Ποιος; [Βιβλιο 2: Harvard University]

2ο κεφάλαιο

"Τι εννοείς ενδιαφέρουσα;" "Α αυτο δεν μπορώ να στο πω. Τουλάχιστον οχι τώρα αμέσως". Η Ariana ηταν ταραγμένη και ο Gregory το κατάλαβε οπότε πηρε το κινητό της απο τα χέρια της και μίλησε ο ιδιος στον Jonathan. "Ακουσε φιλε μου. Τι στο διαολο θελεις και μας ενοχλείς; Παράτα την Ariana γιατι θα σε σκοτώσω! " "χαχαχα ο Gregory που απειλεί. Τι νομίζεις πως με τις απειλές θα σε φοβηθώ; Εγω; Που έχω σκοτώσει τοσους; " "Ναι ρε θα με φοβηθείς και μάλιστα πολυ! " "οπως νομίζεις. Οταν ομως θα νιώσεις την όμορφη λεπίδα απο ενα μαχαίρι στο λαιμο σου δεν θα φταιω εγω". "Τα λες ολα αυτά γιατι ζηλεύεις που εμείς ζουμε μια πολυ ωραια ζωη και εσύ σαπίζεις στη φυλακή. Σε κλεινω τωρα γιατι αν δεν το κανω θα ερθω και θα σε δείρω". "Αν το κλήσεις ηλίθιε θα σε ξεκοιλιασω και εσενα και την αδερφή μου. Κατάλαβες; ". Ο Jonathan μιλούσε τοσο δυνατα που η Ariana τον άκουσε και φανηκε να ανησυχεί. "Ναι εε; πως θα το κάνεις αυτο; Να σου υπενθυμίσω πως μας χωρίζει μια μεγάλη απόσταση και... αααα ναι... Εισαι ΦΥΛΑΚΗ! Ακουσες και δεν θα κανεις τίποτα. Αντε γεια! " "ετσι νομίζεις εσύ, big boy. Κλεινω εγω τωρα γιατι τελειώνει το όριο μου. Ετσι νομίζεις".
Ο Gregory ηταν πολύ εκνευρισμένος και αρχισε να παίρνει βαθειες ανασες και να χτυπα στον τοίχο τα χέρια του με μεγάλη δυναμη με αποτέλεσμα να βγάλει αιμα και να αποκτήσει πληγές. "Σταματα σε παρακαλώ " του είπε η Ariana. "Οχι δεν θα σταματήσω. Θα σταματήσω μονο... Οταν τον σκοτώσω! Που έχει και το θράσσος να απειλεί κιολας!!! ". "Ακουσε με. Με το να εκνευρίζεσαι απλα πετυχαίνει τον σκοπό του. Γι'αυτο πηρε. Για να μας ταράξει. Σε παρακαλώ ηρέμισε". Ο Gregory έμεινε για λίγο αμίλητος και ύστερα κοίταξε κατάματα την Ariana και της είπε. "Θελω να ξέρεις πως δεν θα αφησω κανεναν να σε πειράξει. Ακουσες; Κανέναν. Θα τους σταματήσω όλους οσους έρθουν να σε βλάψουν! " . Υστερα σηκώθηκε και εφυγε χτυπώντας την πόρτα δυνατά. Η Ariana απλως ευχήθηκε να μην κανει καμια τρελα γτ ηξερε πως οταν θυμώνει δεν σκέφτεται λογικά.
