How To Be A Bad Girl#READINT2017

~41~

'Πάω να πάρω μπύρες.'είπε ξερά καθώς έβαζε την μπλούζα του.Ένα παραπονιαρικο γιατί δημιουργήθηκε μέσα μου αλλά γρήγορα το σκότωσα.

Ναίπ ετσι ειναι απο την ώρα που ξεστόμισα το ότι είμαστε φίλοι.

Μα αφού είναι η αλήθεια.

Και πάμε στα δικά μας.Μουτζωστε ελεύθερα.

'Εδώ θα κάτσουμε;!'ρώτησα ψυθιριστά καθώς έβγαλα πρός τα πίσω τα βρεγμένα μαλλιά μου.

'Ναι.'απάντησε μονότονα για ακόμη μια φορά και αμέσως σηκώθηκα απο την άμμο για να πάω δίπλα του.

'Έτσι θα ειμαστε τώρα;'ρωτησα αυθόρμητα καθώς ακούμπησα το χέρι μου πάνω στο γεροδεμένο μπράτσο του.

'Όχι,απλά θέλω να πάω να πάρω μπύρες.'απάντησε απλά και πήγε να ξαναφύγει αλλάξει γρήγορα τον τράβηξα δίπλα μου.

Πόσο ψηλώνουν τα αγόρια εεε!;

'Είσαι ακόμα θυμωμένος!;'ρώτησα μουτρωμένη και ξεφύσηξε κοιτώντας με προσήλωση το χέρι μου.

'Ναι.'είπε με κατσουφικο βλέμμα και γρήγορα αφησα ενα φιλί στο μάγουλό του.

'Τώρα;'

'Ετσι και ετσι.'με ενα χαμόγελο αφησα ενα άλλο φιλί στο μάγουλό του και τον κοίταξε απαραπονιαρικα κάνοντας τον γελάσει.

'Όχι.Αφού είσαι το τιγράκι μου!'είπε με μισό χαμόγελο και χάιδεψε το χέρι μου.

'Ωραία τώρα που μου ξεκινούσες λιγάκι,πήγαινε πάρε μπύρες.'είπα γλυκά και αμέσως μου ήρθε στο μυαλό και κάτι αλλο.'Α!Και ζελεδάκια.'πρόσθεσα με ενα γελάκι και μου εκλεισε το μάτι πονηρά.

Τι;Εγώ για να τα φάω εννούσα!

+

Είχαμε κάτσει στο χώμα καθώς εγώ έτρωγα τα ζελεδάκια μου,και αυτός έπινε την μπύρα του.Εδώ και ώρα λέγαμε ότι βλακεία μας έρθει στο μυαλό,γελώντας.

Είναι τόσο υπέροχος όταν γελάει.

Και..γενικότερα.

Εκεί που ήμασταν ήρεμοι το κινητό του χτύπησε και το μόνο που έκανε ηταν το απενεργοποιήσω.

'Ποιός ήταν!;'ρώτησα με περιέργεια αλλά κουνησε το κεφάλι του σαν να ήταν κάτι ασήμαντο.