Mnemosyne's Tale

/22/ Lurking Evil

"Sigrid?" may bakas ng pagtataka sa kanyang mukha, napatingin siya sa babaeng hawak at muli siyang tumingin sa akin. "Kanina pa kita hinahanap, anong—" Walang anu-ano'y kumaripas ulit ng takbo ang babae.

"Ang babaeng 'yon! Kailangan ko siyang makausap!" sigaw ko kay Isagani bago ulit ako kumaripas ng takbo.

Napadpad kami sa may boat deck at wala na siyang matatakbuhan. Nakita ko sila Ruri, Rare, Annie, at Kero 'di kalayuan na nakatanaw sa dagat, naagaw namin ang atensyon nila kaya lumapit sila sa amin.

"Miss, pakiusap, mag-usap tayo," tawag ko sa babae at humarap siya sa'kin, may takot pa rin sa kanyang mukha.

"Sigrid, what's going on?" tanong ni Rare nang makalapit sila sa'kin.

"Sino ang babaeng 'yan?" sinundan 'yon ni Annie.

"She's a Peculiar, like us," I said to them and I heard their gasps. Hindi sila makapaniwala sa sinabi ko.

"P-Peculiar? Paano mo nasabing katulad natin siya?" si Ruri naman ang nagtanong.

"She has a violet aura," sagot ko. "And I think she's also a Telepath like me."

"Aura? Wala naman ah!" sabi ni Kero. Mukhang ako lang talaga ang nakakakita ng aura na 'yon.

"Sigrid!" dumating na rin si Isagani. "Anong nangyayari?"

Hindi ko siya sinagot at humakbang ako palapit sa babae.

"Gusto lang kitang makausap, tungkol sa kapangyarihan mo," dahan-dahan kong sabi sa kanya subalit hindi pa rin nawawala ang pagkabahal sa kanyang mukha. "Paano mo nalaman ang pangalan ko?"

"H-halimaw ka rin ba?" natigilan ako nang sabihin niya 'yon. "K-katulad ko?"

"Hindi ako halimaw," sagot ko sa kanya. "At hindi ka halimaw. May mga tawag sa uri natin, isa tayong Peculiar."

"P-Peculiar?" ulit niya.

Malapit na ako sa kanya nang bigla siyang naalarma.

"Huwag kang lalapit!" may halong takot ang kanyang utos.

"Guys?" boses 'yon ni Kero. Sabay-sabay kaming napatingin sa naglilikha ng ingay, nakita namin ang mga upuan 'di kalayuan na gumagalaw at unti-unting umaangat sa sahig.

"Kero? Ginagalaw mo ba 'yon?" tanong ni Annie.

"Hindi ako 'yon!"

Sabay-sabay kaming napatingin sa babae. Siya rin ang may kagagawan nang paggalaw nito?! Mabuti na lamang at kami-kami lang ang tao rito sa boat deck at walang ibang normal na tao ang nakakakita sa amin.

"Hindi ka namin sasaktan!" sabi ko. "Hayaan mo kaming magpaliwanag."

Tumigil din ang paggalaw ng upuan. Nakita ko na hinihingal siya, dahil ba 'yon sa paggamit ng kanyang kapangyarihan? Maya-maya'y bigla siyang bumagsak sa sahig kaya kaagad ko siyang dinaluhan.

"Miss!" inalalayan ko siyang tumayo at naglakad kami patungo sa upuan. Inutusan kong kumuha ng tubig na maiinom si Kero para mahimasmasan ang babae. Nang makakalma siya'y muli ko siyang tinanong.

"Ayos ka lang ba?" tumango siya. Nakatayo sila Isagani, Rare, Ruri, Annie, at Kero habang nakatingin sa aming dalawa. "Anong pangalan mo?"

"P-Patrizia Rosencruz. Zia ang tawag nila sa akin."

"Zia, alam kong katulad ka namin, isang nilalang na hindi pangkaraniwan. Pwede bang malaman namin kung anong klaseng kapangyarihan ang mayroon ka?" tanong ko sa kanya.

Saglit na tumitig sa kawalan si Zia bago siya sumagot, "H-hindi ko rin maipaliwanag kung ano ako, ang alam ko lang... sinabi sa akin ng aking namayapang ina na hindi basta tao ang aming ninuno, at ang dugong nanalantay sa akin ay isang sumpa."