Healing [MEANIE]

Sixty-three

"H-Hello po tita. Happy Birthday po," he smiled. Niyakap niya pabalik ang nanay ni Wonu. "Regalo ko po sa inyo, saka cake po. Sana magustuhan ninyo." He politely said.

"Nako, nag-abala ka pa," kinurot nito ang pisngi niya. "Salamat Mingyu."

"Grabe auntie, parang wala ako dito ah," pagtatampo naman ni Somi, saka lang siya napansin huehue.

"Aba! Nandito ka rin pala Somi, pasok na kayo." Niyakap rin siya ng nanay ni Wonu. Somi's frown turned into a gentle smile. Close talaga sila ng pamilya niya.

Labis na nagulat si Mingyu nang makita ang kuya niya at barkada nito sa sala, nag-iinuman. "Hyung?! Bakit nandito ka?!" Halos sumigaw na siya. "Sabi mo may date ka??! Eh bakit ka nakikipaginuman?" Nilapitan niya ito.

"Rawr! HAHAHA, GULAT KA NOH!" sigaw nito.

Lasing na siya.

"Huwag kang mag-alala Mingyu, hindi pa lasing yan. Alam mo naman kuya mo kapag kasama kami, parang baliw." Suga assured. Pinalo naman siya ng isa pang baliw na si Hoseok.

"Aba! Bat si Gyu-Gyu hindi mo minura samantalang kami mura ang pambungad mo?!!1!" Hoseok imitated a baby crying and then everyone laughed at how accurate is was.

"Jin! Yoongi! Tara akyat tayo!" Sabi ni Taehyung sabay tayo ng couch at takbo na parang si superman pa ang posing. Nauna na siya sa taas.

"Pasensya na hahaha, sige akyat na kami." Sabi naman ni Jungkook. Sumunod ang buong barkada nila sa taas.

Pagtingin niya sa paligid, napakarami rin palang bumisita. Nandun ang ilang mga tinuturuan ni Ms. Jeon sa baking classes niya, nandun ang ilang kaibigan ni Somi at lahat ng kaibigan nila ni Wonu.

Napa-shit nalang si Mingyu. Nakatitig sa kanya ang lahat ng kaibigan maliban kay Wonu. Wonu was busy fidgeting.

He gestured and said a small 'hi' to them but the awkwardness was still there. Naupo siya sa dulo ng couch katabi ni Vernon na nakikipagkwentuhan sa syota niya, kasalukuyang nagpapabebe si ate gurl like wth -__-.

He was quiet. So as Wonu, who was sitting on the other end of the couch. Ang iba sa kanila ay nakatayo at ang iba naman ay nakaupo sa lapag, naglalaro ng Uno.

"Mingyu," Jeonghan called his name. So loud that everyone in their circle went quiet and looked at Jeonghan. Yep, everyone kniws how Jeonghan despises Mingyu now. Well, lahat naman ng kaibigan ni Wonu galit sa kanya lalo na si DK na alam ang lahat. Jeonghan don't really know what was going on, galit lang siya kay Gyu kasi alam niya na si Gyu ang dahilan ng ipinapakitang ugali ni Wonu. "Oh? Masyado ba akong maganda? Bakit niyo 'ko tinitingnan?" Tanong niya in a sarcastic tone, myGosh so conYo iz MeH...

"Ehem," Dokyeom cleared his throat. Sumunod si Seungkwan at Hoshi.

"Ano may plema ba kayo sa lalamunan? Idura niyo kaya." Sagot na naman ni Jeonghan. Tahimik pa rin ang lahat. Hindi na mawawala ang pagkamaldita nitong si Yoon Jeonghan kaya labs ko yan eh hihi diba Hannie~ ♥♥♥♥

"Mingyu-"

"Nako! Si Minghao nasan?" Sigaw bigla ni Jun na kasalukuyang nakatayo malapit kay Jihoon na mukhang nakaupo pero nakatayo talaga siya hehehe-

Sinukmuraan siya ni Jihoon ng mahina. "Tanga, andun sa harap nag-uunano- este Uno. Bulag ka?" Napa-facepalm si Jisoo.

Jun and Jisoo might be one of the densest in the group but this time they are not. Jun felt the heaviness in the atmosphere and Jisoo knows where everything is going. Alam niyang unti-unting gugulo pag natuloy ang anumang sasabihin ng bestfriend niya. Jisoo was kind of thankful to Jun and the others, for stopping Jeonghan from saying anything that'll make everything ruined.

Napatayo si Jisoo sa kinauupuan sa lapag. "Guys why don't we eat first?" He suggested. Vernon also stand.

"Oo nga, tara kain muna tayo. Sayang naman yung niluto ni Wonu na mga pagkain para sa nanay niya." After that, all agreed to eat.

Mingyu, Wonu and Jeonghan were left. Mingyu was standing, Wonu was still sitting. Jeonghan walked near Mingyu and whispered, "Huwag kang gagawa ng kalokohan mo dito. Huwag na huwag kang iiwas kay Wonu dahil lagot ka talaga sakin pag napansin ni tita ang nangyari sa inyo," nagtaka naman si Mingyu.

"Bakit?"

"Walang alam si tita sa nangyayari sa inyong dalawa kaya kapag ikaw talaga...nako Kim Mingyu papatayin kita kapag nalaman ni tita." then Jeonghan went to eat.

Shit, bakit?!?!

Everyone ate except Wonu. Busog pa daw kasi siya. Si Mingyu naman hindi masyadong kumain dahil kumain na daw siya ng maraming cold noodles kanina.

Nakatayo lang si Gyu malapit sa isang poste at umiinom ng punch.

Hindi na talaga siya kumportable, una sa lahat nandito sila. Pangalawa dahil sa nanay ni Wonu at pangatlo, gusto niya pa talagang kumain, but he is nailing his pretend game.

May kumalabit sa kanya bigla. It was Wonu's mother. "Anak, pwede ba kitang kausapin sa labas?" Tanong nito sabay ngiti. Well, paano ba makakatanggi si Gyu? So he followed.

Naupo sila sa upuan sa labas nina Wonu, may bench kasi doon. "Kamusta? Bakit hindi ka na nagpupunta dito?"

Napakamot siya sa likod ng ulo, "Sorry 'Ta. Marami kasing ginagawa at busy sa bagong trabaho eh."

Tumango-tango ang nanay ni Wonu. "Gusto ko lang sabihin na salamat sa pagbabantay mo palagi sa anak ko at pagsama sa kanya. Sorry hah? Parang hindi ka na ata nakikipagsocialize sa ibang tao simula nung naging kaibigan mo anak ko," tumawa silang dalawa. "Nako, hindi naman po."

Mingyu was bothered. Nakokonsensya siya, gusto niyang sabihin sa nanay ni Wonu ang totoo pero hindi niya magawa. Taena, ang duwag mo kasi.

"Wala po yun tita." Mingyu replied. Halos magyelo siya sa kinuupuan dahil sa malalamig na titig ng nanay ni Wonu. Nagtaka lang siya because she suddenly smirked. She stood up and hold the doorknob.

"Alam ko sikreto niyong dalawa," nginitian siya niyo na tila ba nangaasar. "Huwag kang mag-alala, susuportahan ko kayo, goodluck." She winked and then get in the house.

Lalo pang nakonsensya si Mingyu. Tita, nasaktan ko na po yung anak niyo.

Sorry po tita, sorry.

Feeling that way, he greeted Wonu's mother a happy birthday again and said goodbye to his friends. Feeling that way, he went home.

---

Hellooo

Unedited! Ilang chapters nalang matatapos na siya :"( sana suportahan niyo kahit anong mangyari xD