Την επόμενη ώρα είχαν ανθρωπολογία. Το αγαπημένο μάθημα της Ariana μετα την ανατομία. Μολις μπήκε στην αίθουσα παρατήρησε τις εφτά κουκλες με τα ανθρώπινα όργανα. Καθε μια είχε και κάτι ξεχωριστό. Καθε όργανο ηταν σχεδιασμένο με πολλες λεπτομέρειες και της φάνηκε ιδιαίτερα ωραιο. Διπλα υπήρχε ενας σκελετός και παραδίπλα υπήρχε ενας κανονικός ανθρώπινος εγκέφαλος μεσα σε υγρό συντήρησης. Καθόταν και τα παρατηρούσε με μεγάλη προσήλωση. "Ειναι αληθινός! " ακούστηκε μια γυναικεία φωνή που εκανε την Ariana να τρομάξει. "Οπα σορρυ! Δεν ηθελα να σε τρομάζω! Ηθελα απλως να σου το πω" είπε στη συνέχεια. "Δεν πειράζει. Μου βγαίνει αυθόρμητα πλέον. Κάθε φορα που ακούω κάποιον να μου μιλάει τρομάζω". "Αχαχα το φαντάζομαι. Με λενε Bruni". "Χαίρω πολύ Bruni, εμένα με λενε Ariana". "Αχχαα το ξέρω! Σε θαυμάζω για το θάρρος που έδειξες τοτε". "Σε ευχαριστώ πολύ". "Τίποτα... Πιστεύεις πως φέτος θα έχουμε καλη χρονια; " "ναι Bruni γτ να μην έχουμε; " "δεν ξερω απλα απο την αρχή της χρονιάς οταν εμαθα πως θα είσαι και εσύ εχω ενα άσχημο προαίσθημα. Πως κατι θα γίνει". "Δεν θα γίνει" "ποσο σίγουρη είσαι; " "δεν είμαι αλλα δεν νομίζω να συμβεί κατι. Δεν φαντάζομαι να εχει καποιος συγγένεια μαζι μου; " είπε η Ariana και γελασε. "Ουτε εγω το νομίζω. Παρεπιπτόντως, θα μου αρεσε πολύ να μιλάω με καποια σαν εσένα. Θα κανει καλο στο βιβλιο μου που γραφω". "Γράφεις βιβλίο; " "ναι! Ειναι μυστηρίου". "Θα ηθελα πολυ να το διαβάσω οταν είναι έτοιμο " "ευχαρίστως να στο δώσω! ".
Υστερα απο λιγο μπηκαν μεσα και οι υπόλοιποι μαθητές ενω μετα απο εικοσιπέντε λεπτα ηρθε και η καθηγήτρια. "Καλημέρα σας παιδιά ονομάζομαι Winona Rainder και ειμαι η καθηγήτρια της ανθρωπολογίας. Αρχικά θέλω πριν ξεκινήσουμε το μαθημα να σας πω πως δυο λογια σχετικα με αυτό, για τς απαιτήσεις που εχει και γα τη συμπεριφορά σας στην ταξη. Η ανθρωπολογία ειναι ενα απο τα δυο πιο σημαντικά και χαρακτηριστικά μαθήματα της ιατρικής. Διδάσκεται και στα εξι χρονια φοίτησης ενώ η υλη της είναι μεγάλη. Ειναι μάθημα που διδάσκεται με τη μέθοδο της αλυσίδας. Δηλαδή οταν τελειώσουμε ενα κεφάλαιο αμεσως θα υπάρχει διαγώνισμα και επανάληψη ενω οσο περνούν τα κεφάλαια θα γράφετε ενα διαγώνισμα στο τελος καθε κεφαλαίου όμως οχι μόνο σε αυτο το κεφάλαιο που τελείωσε αλλα και στα προηγούμενα. Ενα αλλο που θέλω να σας πω είναι πως θα κανουμε πολλα μαθήματα στο εργαστήριο και πως θα βρεθείτε σε επαφή με αληθινά ανθρώπινα όργανα. Παρτε για παράδειγμα αυτον τον εγκέφαλο που βρίσκεται απέναντι σας". Οι φοιτητές ήταν πολύ ενθουσιασμένοι και ανυπομονούσαν όλοι να ξεκινήσει το μάθημα. "Θα ηθελα να σας πω και κατι αλλο. Δεν ανέχομαι τη φασαρία. Για να τα παμε καλα θα υπάρχει απόλυτη ησυχία και πλήρης ταξη. Πιστεύω πως θα τα παμε καλα, μιας και φαίνεστε ήσυχοι...