Hindi na muna siguro ako magtitiwala sa tao. Kasi kapag nagtiwala ako, either gagaguhin ako or iiwan ako.

Akala nila ganito lang ako eh.

Lahat sila akala nila na I am brave and strong but they don't know that beneath this face is girl a crying out.

Akala nila okay lang palagi sa akin na gaguhin nila ako.

"Chae, may isang nagpa-sched ng appointment with you."

I came back to my senses nung magsalita si Princess.

"Sino daw?"

"Unknown eh. Hindi nagpakilala. Meet mo daw siya sa...." may binasa siya.

"*insert coffee shop* Oh! Malapit lang pala dito eh." sabi niya.

"That's great. Hindi na malayo ang pupuntahan." I muttered.

Phone rings...

Nakita kong may binasa si Princess sa phone niya.

"Chae, I just received a text message mula doon sa nagpa-appointment sayo, nandoon na daw siya."

"Okay." walang gana kong sabi

I can't show any emotions right now. Maybe... I'm just really tired of showing it all.

Can I just be heartless for once?

Lumabas na kami ng police station.

"Oh! Walking distance lang pala yung coffee shop na pagkikitaan niyo eh."

Tinuro ni Princess yung coffee shop.

"Wait for me here. Ako nalang ang pupunta."

She moved closer to me.

"Are you sure? Gusto mo bang samahan kita papunta doon?"

"No. I'm fine. Mauna na ako." sabi ko at naglakad na papunta doon sa coffee shop.

After a few minutes, nakarating agad ako.

Isang tao lang ang nakita doon sa coffee shop. She's reading a newspaper kaya I can barely see her face.

It must be her.

Umupo na ako.

"So what are we going to talk about? Why did you set an appointment with me?" tanong ko as soon na makaupo ako.

Binaba niya ang newspaper.



O___O





"Missed me?"

"M-mrs. Kwon..."

She is Jiyong's mother!

"You're being too formal na naman, hija. Call me Tita Mina." she said.

"Why did you meet all of sudden, T-tita?"

MIMMF Book 2: Innocent No More Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon