THE KILLER SPIRIT

CHAPTER 18

Jumary: Bakit nandito ako?!

At nagising at bumangon ang isa pang bata na katabi niya.

Bata: Kuya, nakita ka namin kagabi na lumulutang-lutang sa ilog, kaya't tinulungan ka naming iahon at pinalitan ng damit.         -paliwanag ng batang ito.

Tumayo si Jumary, naglakad-lakad sa paligid.

Jumary: Nasa malaking pamilihan ako? Paano na 'yan kapag nagbago ulit ang anyo ko? Mahuhuli nila kaagad ako dito.            -wika nito sa sarili.

---

KINAGABIHAN...

Tinungo ni Jumary ang tabing ilog, doon sa may kalayuan sa mga bahay-bahay, at unti-unti na namang nagbabago ng anyo dahil sa sumasanib sa kanya.

Jumary: Tigilan n'yo na ako, maawa kayo...   -pero walang sumagot sa kanyang pagmamakaawa.

Tuluyan na nga itong nagbago ng anyo, at nag-umpisang maglakad sa 'di alam kung saan patungo. Pero batid niyang mayroon siyang gustong hanapin na tao, pero 'di nya ito matunton.

Bawat makasalubong na tao ay tinataga gamit ang palakol na iyon, pero hindi siya naglalakad sa kinaroroonan nang may marami o iilang tao, bagkus pinapakiramdaman niya 'yung lugar na iisa lang ang naglalakad, at 'yon nga, pinapatay nito ang bawat nasasalubong.

---

Hanggang kinabukasan ay kumalat sa buong Maynila ang malagim na pangyayari. Maraming taong nakahandusay at putol-putol ang bahagi ng katawan na natagpuan sa magkakasunod na daan. Tantiya nila'y kagagawan ng isang halimaw, pero nagkaisa ang kutob nila na ang taong serial killer ang may kinalaman.

Kinilabutan ang lahat ng naninirahan sa lugar na ito, at nagsanib puwersa ang kapulisan at army mahuli lamang ang taong salarin sa karumal-dumal na krimen.

Joselyn: Sabi ko na nga ba! Buhay si Jumary.      -habang pinapanood ng apat ang balita.

Joshua: So, kailangan na nating pumunta ngayon din sa Maynila.     -at agad gumalaw ang apat papunta sa owner ni Mico. Sumakay sila at mabilis na humaharurot ang sasakyang ito papuntang Maynila sa pagnanais na mahanap si Jumary bago pa mahuli ang lahat.

Teddy: Alam kong si Jumary ang may kagagawan ng lahat ng ito.     -habang pinapanood ang balita sa kinakainan niyang karenderya.

Agad tinapos ang kinakain, at pumunta sa kinaroroonan ng bahay ng kanyang kaibigan sa baranggay na 'yon. Sa kanyang tinutuluyan, pumasok sa kuwarto at tinanggal ang anting-anting na suot at pinagmasdan ito.

Teddy: Nang dahil sa bagay na ito ay 'di niya ako matunton, at dahil sa 'di niya ako matunton ay idinamay niya ang iba pang mga taong inosente. Hindi tama ito, ilang tao pa ang madadamay habang patuloy akong nagtatago. Kailangan kong harapin si Jumary...

Samantala, dumating ang lima sa metro manila, pero hindi nila mahanap si Jumary,

---

Sumapit ang gabi.

Nakatanggap ng tawag si Aling Joselyn.

Joselyn: Hello? Sino 'to?

Teddy: Tita, si Teddy po ito. Puntahan po n'yo ako rito, dahil alam kong darating dito si Jumary ngayon din.     -at ibinigay nito ang eksaktong address.

Wala namang pinalampas na oras ang lima at mabilis na tinungo ang lugar na kinaroroonan ni Teddy.

Samantala, hating-gabi na, at naglalakad si Teddy sa gitna ng kalsada habang tila wala sa sarili.

"Sige, maglakad-lakad ka lang at paparating na ako sa 'yo," wika ng boses na naririnig niya sa 'di niya matukoy kung saan nagmumula.

Hanggang sa masalubong niya ang lima na lulan sa owner na minamaneho ni Mico.