အခ်စ္စစ္

အပိုင္း(၇)

အခ်စ္စစ္......
အပိုင္း၇.....

Don't go breaking heart💦💦

မထိုက္လို႔လား...မတန္မရာမွန္းမိခဲ့တာလား...

မဟုတ္ဘူးေလ...က်ြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ....

ဘာျဖစ္ျဖစ္နားလည္ပါတယ္ကိုကို...

သိပ္ခ်စ္မိတဲ့ဒီရင္ခြင္ကဘာမဆိုအျပစ္မဖြဲ႔မိယံုပါ...

ကိုကို႔မ်က္နွာျမင္လိုက္ရရင္နာက်င္ရေပမဲ့ ခ်စ္တဲ့စိတ္ကပိုခဲ့တာပါကိုကိုရယ္....

ကိုကို႔ဘက္ကမေသခ်ာတဲ့အခ်စ္တစ္ခုကို...မေရမရာ
ေမ်ွာ္မွန္းမိယံုေလးပါ....

အခ်စ္ဆိုတာေပးတိုင္းမရခဲ့တာ....ရတိုင္းလက္မခံခဲ့
သူေတြေၾကာင့္ပါေလ... 

တဖြဲဖြဲက်ဆင္းေနတဲ့မိုးစက္ေလးေတြေတာင္ သနား
သျဖင့္ေျမထုကလက္ခံေပးခဲ့ေပမဲ့....

အစြန့္ပစ္ခံမဟုတ္တဲ့က်ြန္ေတာ့္အခ်စ္အတြက္ေရာ
ကိုကို စာနာမွုေလးမေပးနိုင္ဘူးလားေလ.....

ဒုတ္....

နွလံုးသားေလးရဲ့စည္းခ်ပ္တိုင္းကနာက်င္ဆဲ...

ဒုတ္ဒုတ္.....

နာက်င္လြန္းလို့ထင္ပါရဲ့ ခုန္နိုင္စြမ္းေတာင္က်ဆင္း
ခ်င္ေနျပီ....

ဒ....ု...တ.....္

အေမွာင္ထုက က်ြန္ေတာ့္အားလက္ရပ္ေခၚေနခဲ့ျပီ..

လာဗန္ဒါရနံ့သင္းသင္းက နွာေခါင္းထဲတိုး၀င္ခုန္
ေပါက္လို့လာသည္.....

အလင္းထုတစ္ခုကိုမ်က္၀န္းစံုက လက္ခံသမွုျပဳလိုက္ေတာ့....

ခရမ္းေရာင္ ပန္းခင္းျကီးကျကည္နူးဖြယ္ျကိုဆိုလို႔
ေနသည္....

ခပ္လွမ္းလွမ္းက က်ြန္ေတာ့္နီးတူအျဖဴ၀မ္းဆက္နဲ့
လူတစ္ေယာက္လက္ကမ္းျကိုဆိုလို့ေနတယ္...

ခါတိုင္းနဲ့မတူက်ြန္ေတာ့္စိတ္အဆံုဟာ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးလို့ေနသည္.....

"လြမ္း...."

အလွပဆံုးအျပံဳးတစ္ခုနဲ့အတူ အခ်ိဳသာဆံုးကိုကို႔
အသံဟာနွလံုးသားတစ္စံုကိုအတိုင္းအစမရွိလွုပ္ခပ္
ေစသည္....