman syo, hinde "hoy" at "ikaw" ang pangalan ko...
Ako: Opo na nga poh... Sorry na poh...
Janessa: Okay.

Okay? Un na un? La man lang pahirap?

Ako: Anong okay?
Janessa: Okay... As in, okay... May iba pa bang meaning ng okay?
Ako: Di mo man lang ako pahihirapan? Like, uutus-utusan?
Janessa: Bakit?
Ako: Ehwan?
Janessa: Ano?
Ako: Ganon na lang un? Bati na tayo kagad?
Janessa: Ayaw mo?
Ako: Gusto...
Janessa: Oh, eh bahket nagrereklamo ka pa dyan?
Ako: Sabi ko nga eh...

Ang bilis naman... konting face-to-face sorry lang, okay na? Bait naman nito...

Janessa: Well, there IS one thing you can do for me...

Ahyan na...Ang slavery.. Mga pabuhat ng libro.. Pabili ng lunch... Pabitbit ng gamit...

Janessa: Naka-ban kasi ung kotse ko ngayon eh... Can you drive me home later?
Ako: Un lang?
Janessa: Ano ba?! Parang pinapababaw mo ko masyado eh... Sisipain na kita dyan eh!
Ako: Hinde... Sige, hatid kita sa inyo... Wawa ka naman, nag-commute ka kaninang umaga?
Janessa: Oo... Tsk, worst day...
Ako: Eh? Buti di ka naligaw...
Janessa: Sira, kasabay ko si Kristine noh... Kaw talaga, horsey, ung brain mo, natapakan mo nanaman...

Tinaas ko ung sapatos ko sabay tingin sa ilalim, tapos tingin kay Janessa...

Ako: Hindi naman ah...
Janessa: (natawa) Abno ka talaga...

Napangiti ako... Wala lang... I guess, kase, ang sarap talagang pakinggan ng tawa ni Janessa...