I'm Waiting For Your Love(Completed)

Chapter 19

MADALING araw na ng marating nila Brent ang bahay nila. Kaya tahimik silang umakyat ni Hanah sa kwarto niya. At halos ayaw na niyang bitawan si Hanah sa takot na baka mawala na naman ito sa kanya. Kaya gagawin niya ang lahat maprotektahan lang ang babaeng mahal niya.

"I miss your room." Nakangiting ani Hanah kay Brent ng makapasok sila sa kanyang kwarto. Buti na lang at naisip niyang ipalinis ang kwarto niya bago siya pumunta sa airport. Itinawag niya kasi ito sa kanilang mayor doma na ipalinis nito ang kanyang silid habang papunta siya ng airport kahapon.

"You miss my room and how about me?" Tanong nito kay Hanah sabay pulupot niya ng dalawang kamay mula sa likod ng nobya.

"Syempre I miss you too more than your room." Masaya nitong aniya kay Brent na agad siyang hinalikan ng pino sa balikat ng nobyo. "Honey, hindi mo pa nasasabi. Bakit ipinasara ni tito ang kaso tungkol sa pagkamatay nila Mommy at Daddy?" Maya ay pag-iiba nito ng usapan nila. Hindi kasi siya nagkaroon ng pagkakataong itanong ito kanina.

"We talk about that tomorrow. Ang lahat ng katanungan mo ay sasagotin ko yan but not now. Dahil sa ngayon ay kailangan nating matulog." Anito kay Hanah na napangiti na lang.

"Okay. You are the boss." Ang natatawa nitong aniya kay Brent. "Let's sleep. Bukas na tayo maliligo." Mungkahe nitong sinang ayonan din ni Brent. Kaya agad silang sumampa sa kama ni Brent at magkatabing nahiga sa kama. "Masaya ako at yakap-yakap na ulit kita bago ako matutulog at paggising." Ani Brent.

"When I saw you, I was afraid to meet you. When I met you I was afraid to kiss you. When I kissed you, I was afraid to love you. Now that I love you, I am afraid to lose you again." Seryosong ani Brent.

"You are my today and all of my tomorrows," saad pa nitong nagpangiti kay Hanah. "I love you without knowing how, or when, or from where.  I love you straightforwardly, without complexities or pride. So, I love you because I know no other way." Ani Brent habang nakayakap sa kanya si Hanah.

"Whenever I'm alone with you. You make me feel like I am home again. Whenever I'm alone with you. You make me feel like I am whole again," ani Hanah. "Your arms feel more like home than any house ever did." Anitong bahagya niyang tiningala ang nobyo.

"I swear I couldn't love you more than I do right now, and yet I know I will tomorrow." Wika nito sa binata. Napangiti naman si Brent niyakap ang nobya.

KINABUKASAN ay maingat na bumangon si Brent mula sa kama. Ayaw kasi nitong magising ang natutulog na nobya. Napangiti na lang siya ng makita niya ang maamo nitong mukha na payapang natutulog.

Agad siyang lumabas ng kwarto at nagtungo sa kusina. Agad niyang naabotan doon ang mga kasambahay nilang naghahanda ng breakfast.

"Good morning hijo." Bati sa kanya ng mayor doma nila.

"Good morning too manang." Balik niya dito. "Gusto mong ipaghanda ka ng agahan mo?" Tanong nito kay Brent.

"Mamaya na po ako magbreakfast. Pero can you do me a favor?" Anito sa mga ito. "Oo, naman. Ano ba yun?" Sagot nito kay Brent.

"Uhm. Maghanda kayo ng iba't ibang putahe for breakfast." Anito. "Ah! Bakit darating ba ang mga kaibigan mo dito hijo?" Tanong naman ng mayor doma nila.

"Hindi ko po alam? Pero kaya gusto ko pong maghanda kayo ng iba't ibang putahe ay dahil para kay Hanah ang ipapahanda kung breakfast." Sagot nito at nagkatinginan naman ang mga ito.

"Sir Brent, nakita niyo na si ma'am Hanah kung nasaan siya?" Tila hindi makapaniwalang tanong nito kay Brent. "Oo, nasa taas siya. She is still sleeping. Kaya pakibilisan na lang po ang paghanda ng breakfast ha." Utos niya sa mga itong makikita sa mukha nila ang tuwa na narinig nilang nasa bahay ng mga Arevalo muli si Hanah.