Γιατι να Σ'αγαπω;

Το αποτελεσμα της δευτερης ευκαιριας.

Προσπαθησα πολυ να κρατησω αυτη τη σχεση.Να την κανω οσο πιο όμορφη γινεται.Πίστεψε με ,εκανα ο,τι περναγε τοτε απο το χερι μου.Ομως τα προβληματα δεν αργησαν να φανουν.
Το κυριο προβλημα ηταν οτι δεν ειχα οσο χρονο θελαμε να διαθεσω σε εξοδους.Βεβαια,παραλληλα εκανα κατι πολυ σημαντικο για το μελλον μου που μου επαιρνε ολη την μερα.Στεναχωριομουν που δεν σε εβλεπα οσο ηθελα.Και ας νομιζες το αντιθετο.Πως ηταν δυνατον να μη θελω να σε δω;Να μη θελω να σε σφιγγω καθε μερα στην αγκαλια μου;Απο εσενα επαιρνα ολη την δυναμη μου.Και ας μην το καταλαβαινες τοτε.
Δεν καταλαβαινες ποσο σημαντικος ησουν για εμενα.Δυστυχως.Ισως αν το καταλαβαινες να μην ειχες προβεί σε καποιες πραξεις που οταν εμαθα αργοτερα με πληγωσαν οσο τιποτα μεχρι τοτε..
Καθε μερα που δεν σε εβλεπα υπέφερα.Εγω που ακουγα για ερωτες και γελαγα,ειχα καταληξει ερωτευμενη.Και μαλιστα πολυ απ'οσο καταλαβα και αργοτερα.
Ομως,λογω του σχεδον καθολου ελευθερου χρόνου που ειχα να σου διαθεσω,εχανες και εσυ το ενδιαφερον σου.Το ενδιαφερον σου για εμενα,το ενδιαφερον σου για αυτην την σχεση.Και μου το εδειχνες.Δεν ησουν αυτος που ησουν.Ο ενθουσιασμος σου ειχε χαθει.Δεν σε αδικω,αν και σου ειχα εκφρασει εξαρχης τις ανησυχιες μου για αυτο το θεμα και εσυ συμφωνησες οτι θα κανεις υπομονή.Αυτη ομως καποια στιγμη σου τελειωσε.
Ειχες χασει για τα καλα το ενδιαφερον σου και μαζι με εσενα και εγω πλεον δεν ηξερα αν ηθελα αυτη την σχεση.Ετσι, λίγους μηνες μετα αποφασισα να σου πω να την τελειωσουμε οσο ειναι καιρος αφου πλεον δεν ειχε κανενα απολυτως νοημα να ημασταν μαζι.Και εσυ συμφωνησες.
Δεν περιμενα το αντιθετο.Αλλα δεν περιμενα να συμφωνησεις τοσο απλα .Τοσο ευκολα.Μου ειπες απλα ενα "ενταξει,αφου το θες εγω δεν εχω προβλημα".
Δεν ειχες προβλημα ειπες.Μα με αγαπουσες.Ετσι ελεγες.Πως δεν ειχες προβλημα;Δεν εφερες ουτε την παραμικρη αντίρρηση σε αυτο.Βεβαια,ακομα και να εφερνες,δεν θα αλλαζε το αποτελεσμα ή την απόφαση μου.Αλλα τουλαχιστον δεν θα με ισοπεδωνες για ακομα μια φορα συναισθηματικά.Μονο που αυτη τη φορα πονεσε πιο πολυ σε συγκριση με την πρώτη φορα.Πολύ περισσοτερο θα ελεγα.
Ειχες δικιο που ηθελες να φυγεις απο αυτή τη σχεση και εσυ.Δεν περναγες καλα.Το ξερω αυτο.Ειχες δικιο.Απλα δεν περιμενα να φυγεις με αυτον τον τροπο.Ηταν σαν να περιμενες να σου πω εγω αυτη την αποφαση απλα για να μην αναγκαστείς να το κάνεις εσυ.Μαλλον ηταν αυτο.Αλλα και παλι,πανω σου δεν εριξα κανενα φταίξιμο.Ποτε δεν το εκανα.Δεν μπορουσα.Για μενα ησουν τελειος σε ολα.Δεν ηθελα να σου χαρισω κανενα ελάττωμα.Ισα ισα, ηθελα να σε ελευθερωσω απο ολο αυτο.Ηξερα οτι εσυ δεν ειχες συνηθισει σε τετοιες σχεσεις.Το αντιθετο θα ελεγα.Ισως για αυτο και οδηγηθηκες σε πραξεις που με πληγωσαν πολυ ενω ημασταν μαζι.Μαλλον εγω σε οδηγησα σε αυτες αθελα μου.
Μου εφτανε ομως να εισαι εσυ καλα και κυριως να περνας καλα.Κατι που εκανες ενω ημασταν μαζι αλλα δυστυχως οχι με εμενα.Με ένοιαζε να κανεις πραγματα που θα σε ευχαριστουσαν,κατι που εγω δεν καταφερα να σου χαρισω οσο ημασταν μαζι.
Που και που μαθαινα νεα σου.Παντα υπηρχαν αυτοι που μολις με εβλεπαν μου ελεγαν για εσενα.Μου έλεγαν οτι φαινοσουν πολυ καλα και ευτυχισμενος.Δεν ξερεις ποσο ευτυχισμενη για σενα με εκαναν αυτα που μου έλεγαν.Αλλα δυστυχισμένη για εμενα.Για εμενα που δεν ημουν ικανη να σου δωσω ο,τι ηθελες για να εισαι ευτυχισμενος διπλα μου.
Αλλα και παλι,για μενα σημασια ειχε η δικια σου ευτυχια.Σου στερουσα το υπεροχο χαμογελο σου και δεν το καταλαβαινα.Και ήταν κριμα.Πολυ κριμα.Δεν το αξιζες αυτο και ας μην μου ειχες φερθει σε ολα σωστα.
Αρκεστηκα στα λογια αλλων οτι εισαι καλα χωρις να σε ενοχλησω για να δω αν οντως ισχυουν αυτα που μαθαινα.Δεν επρεπε να σε ενοχλησω.