*19*

2.6K 117 85
                                    

Her şeyden önce bir açıklama yapmak istiyorum.
ŞAŞKINLIK VE MUTLULUKTAN ÇILDIRABİLİRİM. Uzun süredir girememiştim böylelikle yeni bölüm baya gecikti. Güzel yorumlarınız ve ilgilinize çooooook teşekkür ederim. İyi okumalar dileriim. Kendinize iyi bakııın. *kalp emojisi*

《°》

Saat 03.47 ve bir tıkırtıyla uyandım. Tıkırtı değil güm-bür-tü! Üst kattakiler yeni taşınıyorlar evet haberim var ama bu saatte ev yerleştirilir mi kardeşim. Seslerim kesilmesini beklerken Snapchat'e girdim. Kerem'in snapini ss aldım. Sonra diğer snapleri izledim falan derken sesler hala kesilmedi ve saat 4.13. Uykum tekrar bastırdı ve yorganımla yastığımı alıp annemlerin odasına gittim. Onların odasından ses çok gelmiyordu ben de annemin yanına sıkıştım.

Annemin bana kalk geç kalmışsın kaaalk diye bağırmasıyla 9'da uyandım.
Alarmımı duymamışım ve annem de uyanamamış. Bir ders geçti zaten 2. Derse de girmişlerdir ve şuan hayatta yetişemem. Kalkıp beyaz okul gömleği, siyah pantolon ve üstüne siyah deri ceketimi giyip sırt çantamı hazırladım. Saçlarımı saçma bir topuz yapıp yumurta, salatalık, domates, biber, incir reçeli, kaşar çay ve simitle hazırlanan, annemin ve benim en sevdiğimiz kahvaltımızı yedikten sonra evden çıktım. Bu işleri çok uzun bir zamana yayarak öğleden sonrasındaki derslere yetiştim.
Kerem beni görünce neredeydin aradım açmadın falan dediğinde aklıma telefonuma hiç bakmadığım geldi. O kadar bakmadım ki evde unutmuşum. Öğleden sonraki 2 derse girdim ve çıkışta direkt eve gitmeyi düşünürken, sadece 2 saatlik ders için okula gelmenin ne kadar saçma olduğunu fark ettim. Aslında hiç gelmezdim ama devamsızlık sıkıntılı olduğu için mecburen geldim.
Çantamı alıp tam sınıftan çıkarken Kerem seslendi.

-Hey
+Efendiim
-Nereye gidiyosun
+Eve. Sen?
-Biraz takılalım mı diyecektim. Hava hafif esiyor falan yürürüz diye düşünmüştüm.
+Ya olabilir aslında ama anneme haber vermem gerekiyor ve telefonum yanımda değil. 1 saat sonra buluşalım ne dersin?
-Tamam olur ben seni ararım.
+Tamam görüşürüz

dedi ve gülümsedi. Ben de gülümsedim ve sınıftan çıktım. Hava gerçekten çok hoş. Eve gelince bir şeyler atıştırıp eşofmanlarımı giydim ve Kerem'e nerde buluşacağımızı sorup evden çıktım.

Evin önünde yaklaşık 15 dakika bekledim cevap vermesi için ve bu sırada bir çok mesaj da attım.

+Nerde buluşuyoruz?

+???

+Nerdesiiiin

+Arayacaktın hani nerdesin ya kaç dakikadır bekliyorum seni

+şşşşştttt

+Bak eve geri gidicem çabuk cevap yaz

+Hala bekliyorum hadi ya

.

.

.

15 dakikanın sonunda beni aradı ve neden 13 tane mesaj attın duştaydım napsaydım kızım falan dedi, binmem gereken otobüsü inmem gereken durağı söyledi telefonu kapattık. 

7 dk süren otobüs yolculuğumla çok güzel çok tatlı bir parka geldim. İndiğim durağın tam karşısındaydı. Az az su fışkırtan bir süs  havuzu, birçok ağaç, yürüme ve koşu yolu, bisiklet yolu, bolca kuş cıvıltısı, hafif rüzgar, az da güneş, çokça kedi, köpek vardı gözlerimin önünde. Ne kadar iyi hissettiğimi anlatamam. Hemen karşıya geçip parkta yürümeye başladım. Birkaç dakika sonra Kerem aradı geldiğini söyledi tekrar durağa gittim. Sarıldık merhabalaştık falan sonra beraber yürümeye başladık.

Parkın içinde bir marketten küçük bir kedi maması alıp yol kenarına döktük mamaları. benim için gayet güzel bir gündü. Dönüşte beraber otobüse bindik o başka bir yere daha uğrayacakmış benden önce indi ve ben de evimin oradaki durakta inip eve geçtim.

Evde kimse yoktu. Nerde olduklarını da bilmediğim için annemi aradım ama açmadı. Ben de duş alıp yatıp uyudum. Zaten gece doğru düzgün uyuyamamıştım.


Uyandığımda annemle babam tartışıyordu ama hiiiiç kulak asmadan doğruca mutfağa gittim çünkü karnım kazınmıştı. Bir şeyler atıştırdım ve kendime kahve yaptım. Kahvemi içerken telefonum çaldı. Keremdir diye koşarak telefonumu aldım odamdan ama arayan o değildi. Buse arıyormuş. Telefonu açtığımda ağlıyordu. 

+Alo

-(burun çekme sesleri)Melis? Müsait misin size gelebilir miyim?

+Buse iyi misin neyin var korkutma beni?

-Of ben çok üzgünüm 

dedi ve ağlaması şiddetlendi.

+Gel tabi gel ne  oldu anlamadım ki ya ben sana  bizim burdaki durağın adını yazayım sana hemen gel hadi bekliyorum.

-Tamam görüşürüz(burun çekme sesi)


Hemen anneme seslendim. Hala babamla tartıştıkları için buna bir son verme gereği duydum. Annem babama söylene söylene yanıma geldi.

+Ne var Melis ne

-Anne Buse bize gelecek de onu söyleyeyim demiştim

+Tamam kızım gelsin de ne ikram edicez kıza yani bir gün de bana sorarak haber verin bu evde benim kimse için bir değerim bir saygınlığım yok mu ya herkes kafasına göre davranıyor her şeyi en son ben duyuyorum neyim ben bu evde anne miyim hizmetçi miyim yemek bulaşık çamaşır ee başka ne işe yarıyorum ki baban da sen de aynısınız pık demişsin burnundan düşmüşsün bana çekmedin ki işte aynı baban gibisin umursamazsın sen de her şeyi son dakikaya bırakıyorsun böyle ne yedirip ne içiriceksin arkadaşına düşündün mü bunu, evde yemek var mı ne var evde, annem ne der belki işi vardır dedin mi demedin tabi aynı baban da böyle zaten senin ama ben de insanım yeter artık yeter bendeki de can yet...

söylendikçe söylendi, bir yandan da dolaptan limon falan çıkardı limonata yapacak sanırım bize. Ben de sessizce mutfaktan çıkıp odamdan para aldım ve marketten kek kurabiye bir şeyler alıp geldim. Geldiğimde annem hala söyleniyordu. Hiç ses çıkarmadan odama geçtim. 5 dk sonra da Buse geldi. Tabaklarımızı içeceklerimizi hazırlayıp odama geçtik. 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 20, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yeni OkulHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin