10 Ways To Become A Bitch?

❌1ος τροπος p2❌

Part 2

Κοιμομουν.
Η τουλαχιστον προσπαθουσα.
Ο ηχος των ασπραπων και την βροχης δεν μου το επιτρεπαν.
Οχι οτι με φοβιζουν.
Απλα μου φερνουν ανυσηχια.
Ξαφνικα ακουστηκε ενας θορυβος απο τον  1ο οροφο.
Σαν κατι να εσπασε.
Δεν φοβηθηκα εφοσον πιστευα οτι η μαμα θα ειχε κανει καμια ζημια...μεχρι την στιγμη που συννειδητοποιησα οτι η ωρα ηταν 2:20 το βραδυ!
Πεταχτηκα απο το κρεβατι ενω ενιωθα το ιδρωτα στο προσωπο μου.
Ανοιξα σιγανα την πορτα και κοιταξα επιφυλακτικα εξω.
Δεν ηταν κανεις.
Ανοιξα εντελως την πορτα και ξεκινησα να κατεβαινω τα σκαλια οσο πιο προσεχτικα μπορουσα.
Ενας ακομα θορυβος ακουστηκε.
Καποιος ηταν σιγουρα μεσα στο σπιτι.
Προχωρησα λιγο ακομα.
Πατησα στο τελευταιο σκαλι και κοιταξα στα αριστερα.
Ηταν μια γυναικα..νεκρη..στο πατωμα.
Μου ηρθε να τσιριξω αλλα προσπαθησα να πνιξω τον φοβο μου μεσα μου.
Επρεπε να παω στην κουζινα.
Κοιταξα γυρω μου ξανα και αφου βεβαιωθηκα οτι δεν ηταν κανεις ετρεξα προς την κουζινα.
Ανοιξα το συρταρι και αρπαξα ενα μαχαιρι.
Ακουστηκε ενας θορυβος απο πισω μου.
Γυρισα αποτομα και ειδα εναν αντρα με κουκουλα να με σημαδευει στο κεφαλι.
Τα ματια του ηταν γνωριμα.
Το μαχαιρι μου επεσε απο τα χερια.
Ακουμπησε το πιστολι στο κροταφο μου και με πλησιασε.
Ηξερα οτι θα με σκοτωσει.
Προσπαθησα να σηκωσω την κουκουλα αλλα δεν με αφησε.
Σηκωσα το κεφαλι μου και καταλαβα οτι ειχε βουρκωσει.
Δεν ηθελε να με σκοτωσει.
Τα ξερω αυτα τα ματια!
Τοτε επεσε το πρωτο δακρυ...
Τοτε πατησε την σκανδαλη...

Πεταχτηκα καταιδρωμενη απο το κρεβατι.
Η ανασα μου ηταν βαρια...και τοτε συννειδητοποιησα..
Ενας ακομα εφιαλτης.
Σκουπισα το κεφαλι μου με την πετσετα που ειχα αφησει διπλα στο κομοδινο και αφου γυρισα απο την αλλη πλευρα το μαξιλαρι βυθισα το κεφαλι μου.
Οι παλμοι την καρδιας μου ηρθαν σε φυσιολογικο επιπεδο και τοτε εκλεισα τα ματια μου.

{..}

Στο σχολειο ημουν σαν ζομπι.
Οπως και τον τελευταιο καιρο.
Η μαυροι κυκλοι εχουν κατεβει μεχρι το στηθος μου.
Καταντια.
Οχι τιποτα αλλο αλλα μετα με περιμενει και ο Αλεξ.
Δεν ξερω τι εχει στο μυαλο του αυτο το παιδι.
Ειναι τοσο περιεργος ωρες ωρες.

Το κουδουνι χτυπησε και ολοι μαζεψαν τα πραγματα τους.
Μαζι και εγω.
Εβαλα τα απαραιτητα για την επομενη μερα βιβλια και κατευθυνθηκα προς την εξοδο του σχολειο.
Προχωρουσα με σταθερο ρυθμο στο διαδρομο την στιγμη που τον αντικρυσα..
Χαμηλωσα το κεφαλι μου και περπατουσα με πιο γρηγορο βηματισμο.
Περασε απο διπλα μου και με εσπρωξε με το ωμο του.
Ευτυχως δεν ηταν πολυ δυνατο.
Δεν τολμησα να γυρισω να τον κοιταξω.
Καποια στιγμη θα παρεις αυτο που αξιζεις Chris Tomson!
Με αυτες τις σκεψεις βγηκα εξω απο το κτηριο και αντικρισα τον Alex.
Μολις με εντοπισε μου χαμογελασε και εγω ανταπεδωσα με ενα ζεστο χαμογελο.
Ειναι πραγματικα ομορφος οταν χαμογελαει.