This is me

Ik borstel snel mijn lange haar, het zoals gewoonlijk weer vol klitten. 'Fijn' denk ik, 'net nu ik al zo laat ben!'
Ik prop mijn haar door een elastiekje en loop naar de deur, ik gris mijn sleutels van het tafeltje in de hal en ik wil net de deur open doen als ik de telefoon hoor gaan. 'Niet nu' zeg ik geïriteerd tegen mezelf. Ik loop naar de telefoon en ik kijk naar het nummer en zucht diep. Ik neem op en zeg: 'Hoi mam.' 'Hallo lieverd' hoor ik mijn moeder vrolijk zeggen. 'Weet je wat voor dag het morgen is?' 'Ja mam, dat weet ik. Morgen is Alex jarig.' Ik probeer niet op de klok te kijken, ik weet dat het overwerken word. 'Dus je weet het wel? Ik verwacht dat je wel naar hem toe gaat, ik weet dat je vorig jaar niet bent geweest!' Die beschuldigende toon is niet te missen. 'Ik weet het mam, ik zal er zijn morgen, ik beloof het. Maar ik moet nu echt gaan.' 'Ben je weer eens laat?' 'Ja, dus ik moet rennen!' 'Oké lieverd, tot morgen.' 'Tot morgen mam!' Ik druk de telefoon uit, gooi hem op de bank en ren de deur uit.

Altijd gaat het zo in mijn leven. Ik, Emma Bennet, ben (bijna) altijd te laat. Ik weet niet wat het is. En nu weer ben ik te laat. Ik werk als serveerster in een smoothie bar/bistro al bijna een jaar nu. Mijn moeder vind het tijdverspilling. Ze zegt dat ik beter kan. Ik ben gelijk na mijn examen begonnen. 18 nu en ik woon al bijna 2 jaar op mezelf. Ik heb een oudere broer Alex(ander) en een oudere zus Kim(berly). Alex word morgen alweer 26 en Kim is 24. Ik ben, zoals mijn ouders het zeggen, een verrassing.

Ik ren de longen uit mijn lijf om toch nog, tervergeefs, op tijd te komen. Ik loop half struikelend de bistro in. 'Daar hebben we Emma!' Roept Al, de baas, vrolijk. 'Wel een beetje laat hè Em.' 'Ja, ik weet het. Mijn moeder belde net toen ik naar buiten wou gaan.' Ik doe mijn schort om en mijn rolschaatsen aan. 'Oh, waarover dan wel?' 'Over dat ik er aan moet denken dat mijn broer moren jarig is...' 'Zou ik zeker onthouden als er zo op gehamerd word, maar nu aan het werk!' 'Yes sir!' Ik neem een dienblad en ga gelijk aan het werk.

Na 8 slopende uren ben ik eindelijk klaar! Ik hou mijn skates aan, omdat ik morgen ga skaten met Denise. Ik grijp mijn tas van de toon bank en dan word er nog geroepen: 'Niet vergeten dat je zaterdag moet openen, hè!' Al. 'Nee, vergeet ik niet!' Roep ik terug. Ik draai me weer om en doe de deur open en dan bots ik ergens tegen aan.

-------------------------
Yay mijn eerste boek
hoofdstuk 2 kom snel!

Ideën? deel ze!