MAN , WHO I HAVE TO MARRY[FINISHED]//SOON TO BE PUBLISHED UNDER LIB//~

YOU ARE READING

Teen Fiction

Losing the one she loves the most, Euphy Maniego agreed to marry someone her parent wants for her. But when she finally accepts the fact that she'll marry someone she barely knows, comes Drei Toledo, the one who irritates the hell out of her and the...

#completed #date #dreinice #engaged #epilogue #friendship #live-in #man #marry #relationship

chapter 40...

Start from the beginning

by sassyabhie05

Ghad... bakit ganito? Bakit ganito kalupit sa akin si Tadhana...

“Ssssshh... we’ll be together soon... I’ll just fix some things here...” sagot naman niya.. si Lucille, yun ba ang tinutukoy niyang aayusin niya? Paano? Hindi niya ba alam na delikado kay Lucille ang gagawin niya? Masyado siyang mahal ni Lucille.. at baka hindi nito kayanin kapag iniwan niya ito...

Hindi padin ako maawat sa pag-iyak... sobrang masakit.. at hindi ko alam kung paano ito mababawasan manlang kahit konti...

Tahimik lang na nagmamaneho si drei, at ako naman... tahimik lang din, nag-iisip...

Buo na ang desisyon ko... uuwi na ako ng Pilipinas.. uuwi na ako para makaiwas...

Tutupad ako sa usapan.. pero... hihintayin ko padin siya...

Maghihintay padin ako sa kanya...

Umaasa padin ako na, matatauhan si Lucille.. umaasa padin ako na marerealize niya na wala ng pag-asa ang relasyon nilang dalawa ni Andrei...

Hihintayin ko si Drei...

Hihintayin ko siya...

Pero sa ngayon...

Paalam muna....

“ihinto mo ang sasakyan Andrei....” utos ko sa kanya...

Nanginginig ako, pakiramdam ko, anytime, bibigay ako, nanghihina ako.. at hindi ako makahinga...

“bakit? Wala pa naman tayo sa tinitirhan mo db?” kunot noong tanong niya noong sumulyap siya sa akin...

Naikuyom ko ang mga kamay ko.. kailangan kong gawin to.. kailangan kong gawin to... mahirap man, pero kailangan kong gawin.... masakit man, kailangan ko siyang pakawalan.. kailangan ko siyang iwan...

“JUST STOP THE CAR!” sigaw ko sa kanya.... itinabi naman ni Andrei yung kotse at ihininto ito...

Bumaling siya sa akin, samantalang ako naman, diretsong nakatingin sa labas...

“b-b-bakit Euphy?” confused na tanong niya sa akin...

Humarap ako sa kanya... pinipigilan kong maiyak, at pinapanatili kong blangko ang expression ng mukha ko...

“dito na lang ako...” tapos, mabilis akong umibis sa sasakyan niya... patakbo akong lumayo.. pero, nahagip niya ang braso ko...

GHAD! Please, gawin niyo namang madali para sa akin itong gagawin ko... I don’t want to see him... hurting...