Okay; yoonmin

⁂ Dwadzieścia ⁂

280905

Jimin,

Zapominam pisać, chociaż wiem, że nie powinien tego olewać. Mimo tego, że nawet tego nie czytasz. Przez ostatnie miesiące dużo się wydarzyło, dlatego chciałem się tutaj zwierzyć, bo tak naprawdę nie mam komu. Te kartki to jedyna nadzieja?

Po tym wydarzeniu z chłopakiem mojej mamy, zaczął mnie pilnować. Wszystko, co miałem w zeszytach, co robiłem, z kim się spotykałem. Na szczęście nie znalazł pudełka z listami do ciebie. Miałbym wtedy przejebane. (Oops, przekleństwo. O tym opowiem później).

Raz przeglądałem telewizję. Zobaczyłem artykuł, w którym była mowa o różnych konfliktach i między innymi znalazł się tam problem homoseksualizmu. Nie zdążyłem wyłączyć, kiedy wszedł do pokoju. Dostałem w pysk i karę na wychodzenie oraz telewizję. Wkurzyłem się na niego.

W sumie kara nie trwała długo, a ja znowu wychodziłem na dwór. Poznałem tak grupkę chłopaków, z którymi się zaprzyjaźniłem. Jungkook, Namjoon i Hoseok. Są spoko, chociaż moja mama mówi, że nie powinienem się z nimi zadawać.

I tak to będę robił.

W sumie też przez nich zacząłem używać złego słownictwa. Proponowali mi również alkohol i papierosy, ale odmówiłem, bo nie byłem gotowy. Zrozumieli to i powiedzieli, że jeżeli nie chcę, to nie muszę, moja strata.

Chociaż jak teraz o tym myślę, to byłoby to ciekawe doświadczenie. Boję się na myśl, co pomyślałaby moja mama, kiedy zobaczyłaby dwunastolatka, który pali papierosy. Chyba wolę poczekać.

Jestem na ciebie wkurzony, Jimin.

Mogłeś, chociaż dać znak życia.

Yoongi