παμε λοιπόν να ξεκινήσουμε. Εχω φέρει για πρωτη μερα σήμερα μερικα φυλλάδια να σας μοιράσω, τα οποία αφορούν ολη την ύλη μας για φέτος. Στα τετράδια που σας δόθηκαν μπορείτε να κρατάτε σημειώσεις και να γράφετε οποια απορία έχετε και να μου τη λέγε στο τέλος του μαθήματος". Η κα. Winona έκατσε στην έδρα της και άρχισε να μίλα. "Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι αρχικά η τελειότερη μηχανή που έχει παρασκευαστεί ποτε. Αποτελείται οπως ολοι ξέρετε απο συστήματα που αποτελούνται από όργανα που αποτελούνται απο ιστούς οι οποιοι με τη σειρά τους αποτελούνται απο κύτταρα τα οποία αποτελούνται απο χημικές ενώσεις. Εμεις φέτος θα μελετήσουμε σε κύριο βαθμο τα όργανα. Ξεκινάμε με τα οργανα του κυκλοφορικού συστήματος". Η παράδοση κράτησε περίπου δυο ωρες και η Ariana παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον τα λόγια της καθηγήτριας. Οταν τελείωσε το μάθημα οι υπόλοιποι έφυγαν ενω η ιδια κάθησε λιγο και παρατήρησε της ιατρικές κούκλες. Τότε η πορτα έκλεισε ξαφνικά και η ιδια έτρεξε εκει και φώναζε πως κλείστηκε. "Πωω ωραια ξεκίνησε η πρώτη μερα". Ειπε. Τοτε ξαφνικά χτύπησε το κινητό της. "Παρακαλώ; " "γεια σου Ariana" "ποιος ειναι; " "εσύ ποιος λες πως είναι; " "δεν ξέρω. Δεν νομίζω να ξερω κανεναν με αυτη τη φωνή". "Καλα δεν εχει σημασία πως με λενε. Θέλω να σε ρωτήσω κατι". "Σε ακούω". "Πως θελεις να πεθάνεις; " . Η Ariana έκλεισε το κινητό της και ήταν πολύ ταραγμένη. Προσπάθησε να ανοίξει παλι την πόρτα αλλα ηταν μαλλον κλειδωμένη. Ξαναχτύπησε το κινητό της. Ηταν παλι απο απόκρυψη. Η ίδια δεν το σήκωνε αλλα ομως ηθελε πολυ να μαθει τι θα της έλεγε. Ετσι δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί αλλο και το απάντησε με τρεμάμενη φωνή. "Ναι;" "γιατι το εκλεισες;" "ποιος είσαι ειπα! Πες μου". "Πολυ χαζη ερωτήση. Μια κοπέλα τοσο έξυπνη οπως εσύ περίμενα να μου κανει αλλη ερωτήση". "Τι ερώτηση". "Που ειμαι εγω " "που εισαι εσύ; " "μμμ βγάλε την κουκούλα απο το κόκκινο φούτερ σου για να βλέπεις καλύτερα". "Πως ξέρεις πως φοράω κοκκινο φούτερ; Με βλέπεις; " Τότε ξαφνικά έσβησαν τα φώτα. "Πες μου που εισαι; " "οχι.. Δεν σου λεω!". Η Ariana άρχισε να κλαίει και να φωνάζει δυνατά"πες μου που είσαι!". Εκεινος τότε της απάντησε. "Πισω σου" και τη μαχαίρωσε στην πλάτη με αποτέλεσμα να ουρλιάξει και να πέσει κατω. Τα δάκρυα της έτρεχαν ενω με οση δύναμη είχε προσπαθούσε να φτάσει παλι στην πόρτα. Ομως εκεινος την πρόλαβε και τη γύρισε ανάσκελα και τη μαχαίρωσε στο στομάχι εφτά φορές. Εκεινη ανοιξε το φακό του κινητού της και ειδε απο πανω της έναν ασχημο τρομακτικό κλόουν με μεγαλα δόντια και άσπρη κρέμα στο πρόσωπο και έντονα κόκκινα μαλλιά. Εκείνος την κλότσησε πολυ δυνατά με αποτέλεσμα να κυλήσει και να χτυπήσει με το κεφάλι στη γωνία ενος τραπεζιού και μετα απο αυτό ανοιξε την πόρτα και έφυγε.