My Only Love

7

hindi ko alam kung kakabahan ba ako dahil paliit ng paliit ang mundo na ginagalawan namin alam ko soon magkikita at magkikita din kami, dapat handa ako kung ano man ang mangyayari kung ano man ang kinalabasan ng nagawa ko noon.

"you know that we love you van hindi kami mangingielam hanggat nakikita namin na kaya mo pa pero hindi kami tatahimik kung hindi na tama ang nangyayari and i think kailangan mo na pumunta sa kuya mo after all you know that he's one of the best doctor " napatingin si luis kay edward,hindi nga pala nya alam yung sa condition ni niel 

"what are you sick?" tanong sakin ni luis. umiling lang ako sakanya

"my son, niel meron syang leukemia" pag kasabi ko sakanya nun biglat lumambot yung tingin nya sakin at bigla ako nagulat sa pagtayo nya at hilahin ako 

"oy! teka!! bitawan mo ako luis saan mo ako dadalin?!"habang nagpupumiglas ako sakanya tumingin ako kay edward para humingi ng tulong pero mukang alam nya kung ano yung gagawin ni luis

"magpapakita ka na sa kuya mo van, tapos na ang paglalaro mo ng hide and seek" hindi na ako halos makapalag sakanila kulang nalang ay buhatin nila ako para lang manahimik 

"wag ngayon plssss! hindi pa ako handa luis! edward!"

"kelan ka magiging handa? kung hindi ngayon kelan? bukas? next week? next mo- fuck masakit edward "

"fuck dude napaka corny mo. van tara na wag ka na pumiglas dahil bubuhatin kita"seryoso na sabi ni edward taena 

hindi ako mapakali sa inuupuan ko habang papunta kami kay kuya at hindi ko macompose sa isip ko kung ano ba ang sasabihin ko at alam ko malaki ang kasalana ko sakanya dahil pati sya ay iniwan ko kahit na kaming dalwa nalang ang magkasama.

hindi ko alam ano ang mararamdaman ko lalo na nung nakita ko yung ospital na pag aari namin, pero tama nga sila kelan pa ba ako magiging handa? dapat harapin ko na dahil kung lalo ko pa patatagalin baka lalo lang ako lumayo sakanila ngayon pa na halos lumiliit na yung mga mundo namin.

  CEO   DR. CEEJAY VAN SANTOS,M.D,FACC hematologist oncologist specialize

napailing nalang ako sa ginawa ni luis at edward dahil wala talaga silang manners hindi manlang sila kumatok at basta basta nalang sya pumasok sa office ni kuya pano kapag may kausap pala sya sa loob.

"kuya" yan lang halos ang lumabas sa bibig ko at nung nakita ko na ngumiti sakin si kuya hindi ko na napigil yung luha ko sobra ko syang namiss tama din na hindi na ako pumalag kanina naramdaman ko nalang yung yakap ni kuya mas lalo ako naiyak nung narinig ko yung boses nya "i missed you so much baby girl" yinakap ko nalang si kuya i missed him too soo much 

after ng moment namin ni kuya napansin ko na wala pala na sa loob yung dalawa at nakita ko yung text ni edward na umuna na daw sila dahil moment daw muna namin ni kuya next time nalang daw kami lumabas nila luis bago yung event sa company nila.

hindi na ako tinanong ni kuya ano talaga nangyari pero ilang beses nya sinasabi na nagtatampo siya kasi kahit daw sakanya ay hindi na ako nagpakita pero nasabi nga nya na pinasundan nya ako para alam daw nila kung okay ako imbes na magalit ako natuwa ko at alam ko sa sarili ko na wala akong karapatan na magalit.

pinadala agad ni kuya si niel sa hospital para tignan 'to dahil hanggang ngayon ay inaalam pa kung anong klaseng leukemia meron si niel