Vacation With My Cousin

38 : The big revelation(0.2)

"Good thing you're here .. tito.."

"L-Lucho.." hinawakan ko ang kamay niya. My tears kept falling from my eyes. Akala ko ba ayaw niya na nakikita akong umiiyak? Then he must stop it! Partida ilalayo na naman nila ako sa kanya.

"Tito, kukunin ko na ang akin." Lucho said, ni wala akong maramdamang takot sa mga boses nya. Natuod naman ako sa narinig ko, what does he mean? Natigilan ako sa kakaiyak at napatingin sa dalawang lalaki sa harap ko.

"Walang sayo dito Lucho!" dad exclaimed. Biglang bumukas ang pinto at niluwa nun sina mommy, tita Mia, tita Vina and kuyas.

"Lucho? Ano ginagawa mo dito?!" kuya Chaos and Charm said in unison. Galit na galit ang mga mukha nito.

"Lucho?" napatingin kami kay Tita Vina na gulat na gulat pa. Nanlaki ang mata ni Lucho but then grinned as he saw tita Vina. What's going on?

"Oh, tita Mia.. andito ka rin pala? Mabuti at mapag-uusapan na natin 'to!" parang may magic ang sinabi ni Lucho kasi lahat ng tao biglang namutla. Ano ba talaga ang nangyayari?

"GUYS!" I exclaimed. Naiiyak na naman ako kasi parang may mali, may alam silang hindi ko nalalaman. Napatingin sila sa akin "Please! Tell me what's going on!" I sobbed. Lumapit bigla si Lucho sa akin at niyakap ako

"Shh, after this we'll going to be together.." he cupped my face and wiped my tears as he said that.

"Lucho! Huwag tayo dito mag-usap!" mariin na sabi ni daddy. Tumango si Lucho at ngumiti pa. Before we could get in inside hinarap niya ulit ako atsaka hinalikan sa noo. "Promise! Everything will be alright Chant! Promise." I sob and hug him tightly. I trust Lucho and I know he can do this pero sobrang confused talaga ako sa mga pangyayari.

Nanlaki ang mata ko nang biglang napatilapon si Lucho sa sahig. "Chanty! C'mon!" marahas akong hinila papasok ni kuya Charm sa loob ng bahay.

And I know by the time I get in inside that house I will never see Lucho anymore. Pinilit kong kumawala sa pagkakahawak ni kuya pero mahigpit ito. Maski si lucho, nakahawak si kuya Chaos sa kania.

Basang basa na ng pawis si Lucho or I don't know if it's sweat or tears. I sobbed hard "L-Lucho.."

Para kaming nasa pelikula na pilit pinaghihiwalay ng magulang habang pilit din naming inaabot ang kamay ng bawat isa..

"Tita Vina! Please! S..Sabihin mo na!" nanigas ako sa kinatatayuan ko ng sumigaw si Lucho kay tita Vina at ngayon ko lang napagtantong umiiyak na pala ito.

"Vina! Huwag kang makialam sa away pamilya!" Dad exclaimed at tita Vina with full authority.

"Pumasok na tayo Cha—"

bago pa man tapusin ni kuya Charm ang paghihila sa akin papasok ng bahay ay nanigas ako sa sigaw ni Lucho..

"CHANT, AMPON KA LANG!"

I stiffened. Parang gumuho bigla ang mundo ko. Parang nasakluban ako ng langit at lupa. Hindi ko alam ang sasabihin. All I managed to do is stared at each and everyone of them.

"Chant, s-sorry.. " humihikbi akong napatingin kay mommy na napapaluhod na sa kakaiyak. She sobbed hard. "Mum.." I wiped my tears away "T-Totoo p-po ba?" I asked, biting my lower lip to stop myself from sobbing

Dahan dahan lang itong tumango. Napayuko na lamang ako at napakagat sa labi ko habang pinupunasan ang mga luha ko. Mas napahikbi pa ako ng maramdaman na yumakap sa akin si Lucho.

Tinulak ko siya atsaka wala sa huwisyong nasampal "How dare you Lucho! How dare you para ipagkait sa akin ang totoo?!" I sobbed. "Mga sinungaling kayong lahat!" I ran, I ran as fast as I could as if trying to escape from living the twenty years of my existence with full of lies.

"Chant..."

I sat on the only bench that I saw. I felt relieved running over and over again hanggang sa dito ako napadpad.

I sighed. Ang sakit pala pag namuhay ka sa isang pinag-aakala mong no  secrets family— masakit. Sobrang sakit. I sobbed again.

"L..Lucho.. let me go.." I said breathlessly habang pilit na tinatanggal ang katawan niyang nakaakap sa akin mula sa likod. Bumitaw naman ito at umikot atsaka lumuhod sa harap ko.

He suddenly held my hand and kissed it. "B..Baby, hindi ko naman s-sinasadya eh.." lumihis ako ng tingin sa kanya. His eyes were pleading for my apology.

I let out a huge sigh. "Lucho please.. Tell me everything. No lies. Just please no lies right now." I begged as I look at his eyes. Tumango naman ito.

"Kami pa lamang ni ate Leigh ang anak nina mommy n'on. Naglalaro ako sa labas ng bahay, eventually.. I heard someone calling 'mama' and crying.. At first natakot ako pero lumabas ako ng gate at nakita ang batang nakayellow jumper suit ito and black and white stripes for inner and a blue navy cap. Umiiyak ito at hinahanap ang mama niya.. At first I saw that kid, gusto ko na talaga siyang ikeep, gusto ko siyang gawing keychain!" natawa pa ito but I am still all ears at him

"We eventually sent you to DSWD kasi naman walang naghahanap. Pinilit ko si mommy na kunin ka nalang. Sabi ko 'akin lang siya, no share. Only mine. Exclusively mine.' and good thing tita Mel badly wants to have a baby girl kaya sinabi ni mommy na sa kanila ka nalamang daw. I was so frustrated that time Chant! Kaya lumayas ako ng bahay para hanapin ka kaya napilitan na kaming lumipat at doon na lamang malapit sa inyo manirahan.."

"Until I knew that your mom is tita Vina.." nanlaki ang mata ko. Si tita Vina ang nanay ko? kaya pala yung picture na pinakita nya sa akin "Pinaampon ka niya dahil naghihirap na kayo and our family in our place that time was one of the richest family at mabait daw si Dad kaya sa amin ka niya ibinigay.." he squeezed my hand "Ibinigay ka niya sa akin.."

"Sabi ko 'akin ka lang' kaya pinilit ko talaga ang sarili ko sayo at and thank goodness my wish granted. Akala ko hanggang doon lang pero mas lumala pa ito Chant.. Minahal na kita.. Pinilit kong sabihin sayo pero palagi mong sinasabi noon that you are the happiest person alive dahil love na love mo ang family mo kaya napilitan ako na wag na sabihin.." I sobbed. So he didn't tell it to me kasi ayaw nya masira ang pamilya namin?

"Chant please.. I love you.. I love you and ayoko mawala ka sa akin.. Please, Chant.. "

Nawalan na ako ng lakas para umiyak at napayakap na lamang sayo. "Chant, look at on the brighter side.. pwede na tayo.." I smiled and kissed his lips.

"Pwedeng pwede na.."