A Reunion Of Ghosts ✓

03. Family Reunion

Τώρα (2019)

Κανένας άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να είναι μόνος του. Πλάσματα που αποζητούν συντροφιά σε κάθε μορφή της δεν μπορούν να ζήσουν ολοκληρωμένα διαφορετικά. Και για αυτό στοίχισε στην Ester ο χρόνος. Καθώς όταν μια πληγή, πριν ωριμάσει το δέρμα ξανά, δέχεται χτυπήματα στο ίδιο σημείο δίχως να δίνεται χρόνος για να θεραπευτεί ... η πληγή γίνεται σημάδι. Και τα σημάδια αυτά δεν γιατρεύονται ποτέ.

Το πρόβλημα όμως σε αυτήν την περίπτωση, εκείνης τής Ester είναι πως δεν διάλεξε εκείνη το μονοπάτι της. Και φυσικά δεν εκτίμησε ιδιαίτερα την κατάληξή της.

Εξάλλου ... ποιος θέλει να ζήσει για πάντα με παρέα εκείνη; 

Εκτός από κάποιον που θυμόταν ... αλλά δεν ήθελε να μιλάει για τον συγκεκριμένο. Είχε επιτρέψει πολλά δάκρυα να πέσουν για εκείνον τα πρώτα είκοσι χρόνια. 

Η Ester αποφασίζει να καθίσει, απέναντι από το ρομαντικό ζευγάρι που είχε διακόψει εν αγνοία τους και να παρακολουθήσει τους ανθρώπους για το υπόλοιπο τής βραδιάς. Η μουσική είχε χαμηλώσει όσο εκείνη ήταν χαμένη στις σκέψεις της.

Γυρνάει να κοιτάξει ξανά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Δύο όμορφα παιδία, όχι πιο μεγάλοι από είκοσι δύο. Η Ester τα κοιτάζει νευρική για ένα λεπτό. Δεν έχει ξαναδεί αυτό το ζευγάρι στην ζωή της. Πιθανότατα να ήταν ερωτευμένο, η ματιές που έριχναν ο ένας τον άλλον ήταν αξιολάτρευτες, αλλά εκείνη στεναχωρήθηκε. Ο γάμος ήταν πάντοτε ένα ευαίσθητο θέμα για εκείνην. Και τα αισθήματά της δεν βελτιώθηκαν όταν η ίδια αρραβωνιάστηκε, πολλά χρόνια πριν. Πάντοτε ήξερε ότι ήθελε χρόνο, αλλά το είκοσι δύο ήταν άραγε αρκετό; Μπορεί για αυτούς ναι, αλλά για εκείνην; Αν αντί για δεκαεπτά τότε, ήταν είκοσι δύο, θα της ήταν πιο εύκολο να γίνει ευτυχισμένη; 

Η Ester πίστευε πως η ευτυχία της είχε καταδικαστεί από αριθμούς. Αυτοί στόλιζαν το χρήμα, αυτοί στόλιζαν την ταφόπλακα με την ημερομηνία θανάτου και γέννησης, αυτούς κοίταξαν οι γαμπροί και την θέλησαν για νύφη. Ο αριθμός εκατό εξηγούσε πόσα χρόνια ζούσε σε αυτό το κάστρο και πόσα ήταν νεκρή.

Η νύφη είναι ντυμένη με το χαρακτηριστικό λευκό, η επιδερμίδα της καθαρή από κάθε σημάδι ήλιο. Λεπτή και ψηλή, με τρόπο που θύμιζε στην Ester κάθε κοπέλα που έβλεπε να περνάει στο κάστρο. Ο γαμπρός όμως την κοιτούσε τόσο εκστασιασμένος, σαν να μην είχε ξαναδεί ο ίδιος το πρόσωπό της ή απλώς το είχε δει τόσες πολλές φορές και κάθε φορά ήταν καλύτερη.