Sevdan Bir Ateş ~TAMAMLANDI~

1. Bölüm

İlk bölüm geldi.

Keyifli okumalar...

"Evleneceksin" bu söz Ceylin'in kulaklarına akın ettiğinde ne olduğunu anlamadığı için kaşlarını çattı. Dayısı gayet sert bir şekilde söylemişti.

"D-dayı ne diyorsun sen? Hiçbir şey anlamadım." bu cümleyi zor kurmuştu.
Gözlerini yengesine çevirdiğide onun bu olaydan zevk alır gibi sırıttığını gördü. Burada her ne olacaksa Ceylin canının çok yanacağını anladı. Gözlerini kuzeni Berat'a ve Zeliha'ya çevirdiğinde onunlarında sadece babasını dinlediğini gördü.

Gözlerini kuzenlerinden çekti, dayısına odakladı
"Duydun işte evleneceksin. Buranın ağasıyla."
Ceylin duydukları karşında birden sarsıldı ve yanındaki duvara tutundu, gözleri dolmuştu etrafı bulanık görüyordu. Bu insanlar delirmiş olmalıydı. Ne demek evleniyorsun? Bu kadar kolaymıydı? Hukuk denen bir şey vardı, bu insanların ondan haberi yok muydu acaba?
"Saçmalama dayı. Ne evlenmesi ben buraya tatil için geldim. Bir kaç gün sonra gideceğim zaten. Annem öyle dedi."

"Tatil için gelmiş. Seni kandırdılar kızım uyan." Yengesinin bu sözlerinden bakışlarını hızla yengesine çevirdi. "Özlem laflarına dikkat et." Kocasının sinirli çıkan sesinden sinirle oturduğu koltuğun arkasına yaslandı, ellerini bağladı.
"Bu iş çok uzadı artık Cemal. Düğün için ne kadar beklediklerini biliyorsun. Artık anlat yiğenine gerçekleri." Cemal bey karısına dik dik baktığında Özlem çenesini kapatması gerektiğini anladı.

Dayısı yavaşça ayağa kalktı. Bu kıza olayın ciddiyetini göstermesi lazımdı. Bir kaç adımda tam Ceylin'in karşısında durdu. İçi parçalanıyordu. Kolay mıydı yiğenine bunu yapması, hiç değildi. Ama mecburdu, kardeşi için ailesinden geriye kalan tek kişi için bunu yapmalıydı. Hem biliyordu ki yeğeni annesi için her şeyi yapardı. Bu yüzden bu olay karşında soğuk kanlı olmaya çalıştı.
"Sen buraya tatil için gelmedin Ceylin. Sen buraya evlenmek için geldin. Başından beri bunu planlamıştık biz. Aç kulaklarını ve beni iyi dinle eğer, annenin yaşamasını istiyorsan Dinçer ağa ile evleneceksin. Evlenmediğin takdirde anneni bir daha göremeyeceksin."

Kulakları uğuldamaya başladı. Bunlar gerçek olamazdı. Annesi bile bile onu buraya Mardin'e göndermişti. Bir anne bunu nasıl yapardı? Daha da önemlisi annesinin canı tehlikedeydi. Zar zor bir nefes aldı. Artık yaşlar gözlerinde durmuyor, usul usul yanaklarından akıyordu. Başını sağa sola sallamaya başladı. Duvardan ayrıldı ve geri geri gitmeye başladı. Şuan hepsi avludaydı. Kafasını arkasına çevirdiğinde kapıya yakın olduğunu gördü ve bacaklarına bütün gücü vererek kapıya doğru atıldı. Bu hareket karşısında Berat'ta arkasından gitmeye başladı.
Cemal bey elini alnına dayadı. "Allah kahretsin!" diye bir nida savurdu dışarıya.
Neyseki Berat peşinden gidiyordu. Bu ihtiyar bedeniyle yiğenine yetişemezdi zaten. Gözlerini karısına ve kızının olduğu tarafa çevirdiğinde Özlem'in olaydan keyif almış gibi sırttığını kızınında gözlerinin dolmuş olduğunu gördü. Zeliha şimdi öğrenmişti Ceylin'in neden buraya geldiğini.

Ceylin kapıdan çıktığında kalbi korkudan göğüs kafesinden çıkacakmış gibi atyor, soğuk terler döküyordu. Şuan rahat bir şekilde koşuyordu çünkü sürekli spor yapan biriydi ve bu işe yarıyordu gerçekten.
"Ceylin!" bu bağrışı duyduğunda arkasına baktı ve Berat'ın hızla peşinden geldiğini gördü. Dayısı yoktu. Önüne döndü .Rüzgardan temine yapışan kızıl saçlarını yüzünden çekti. Her ne kadar kaçamayacağını bilse de yine birisi onu kurtarır umuduyla Mardin'in dar sokaklarında koşmaya devam etti. Biraz daha koşunca koluna sertçe yapışan bir elle durdu.
Berat yakalamıştı onu. Ağlaması daha da şiddetlendi. Önüne döndüğünde sinirden kızarmış gözlerle karşılaştı. Kuzeni gerçekten sinirliydi ve Berat oldu olası Ceylin'in hareketlerinden rahatsız olurdu.